Jaki punkt odniesienia daje Bóg ludziom podczas zbawiania człowieka, niezależnie od tego, jak bardzo są oni zbuntowani lub jak głęboko zepsute jest ich usposobienie? To znaczy, w jakich okolicznościach Bóg opuszcza i eliminuje ludzi? Jaki jest minimalny standard, który musisz osiągnąć, aby Bóg cię zachował, a nie wyeliminował? Wszyscy wybrańcy Boga muszą jasno zrozumieć tę kwestię. Po pierwsze, nie zapieraj się Boga – to najbardziej podstawowy warunek. To, co oznacza „nie zapierać się Boga”, ma praktyczny wymiar. Nie chodzi tylko o uznanie, że istnieje Starzec w niebie, że Bóg stał się ciałem lub że Jego imię to Bóg Wszechmogący. To nie wystarcza, bo nie spełnia standardu wiary w Boga. Musisz co najmniej uznawać, że Bóg wcielony jest Bogiem realnym; nie wolno ci wątpić ani osądzać; musisz być w stanie się podporządkować, nawet jeśli masz jakieś wyobrażenia – to jest standard dla wiary w Boga. Tylko gdy spełnisz ten standard, Bóg uzna cię za osobę, która w Niego wierzy. Bóg ma co najmniej trzy kryteria dla ludzi. Po pierwsze, muszą Go uznawać, wierzyć w Niego i za Nim podążać. Muszą szczerze wierzyć w Boga, muszą wykonywać swoje obowiązki najlepiej jak potrafią i nie mogą czynić zła ani powodować niepokojów. To jest pierwsze kryterium. Po drugie, podążając za Bogiem, w żadnym razie nie mogą porzucić swoich obowiązków. Muszą okazywać posłuszeństwo i podporządkowywać się podczas wykonywania obowiązków, osiągać w nich przeciętne wyniki i wykonywać pracę na przynajmniej akceptowalnym poziomie. To jest drugie kryterium. Po trzecie, ich człowieczeństwo musi być na odpowiednim poziomie. Muszą być uważani za dobrych ludzi, a przynajmniej za ludzi mających sumienie i rozum. Powinni umieć się dogadywać z większością wybrańców Bożych, a nie być zgniłymi jabłkami. Tacy ludzie w każdym razie nie będą podli ani źli. To jest trzecie kryterium. Jeśli ktoś nie jest w stanie zaakceptować prawdy i odmawia wykonania swojego obowiązku bez względu na wszystko, to nie jest prawdziwym wyznawcą Boga, a w każdym razie jego człowieczeństwo jest poniżej normy. Oznacza to, że nie spełnia kryterium i należy go wyeliminować. Wszystkich ludzi o złym człowieczeństwie, którzy nie potrafią zaakceptować nawet odrobiny prawdy, powodują zaburzenia i zakłócenia oraz nie odgrywają pozytywnej roli w kościele, można uznać za ludzi złych. Ktoś, kto nie potrafi się dogadać z większością ludzi, jest zgniłym jabłkiem, człowiekiem złym, a co więcej, jest kimś, kto nie spełnia kryterium i powinien zostać wyeliminowany. Ci źli ludzie i antychryści mogą wykonywać obowiązki, ale powodują tylko zaburzenia, zakłócenia, zniszczenia i czynią zło – czy Bóg chciałby takich ludzi? Czy wykonują oni swoje obowiązki? (Nie). W oczach Boga ich działania są poniżej kryterium. Nie są oni w stanie wykonywać swoich obowiązków, a szkody, które wyrządzają, są większe niż pożytki z wykonywanych przez nich obowiązków, więc należy oczyścić z nich kościół. Czy nie według takiej zasady traktuje się ludzi w domu Bożym? Czy zdarzyło się kiedyś, aby kogoś usunięto, ponieważ chwilowo był w złym stanie, zniechęcony lub słaby? Czy kiedykolwiek kogoś zmuszono, by zaprzestał wykonywania swojego obowiązku, ponieważ czasem był trochę niedbały i nie wykonywał go dobrze? Czy ktoś został kiedyś usunięty, ponieważ osiągnął słabe rezultaty przy wykonywaniu swojego obowiązku albo ujawnił złe myśli lub idee? Czy ktoś został kiedyś usunięty, ponieważ miał słabą postawę i pojawiły się w nim pewne wyobrażenia i wątpliwości na temat Boga? (Nie). Jaka jest zatem zasada domu Bożego dotycząca usuwania ludzi? Jacy ludzie są usuwani i zmuszani do zaprzestania wykonywania swoich obowiązków? (Ci, których praca przynosi więcej szkody niż pożytku i którzy stale powodują zaburzenia i zakłócenia). Takie osoby nie są godne pełnienia obowiązku. Nie oznacza to, że ktoś jest do nich uprzedzony albo ogranicza ich i usuwa z powodu osobistej urazy; oznacza to, że wykonując swój obowiązek, nie osiągają żadnych rezultatów oraz powodują zaburzenia i zakłócenia. Są usuwani, ponieważ są prawdziwie niegodni wykonywania obowiązku. Jest to całkowicie zgodne z prawdozasadami. Wszystkie zasady, według których dom Boży traktuje ludzi, są sprawiedliwe. Dom Boży nie usiłuje przyłapywać ludzi na potknięciach, robić z igły wideł ani wywoływać burzy w szklance wody. Musicie wierzyć, że domem Bożym rządzi prawda. Oczywiście niektórzy spośród usuniętych wciąż mogą mieć nadzieję na zbawienie, jeśli tylko zaakceptują prawdę i szczerze okażą skruchę przed Bogiem. Ale ci niedowiarkowie i źli ludzie, którzy nie są w stanie zaakceptować nawet odrobiny prawdy, którym brakuje sumienia i rozumu, zostaną na zawsze wyeliminowani po tym, jak zostaną ujawnieni. Taka jest Boża sprawiedliwość.