W swej pracy przywódcy i pracownicy kościoła muszą zwracać uwagę na dwie zasady: jedną z nich jest to, by wykonywać swoją pracę dokładnie zgodnie z zasadami sprecyzowanymi w ramach organizacji pracy, nigdy tych zasad nie naruszając i nie opierając się w swej pracy na tym, co mogliby sami sobie pomyśleć, ani na żadnych własnych pomysłach. We wszystkim, co czynią, powinni okazywać troskę o dzieło kościoła i stawiać interesy domu Bożego ponad wszystkim innym. Inną rzeczą – i to jest najważniejsze, – jest to, że we wszystkich sprawach, ludzie ci muszą się koncentrować na podążaniu za przewodnictwem Ducha Świętego i czynieniu wszystkiego ściśle w zgodzie ze słowami Boga. Jeśli mimo to są w stanie wykraczać przeciwko przewodnictwu Ducha Świętego albo jeśli uparcie będą trzymać się własnych pomysłów i postępować wedle własnych wyobrażeń, wówczas ich działania będą stanowiły bardzo poważny opór przeciw Bogu. Częste odwracanie się od oświecenia i przewodnictwa Ducha Świętego będzie tylko prowadzić w ślepy zaułek. Jeśli utracą dzieło Ducha Świętego, nie będą w stanie pracować; a nawet jeśli jakoś zdołają to robić, niczego nie osiągną. Są dwie główne zasady, których przywódcy i pracownicy muszą przestrzegać, pracując: jedną z nich jest wykonywanie ich zadań ściśle według zarządzeń Zwierzchnika, jak również działanie według zasad, które zostały przez niego określone; a drugą zasadą jest podążanie za przewodnictwem Ducha Świętego w swoim wnętrzu. Gdy tylko uchwycą te dwie zasady, nie będą tak podatni na popełnienie błędów w swojej pracy. Wasze doświadczenie w pracy dla kościoła jest nadal ograniczone, a wasze wyobrażenia obniżają jakość waszej pracy. Czasem możecie nie rozumieć oświecenia czy przewodnictwa pochodzącego od Ducha Świętego; kiedy indziej wydaje się, że to rozumiecie, lecz prawdopodobnie to zignorujecie. Zawsze wyobrażasz sobie lub myślisz po ludzku, działając tak, jak uważasz za stosowne, w ogóle nie biorąc pod uwagę intencji Ducha Świętego. Wykonujesz swoją pracę tylko w oparciu o własne wyobrażenia, odsuwając na bok oświecenie od Ducha Świętego. Sytuacje takie często się powtarzają. Wewnętrzne przewodnictwo Ducha Świętego nie jest transcendentalne; w istocie jest bardzo zwyczajne. Oznacza to, że w głębi serca czujesz, że jest to właściwy i najlepszy sposób działania. Ta myśl jest właściwie całkiem jasna; nie wynikła z rozważań i czasami nie do końca rozumiesz, dlaczego powinieneś postępować w taki sposób. Często jest to nic innego jak oświecenie od Ducha Świętego. Często tak właśnie jest z ludźmi z doświadczeniem. Duch Święty prowadzi cię do tego, co jest najwłaściwsze. To nie jest coś, o czym myślisz, a raczej jest to uczucie w twoim sercu, które uświadamia ci, że to jest najlepszy sposób, a potem chcesz to zrobić w ten właśnie sposób, samemu nie wiedząc, dlaczego. Może to pochodzić od Ducha Świętego. Własne idee często pochodzą z myślenia i rozważania i wszystkie one są zafałszowane przez samowolę; ludzie ciągle myślą o tym, co może im przynieść korzyści; każde działanie, które ludzie decydują się podjąć, zawiera te aspekty. Jednak przewodnictwo od Ducha Świętego w żadnym razie nie jest w ten sposób zafałszowane. Konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na przewodnictwo lub oświecenie od Ducha Świętego; szczególnie w kluczowych kwestiach musisz dołożyć starań, by to uchwycić. Ludzie, którzy lubią używać umysłu i działać na podstawie własnych idei, są najbardziej narażeni na to, że nie zauważą takiego przewodnictwa lub oświecenia. Kompetentni przywódcy i pracownicy posiadają dzieło Ducha Świętego, zwracają na nie uwagę, podporządkowują się Duchowi Świętemu, mają bogobojne serce, liczą się z Jego intencjami i niestrudzenie dążą do prawdy. Aby usatysfakcjonować Boga i należycie dawać o Nim świadectwo, powinieneś często zastanawiać się nad swoimi pobudkami i pogorszeniem jakości wykonywania twojego obowiązku, a następnie starać się obserwować, jaka część pracy jest motywowana ludzkimi ideami, jaka zrodziła się z oświecenia przez Ducha Świętego i jak dalece jest zgodna ze słowami Boga. Musicie nieustannie i w każdych okolicznościach rozważać, czy wasze słowa i czyny są zgodne z prawdą. Częste praktykowanie w ten sposób wprowadzi was na właściwą drogę służenia Bogu. Konieczne jest posiadanie pradworzeczywistości, aby móc służyć Bogu w sposób zgodny z Jego intencjami. Dopiero wtedy ludzie zdobywają zrozumienie prawdy i umiejętność rozpoznania i rozróżnienia, co wywodzi się z ich własnych idei, i bierze się z ludzkich pobudek. Potrafią rozpoznać ludzkie zanieczyszczenia, a także rozeznać, co to znaczy postępować zgodnie z prawdą. Dopiero kiedy nauczą się rozeznania, można zapewnić, że potrafią wprowadzić prawdę w życie i być w pełni zgodni z intencjami Boga. Bez prawdy ludzie nie mogą praktykować rozeznania. Człowiek o zmąconym umyśle może wierzyć w Boga przez całe życie, nie wiedząc, co oznacza ujawnienie jego własnego zepsucia lub co to znaczy opierać się Bogu, ponieważ nie rozumie prawdy; ta myśl nawet nie zaistnieje w jego głowie. Prawda jest nieosiągalna dla ludzi o zbyt miałkim charakterze; jakkolwiek z nimi o tym rozmawiać, i tak nie zrozumieją. Tacy ludzie mają zmącone umysły. W swojej wierze ludzie o zmąconych umysłach nie mogą świadczyć o Bogu; mogą jedynie wykonać nieco pracy. Charakter przywódców i pracowników nie może być marny, jeżeli mają dobrze wykonywać swoje obowiązki. Muszą oni przynajmniej mieć duchowe zrozumienie i pojmować rzeczy w sposób czysty, tak aby mogli łatwo zrozumieć prawdę i ją praktykować. Doświadczenie niektórych ludzi jest zbyt płytkie, więc czasami ich rozumienie prawdy bywa wypaczone, a wtedy są skłonni do popełniania błędów. Jeśli zrozumienie ludzi jest wypaczone, nie są oni w stanie sprostać zadaniu praktykowania prawdy. Są wtedy skłonni do przestrzegania reguł, a kiedy przestrzegają reguł, łatwo jest popełniać błędy, i nie są oni w stanie sprostać zadaniu praktykowania prawdy. Gdy zrozumienie jest wypaczone, łatwo jest również zostać wprowadzonym w błąd i wykorzystanym przez antychrystów. Dlatego wypaczone zrozumienie może prowadzić do wielu błędów. W rezultacie ludzie nie tylko nie będą dobrze wykonywać swoich obowiązków, ale mogą też łatwo zejść na manowce, co szkodzi wejściu w życie przez wybrańców Boga. Jaka jest wartość wykonywania obowiązków w ten sposób? Robiąc to, człowiek staje się po prostu kimś, kto utrudnia i zakłóca pracę kościoła. Co więcej, z tych niepowodzeń należy wyciągnąć wnioski. Aby wykonać dzieło, które powierza Bóg, konieczne jest, by przywódcy i pracownicy zrozumieli te dwie zasady: pełniąc obowiązek, należy ściśle przestrzegać warunków pracy nadanych przez Zwierzchnika i zwracać uwagę na wszelkie wskazówki od Ducha Świętego i podporządkowywać się im zgodnie ze słowem Bożym. Tylko wtedy, gdy zrozumie się te dwie zasady, praca może być skuteczna, a Boże intencje zostaną zaspokojone.