Zrozumienie świętości Boga przez Jego działania wobec człowieka (Wybrany fragment)

W związku z Jego obecnym dziełem w dniach ostatecznych, Bóg nie udziela już tylko łaski i błogosławieństw człowiekowi, jak to czynił na początku, ani nie nakłania ludzi do dalszych działań. Co człowiek zobaczył ze wszystkich aspektów Bożego dzieła na tym jego etapie, którego doświadczył? Zobaczył Bożą miłość, sąd Boży i karcenie. W tym czasie Bóg ponadto zaopatruje, wspiera, oświeca i prowadzi człowieka, tak aby stopniowo poznał Jego intencje, poznał słowa, które On wypowiada, i prawdę, którą obdarza człowieka. Kiedy człowiek jest słaby, kiedy jest zniechęcony, kiedy nie ma gdzie się zwrócić, Bóg użyje swych słów, aby go pocieszyć, doradzić i zachęcić, tak aby człowiek słabej postawy mógł stopniowo znaleźć swoją siłę, przyjąć pozytywną postawę i stać się chętny do współpracy z Bogiem. Ale kiedy człowiek nie słucha Boga lub opiera się Mu lub ujawnia własne skażenie, Bóg nie okaże miłosierdzia w chłostaniu go i dyscyplinowaniu. Jednak głupocie, niewiedzy, słabości i niedojrzałości człowieka Bóg okaże tolerancję i cierpliwość. W ten sposób, poprzez całe dzieło, jakie Bóg wykonuje dla człowieka, człowiek stopniowo dojrzewa, dorasta i poznaje intencje Boga, poznaje część prawdy, wie, co jest pozytywne, a co negatywne, wie, czym jest zło i czym jest ciemność. Bóg nie zawsze chłosta i dyscyplinuje człowieka, ani też nie zawsze okazuje tolerancję i cierpliwość. Raczej zaopatruje On każdą osobę na różne sposoby, na różnych etapach i w zależności od ich postawy i charakteru. Czyni wiele dla człowieka i robi to wielkim kosztem; człowiek nie dostrzega nic z tego kosztu ani z tego, co Bóg robi, ale wszystko, co robi, jest w rzeczywistości realizowane wobec każdego człowieka z osobna. Miłość Boża jest rzeczywista: dzięki łasce Bożej człowiek unika jednej katastrofy za drugą, podczas gdy wobec słabości człowieka Bóg okazuje za każdym razem tolerancję. Sąd i karcenie od Boga pozwala ludziom stopniowo poznać skażenie człowieka i jego szatańską istotę. To, co Bóg zapewnia, Jego oświecenie dla człowieka i Jego przewodnictwo pozwalają ludzkości poznawać coraz więcej istoty prawdy i coraz lepiej wiedzieć, czego ludzie potrzebują, jaką drogą powinni podążać, po co żyją, wartość i znaczenie ich życia oraz jak podążać drogą naprzód. Wszystko to, co Bóg czyni, jest nierozerwalnie związane z Jego jedynym pierwotnym celem. Jaki jest zatem ten cel? Czy wiecie? Dlaczego Bóg używa tych sposobów, aby wykonywać swoje dzieło w człowieku? Jaki wynik chce On osiągnąć? Innymi słowy, co chce On widzieć w człowieku i co chce od niego uzyskać? Bóg chce, aby serce człowieka mogło się odrodzić. Te sposoby, których On używa do pracy nad człowiekiem, mają na celu nieustanne budzenie serca człowieka, obudzenie jego ducha, aby sobie uświadomił, skąd pochodzi, kto go prowadzi, wspiera i zaopatruje i kto pozwolił człowiekowi żyć do tej pory; mają one człowiekowi uświadomić, kto jest Stwórcą, kogo powinien czcić, jaką drogą powinien podążać i w jaki sposób człowiek powinien stanąć przed Bogiem; służą one stopniowemu ożywianiu serca człowieka, aby człowiek poznał serce Boże, zrozumiał je i wielką troskę i myśl, jaka kryje się za Jego dziełem zbawienia człowieka. Kiedy serce człowieka odradza się, nie chce on już żyć w zdegenerowanym, skażonym usposobieniu, ale zamiast tego chce dążyć do prawdy, zadowalając Boga. Kiedy serce człowieka się przebudzi, jest w stanie całkowicie zerwać z szatanem, już nie doznawać od niego krzywdy, oszustw, ani nie być pod jego kontrolą. Zamiast tego człowiek może współpracować z Bożym dziełem i słowami Boga w pozytywny sposób, aby zadowolić serce Boga, osiągając w ten sposób bojaźń Bożą i unikanie zła. To jest pierwotny cel Bożego dzieła.

(Sam Bóg, Jedyny VI, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga)