Bóg dokonuje dzieła osądzania i karcenia, by człowiek mógł Go poznać, a także przez wzgląd na swoje świadectwo. Gdyby Bóg nie osądził zepsutego ludzkiego usposobienia, człowiek nie znałby Jego sprawiedliwego usposobienia, które nie dopuszcza wykroczeń, i nie mógłby przemienić swojej starej wiedzy o Bogu w nową. Przez wzgląd na swoje świadectwo i swoje zarządzanie, Bóg ujawnia się w całości, umożliwiając tym samym człowiekowi zdobycie wiedzy o Bogu, zmianę usposobienia i niesienie donośnego świadectwa o Bogu poprzez publiczne pojawienie się Boga. Przemiana ludzkiego usposobienia dokonuje się wskutek różnych rodzajów dzieła Boga; bez takich zmian w usposobieniu człowiek nie potrafiłby nieść świadectwa o Bogu i nie mógłby być według Jego serca. Zmiany w usposobieniu człowieka oznaczają, że człowiek wyzwolił się z niewoli szatana, wyzwolił się spod wpływu ciemności i stał się prawdziwym modelem i wzorem dzieła Boga, faktycznym świadkiem Boga i kimś, kto jest według Jego serca. Dziś Bóg wcielony przybył, by dokonać swego dzieła na ziemi i wymaga, by człowiek zdobył o Nim wiedzę, by był Mu posłuszny i dawał o Nim świadectwo – znał Jego praktyczne i zwykłe dzieło, był posłuszny wszystkim Jego słowom i Jego dziełu, które nie przystają do ludzkich koncepcji, jak też niósł świadectwo o całym dziele zbawienia człowieka i wszystkich czynach, za pomocą których Bóg podbija człowieka. Ci, którzy niosą świadectwo o Bogu, muszą mieć wiedzę o Nim; tylko takie świadectwo jest ścisłe i rzeczywiste, i tylko takie świadectwo może zawstydzić szatana. Bóg posługuje się tymi, którzy Go poznali, przechodząc Jego sąd i karcenie, rozprawianie się i przycinanie, by nieśli o Nim świadectwo. Posługuje się tymi, których zepsuł szatan, by nieśli o Nim świadectwo, posługuje się tymi, których usposobienie się zmieniło i którzy tym samym zyskali Jego błogosławieństwa, by nieśli o Nim świadectwo. Bóg nie potrzebuje człowieka, by Go wychwalał jedynie słowem ani też nie chce pochwał czy świadectwa ludzi pokroju szatana, których nie zbawił. Tylko ci, którzy znają Boga, mają prawo nieść o Nim świadectwo, tylko ci, których usposobienie się zmieniło, mają prawo nieść świadectwo o Bogu, a Bóg nie pozwoli człowiekowi celowo pohańbić Jego imienia.

fragment księgi „Słowo ukazuje się w ciele”

Świadkowie Boga muszą przejść zmianę usposobienia

Ⅰ To Boże dzieło przemienia usposobienie człowieka. Bez takich zmian człowiek nie może być świadkiem, podobać się Bogu. To zmiana usposobienia dowodzi wyzwolenia od szatana. Taki człowiek staje się wzorem, Bogu podoba się, jest świadkiem. Ludzie, którzy świadczą o Bogu, muszą Go dobrze znać. Tylko takie świadectwo jest rzeczywiste, zawstydza szatana. Bóg używa tych, którzy Go poznali przez Jego srogie napomnienia, przez sąd, któremu poddał ich, by nieśli świadectwo o Nim. Używa zepsutych i tych, co zmienili swe usposobienie, zyskując błogosławieństwa, by nieśli świadectwo o Nim.

Ⅱ

Dziś Bóg wcielony jest na ziemi, by wykonać swoje dzieło. Wymaga, by człowiek Go znał, posłusznie niósł o Nim świadectwo. Wymaga, by znał Jego praktyczne dzieło, był Mu posłuszny wbrew pojęciom ludzkim, by świadczył o dziele zbawienia i podboju ludzi przez Boga. Ludzie, którzy świadczą o Bogu, muszą Go dobrze znać. Tylko takie świadectwo jest rzeczywiste, zawstydza szatana. Bóg używa tych, którzy Go poznali przez Jego srogie napomnienia, przez sąd, któremu poddał ich, by nieśli świadectwo o Nim. Używa zepsutych i tych, co zmienili swe usposobienie, zyskując błogosławieństwa, by nieśli świadectwo o Nim.

Ⅲ

Nie trzeba Mu chwały z ludzkich ust ani świadectwa szatańskiego rodzaju, którego nie zbawił Bóg, którego Bóg nie zbawił. Prawdziwe świadectwo o Nim mogą nieść ci, co Go znają; tylko ci przemienieni nadają się do tego. Bóg używa tych, którzy Go poznali przez Jego srogie napomnienia, przez sąd, któremu poddał ich, by nieśli świadectwo o Nim. Używa zepsutych i tych, co zmienili swe usposobienie, zyskując błogosławieństwa, by nieśli świadectwo o Nim.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”