Aby cokolwiek zrobić dobrze, należy odszukać prawdozasadę. Podejmując się czegokolwiek należy skupiać myśli na tym, jak zrobić to dobrze oraz wyciszyć się przed Bogiem, aby modlić się i szukać odpowiedzi. Przed podjęciem działania trzeba omówić to z innymi, a jeśli nie ma z kim porozmawiać, trzeba kontemplować i modlić się samotnie oraz szukać sposobu, by dobrze wykonać to, co zamierzamy. To właśnie oznacza wyciszenie się przed Bogiem. Nie musisz myśleć o niczym, aby wyciszyć się przed Bogiem; musisz działać i kontemplować jednocześnie, szukając odpowiedniego sposobu, by zająć się daną sprawą w głębi serca, poszukując i wyczekując. Jeśli nie masz pojęcia o danej kwestii, znajdź kogoś, kogo możesz się poradzić i o nią spytać. Jaką postawę powinieneś przyjąć podczas swoich dociekań? Powinieneś poszukiwać i wyczekiwać, wypatrywać działań Boga. Duch Święty nie oświeca cię ani nie kieruje tobą tak, jakby zapalał światło rozświetlające jednocześnie całe twoje serce. Bóg zawsze używa jakiejś osoby lub zdarzenia, by cię nakierować i sprawić, że zrozumiesz. Jest wiele sposobów poszukiwania innych niż wysiadywanie w klęczkach i modlenie się całymi godzinami; to opóźnia wszystkie inne działania. Czasami można przemyśleć daną kwestię podczas spaceru; czasem zaś, gdy pojawia się jakiś problem, można naprędce omówić go we wspólnocie; innymi razy można szukać pomocy u Zwierzchnika, albo odczytywać słowa Boga samodzielnie; jeśli sprawa jest pilna, można pospiesznie starać się zrozumieć rzeczywisty obraz sytuacji, a następnie szukać prawdy, zajmując się sprawą zgodnie z zasadami, jednocześnie modląc się i poszukując w głębi serca. Tak właśnie musicie postępować – w dojrzały sposób! Jeśli robicie się nerwowi, panikujecie i przytłacza was każdy nowy problem, to wasza postawa jest zbyt słaba, nie doświadczyliście niczego wcześniej i musicie zbierać doświadczenia oraz szkolić się, by ją rozwijać. Musicie nauczyć się kilku sposobów poszukiwania: gdy jesteście pochłonięci obowiązkiem, przeznaczcie na nie tyle czasu, ile znajdziecie; gdy macie czas, skorzystajcie z tej okoliczności; poszukujcie i czekajcie. Są różne sposoby. Jeśli macie dość czasu, by czekać, to odczekajcie chwilę. Nie możesz spieszyć się, jeśli chodzi o ważne sprawy; konsekwencje popełnionego w pośpiechu błędu mogłyby być nie do pomyślenia. Aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty, musisz poczekać na rozwój sytuacji, obserwować ją lub sprawdzić, czy ktoś, kto dobrze się w niej orientuje, nie udzieli ci rady. To wszystko są sposoby poszukiwania. Bóg nie oświeca ludzi tylko na jeden sposób: nie zawsze oświeci cię jedynie swoimi słowami i nie zawsze udzieli ci wskazówek za pomocą otaczających cię ludzi. Jak Bóg oświeca cię na temat rzeczy, na których się nie znasz, z którymi wcześniej się nie zetknąłeś? Czasami czyni to za pośrednictwem różnych ludzi, wydarzeń i rzeczy – w takim wypadku musisz poszukać eksperta lub kogoś, kto rozumie dany temat i udzieli ci rady. Powinieneś jak najszybciej znaleźć kogoś, kto zna się na danej kwestii, uzyskać od niego kilka wskazówek, a następnie postąpić zgodnie z zasadami, a wtedy Bóg cię poprowadzi. Musisz jednak zaznajomić się trochę z daną profesją czy specjalnością i mieć o niej jakieś pojęcie – to na tej podstawie Bóg cię oświeci i wskaże, co powinieneś zrobić.

Cokolwiek robimy, warto przemyśleć to, ułożyć sobie w głowie, skonsultować się z innymi i sprawdzić informacje w różnych źródłach, aby ustalić, jaką ścieżką należy podążyć, ale sukces wciąż zależy od Boga. Powiedzenie „człowiek zamierza, Bóg wykonuje” jest prawdziwe. Niezwykłe jest, że z doświadczenia potwierdzają to także niewierzący, a jeśli nie widzi tego wyraźnie człowiek wierzący w Boga, oznacza to, że jest ignorantem i nie zrozumiał niczego z prawdy. Ludzie muszą w głębi serca wierzyć, że Bóg sprawuje suwerenną władzę nad wszystkimi rzeczami na niebie i ziemi i to, co człowiek zamierza, zostanie pobłogosławione, jeżeli jest zgodne z Bożymi intencjami. Musisz wziąć sobie do serca tę zasadę, wiedzieć, że Bóg włada wszelkim stworzeniem i że to nie do człowieka należy ostatnie słowo. Cokolwiek więc robisz, musisz najpierw pomodlić się do Boga, aby zobaczyć, czy poruszy to twoje serce, a następnie poszukiwać prawdy, by się dowiedzieć, czy twoje zamiary są zgodne z prawdą i czy spełnienie ich jest możliwe. Jeśli nie można tego stwierdzić od razu, musisz czekać. Nie działaj zbyt pospiesznie. Poczekaj, aż dobrze zrozumiesz daną kwestię, aż poczujesz, że nadszedł właściwy czas, że nie ma potrzeby dłużej zwlekać i że powinieneś podjąć działania, że masz w sercu dość pewności siebie, by to zrobić – wtedy zacznij działać. Jeśli nie byłeś w stanie w odpowiednim stopniu zrozumieć danej kwestii, przestała cię ona interesować po odczekaniu kilku dni czy nie jesteś pewien, że się powiedzie, to oznacza, że wynikała ona z ludzkiej woli i że Bóg nie zezwolił na nią, powinieneś więc szybko z niej zrezygnować. Gdy coś pochodzi od Boga, zawsze czuć będziesz, że w to wierzysz i twoja wiara nie zmaleje niezależnie od sytuacji. Ostatecznie twoje serce będzie tego coraz bardziej pewne, dając ci jaśniejszy ogląd sprawy. Tak właśnie dzieje się, gdy coś pochodzi od Boga. Bóg każe ludziom czekać, a to oznacza czekanie na objawienie Boże, po którym dana kwestia stanie się dla ciebie jasna, więc oczekiwanie jest niezbędne. Jeśli chodzi o to, jak należy współpracować, to musisz współdziałać z innymi i radzić się ich i właśnie wtedy Bóg może podsunąć ci odpowiedź za pośrednictwem innego człowieka lub wydarzenia. Jeśli nie będziesz radzić się innych i w głębi serca pozostaniesz niepewny, to nie poznasz faktów. Ale jeśli będziesz pytać, odkryjesz rzeczywisty obraz sytuacji i to właśnie Bóg ci go pokaże. Czyż działania Boga nie są praktyczne? Bóg prowadzi i oświeca cię poprzez ludzi, wydarzenia i sprawy oraz kieruje tobą tak, abyś w trakcie tego doświadczenia dogłębnie zrozumiał różne kwestie, a tym samym wskazuje ci, jak masz działać. Bóg nie przekazuje ci nakazów, myśli czy pomysłów bezpośrednio. On tak nie działa. Gdy wypytasz się innych i odkryjesz wszystkie fakty na temat danej sytuacji, dowiesz się, dlaczego wcześniej miałeś takie, a nie inne myśli i uczucia, zrozumiesz to całym swoim sercem. Czy nie stanie się tak, gdy tylko skończysz radzić się innych? Jeśli chodzi o to, jak należy działać, Bóg nie powie ci tego bezpośrednio, ale sam będziesz wiedział, co zrobić. Właśnie tak Bóg działa i prowadzi ludzi, na sposób, który jest zarazem cudowny i realny, a jednocześnie w żaden sposób nie jest nadprzyrodzony. Ludzie leniwi zawsze chcą, aby stało się to w nadprzyrodzony sposób, chcą, aby Bóg bezpośrednio mówił im, co mają robić, chcą iść na skróty i czekają, aż Bóg zrobi wszystko za nich. Nie chcą aktywnie szukać i nie współpracują z innymi, więc ich życzenia nie zdają się na nic. Ludzie pobożni, kochający prawdę, czynią wszystko przed obliczem Boga i wyciszają przed Nim swoje serca. Gdy coś im się przytrafi i nie wiedzą, co robić, są w stanie modlić się do Boga, szukać u Niego odpowiedzi i odnaleźć Jego wolę. Ich serca poszukują i Bóg prowadzi je w tych poszukiwaniach. A gdy ostatecznie objawia się ich wynik, dostrzegają ustalenia poczynione ręką Boga. Stwierdzenie, że Bóg sprawuje suwerenną władzę nad wszystkimi rzeczami na niebie i ziemi, to nie tylko pusty frazes. Dlatego więc dzięki takim doświadczeniom zrozumiesz, że Bóg nie jest fikcją, mitem czy urojeniem. Bóg będzie tuż obok ciebie, będziesz w stanie poczuć Jego obecność, Jego przewodnictwo i dostrzec Jego zorganizowane, planowe działania. W ten sposób coraz lepiej będziesz dostrzegać prawdziwość i realność Boga. Ale jeśli nie będziesz w stanie doświadczyć go w ten sposób, nigdy nie zdołasz poczuć tych rzeczy. Będziesz myśleć: „Czy Bóg istnieje, czy nie? Gdzie On jest? Wierzyłem w Boga przez tyle lat i wszyscy mówią, że On istnieje, więc dlaczego Go nie widzę? Wszyscy mówią, że Bóg zbawia człowieka, więc dlaczego nigdy nie poczułem jego działań?”. Nigdy tego nie odczujesz, więc twoje serce nigdy nie zazna spokoju. Jedynie doświadczając tego osobiście będziesz w stanie stwierdzić, że to, co mówią i co czują inni, to dzieło Boga. Dzieło Boże jest cudowne i niepojęte, ale jest także rzeczywiste – musisz zrozumieć oba te aspekty. To, że jest cudowne i niepojęte, oznacza, że wszystko, co robi Bóg, jest mądre i nieosiągalne dla człowieka – wynika z tożsamości i istoty Boga. Ale jednocześnie wszystkie działania Boga są niezwykle rzeczywiste. Co to oznacza? Znaczy to, że człowiek jest w stanie objąć je rozumem, że ludzki umysł, intelekt, a także instynkt i charakter są w stanie je pojąć – nie są one nadprzyrodzone ani złudne. Gdy robisz coś we właściwy sposób, Bóg da ci do zrozumienia, że tak właśnie jest, otrzymasz potwierdzenie; gdy robisz coś niewłaściwie, Bóg stopniowo sprawi, że to zrozumiesz. Oświeci cię i dzięki niemu zdasz sobie sprawę, że zrobiłeś to źle, zrozumiesz, że jest to przejaw zepsutego usposobienia i poczujesz dług wdzięczności wobec Boga. To właśnie oznacza „rzeczywiste”.