Podczas tej serii spotkań głównym tematem naszych omówień było „Jak dążyć do prawdy”. Poprzednio podsumowaliśmy dwie zasady praktyki służącej dążeniu do prawdy. Jaka jest pierwsza z nich? (Pierwsza zasada to wyzbywanie się różnych rzeczy, natomiast druga to poświęcanie się). Pierwsza zasada to wyzbywanie się różnych rzeczy, natomiast druga to poświęcanie się. Nie skończyliśmy jeszcze omawiać „wyzbywania się” różnych rzeczy. Jaki jest pierwszy temat z tym związany? (Wyzbywanie się różnych negatywnych uczuć). O czym głównie rozmawialiśmy w kontekście wyzbywania się różnych negatywnych uczuć? Rozmawialiśmy głównie o negatywnych uczuciach, jakich doświadczają ludzie, czyli o tym, jakie rodzaje negatywnych uczuć często towarzyszą ludziom w życiu codziennym i na ich ścieżce życiowej, jak również o tym, jak się ich wyzbyć. Te negatywne uczucia przejawiają się w ludziach jako pewien rodzaj emocji, ale w rzeczywistości są one wywoływane przez różne ich niedorzeczne myśli i punkty widzenia. Pod wpływem różnych myśli i punktów widzenia powstają w ludziach różne negatywne uczucia, które następnie są przez nich przejawiane i okazywane. Biorąc pod uwagę trudności związane z negatywnymi uczuciami, które omawialiśmy wcześniej, różne zachowania ludzi, a także ich różne myśli i punkty widzenia, jakie problemy dostrzegacie? Innymi słowy, czy analizując zewnętrzne przejawy różnych negatywnych uczuć, potraficie dostrzec istotę tego, co się kryje pod ludzkimi myślami? Kiedy ktoś ujawnia negatywne uczucia, to jeśli zagłębimy się w nie i dokładnie je przeanalizujemy, możemy zauważyć kryjące się w tych uczuciach rozmaite nieprawidłowe poglądy, punkty widzenia i postawy wobec ludzi, wydarzeń i spraw, a nawet dostrzec podejście tej osoby do różnych ludzi, spraw i rzeczy oraz jej sposób postępowania wobec nich i rozwiązywania związanych z nimi problemów, prawda? (Zgadza się). Czy na podstawie różnych omówień poświęconych analizowaniu tych negatywnych uczuć możemy stwierdzić, że kryją się w nich różne błędne, niepoprawne, stronnicze, negatywne oraz niekorzystne myśli i punkty widzenia? Czy możemy tak powiedzieć? (Tak, możemy). Co właśnie powiedziałem? (Bóg właśnie powiedział, że różne błędne, niepoprawne, stronnicze, negatywne oraz niekorzystne myśli i punkty widzenia ludzi kryją się w ich negatywnych uczuciach). Czy dobrze Mnie zrozumiałeś? (Tak, zrozumiałem Cię). Jeśli nie omówimy tych negatywnych uczuć, ludzie mogą nie zwracać zbytniej uwagi na negatywne uczucia, które się w nich pojawiają przejściowo lub długotrwale. Czy jednak ludzie po przeanalizowaniu różnych myśli i punktów widzenia kryjących się za negatywnymi uczuciami przyjmą to do wiadomości? Za negatywnymi uczuciami ludzi kryją się różne negatywne myśli i punkty widzenia. Innymi słowy, gdy ktoś doświadcza negatywnych uczuć, na pierwszy rzut oka mogą one sprawiać wrażenie zwykłych emocji. Może on dać upust swoim uczuciom, powiedzieć coś przygnębiającego, szerzyć martwotę i powodować pewne negatywne skutki lub robić dość ekstremalne rzeczy. To właśnie objawia się na zewnątrz. Jednak pod tymi przejawami negatywnych uczuć i skrajnymi zachowaniami tak naprawdę kryją się w ludziach różne negatywne myśli i punkty widzenia. Dlatego chociaż w obecnym czasie omawiamy negatywne uczucia, w rzeczywistości analizujemy różne negatywne myśli i punkty widzenia ludzi, eksponując i analizując rozmaite towarzyszące im negatywne uczucia. Dlaczego ujawniamy te myśli i punkty widzenia? Czy te negatywne myśli i punkty widzenia wpływają tylko na ludzkie uczucia? Czy robimy to tylko dlatego, że wywołują w ludziach negatywne uczucia? Nie. Te błędne myśli i punkty widzenia wpływają nie tylko na uczucia i dążenia danej osoby, jednak inni widzą i postrzegają właśnie jej uczucia i zewnętrzne zachowania. Dlatego używamy prostej i wygodnej metody, jaką jest analiza negatywnych uczuć, aby ujawnić różne negatywne, niekorzystne i niewłaściwe myśli i punkty widzenia ludzi. Ujawniamy te myśli, punkty widzenia i negatywne uczucia, ponieważ są one powiązane z perspektywą spojrzenia i postawą człowieka wobec ludzi i spraw, a także z zachowaniem i działaniem w prawdziwym życiu. Mają także związek z kierunkiem, jaki obierają ludzie w życiu, z ich pragnieniem przetrwania, a także, rzecz jasna, z ich poglądami na życie. Dlatego właśnie przedstawiliśmy niektóre z tych negatywnych uczuć. Niezależnie od tego, głównym celem omówienia poświęconego różnym negatywnym uczuciom jest ujawnienie i przeanalizowanie rozmaitych niedorzecznych, negatywnych i niekorzystnych myśli i punktów widzenia ludzi, tak by mogli je porzucić. Dzięki ujawnieniu tych negatywnych myśli i punktów widzenia ludzie będą w stanie wyraźnie rozpoznać istniejące w ich umysłach nieprawidłowe poglądy, postawy i sposoby postrzegania różnych ludzi, wydarzeń i spraw. Pomaga to rozwiązać problem rozmaitych negatywnych uczuć spowodowanych przez te niedorzeczne myśli i punkty widzenia, a tym samym pozwala ludziom rozpoznać i przejrzeć te niedorzeczne myśli i punkty widzenia, dzięki czemu będą mogli szukać właściwej ścieżki, odrzucić je i całkowicie się ich wyzbyć. Ostatecznym celem jest rozwinięcie umiejętności stawiania czoła różnym ludziom, wydarzeniom i rzeczom, z którymi się spotykamy w życiu codziennym lub w ciągu całego życia, odpowiedniego postępowania i radzenia sobie z nimi, a także rozwiązywania związanych z nimi problemów w oparciu o właściwe myśli i odpowiedni punkt widzenia. Podsumowując, jaki jest pożądany rezultat? Chodzi o to, by ludzie potrafili rozpoznać i przejrzeć różne istniejące w nich negatywne uczucia, a gdy już je rozpoznają, by byli w stanie nieustająco zmieniać i korygować te błędne myśli i punkty widzenia w swoim życiu i na swych ścieżkach życiowych, by byli w stanie poszukiwać właściwych myśli i punktów widzenia zgodnych z prawdą, akceptować je i podporządkowywać się im, a ostatecznie by byli w stanie żyć i postępować zgodnie z właściwymi myślami i punktami widzenia. Taki jest cel. Czy się z tym zgadzacie? (Tak). Na pozór przedstawiamy negatywne uczucia ludzi, lecz w rzeczywistości ujawniamy ich niedorzeczne myśli i punkty widzenia na temat różnych ludzi, wydarzeń i spraw. Ma to na celu nauczenie ludzi posługiwania się właściwymi myślami i punktami widzenia w zetknięciu z różnymi ludźmi, wydarzeniami i sprawami, tak by potrafili stawić im czoła i sobie z nimi poradzić, a ostatecznie postrzegać ludzi i rzeczy, a także postępować i działać zgodnie z prawdozasadami. Czyż nie wracamy tym samym do tematu „Jak dążyć do prawdy”? (Wracamy).

Omówienie poświęcone wyzbywaniu się różnych negatywnych uczuć ostatecznie i tak powraca do szerszego zagadnienia „Jak dążyć do prawdy”, nie odchodząc przy tym od głównego tematu, prawda? (Tak). Niektórzy ludzie mogą na początku pomyśleć sobie tak: „Wyzbywanie się różnych negatywnych uczuć nie wydaje się mieć wiele wspólnego z dążeniem do prawdy. Negatywne uczucia to tylko przemijające nastroje lub przelotne myśli i idee”. Jeśli jest to przelotna myśl lub przemijający nastrój, to nie wchodzi to w zakres negatywnych uczuć, które omawiamy, te ostatnie bowiem dotyczą kwestii zasad i treści związanych z tym, jak człowiek postrzega innych ludzi i różne sprawy, a także jak się zachowuje i działa. Dotyczą one właściwych punktów widzenia, postaw i zasad, których ludzie powinni przestrzegać w życiu, a także ich poglądów na życie i sposobów życia. Ostatecznym celem ich omawiania jest umożliwienie ludziom, by w obliczu różnych spraw życiowych przestali podchodzić do tych spraw kierując się swoim instynktem i porywczością lub zaradzać tym problemom przy użyciu swojego zepsutego usposobienia. Oczywiście oznacza to również, że nie będą radzić sobie z tymi problemami kierując się rozmaitymi szatańskimi przekonaniami wpojonymi im przez społeczeństwo. Zamiast tego podejdą do nich we właściwy sposób, przynajmniej z sumieniem i rozumem, jakie powinien posiadać człowiek, zajmując się problemami napotykanymi w życiu. Co więcej, kierując się normalnym ludzkim sumieniem i rozumem, będą traktować różnych ludzi, wydarzenia i sprawy związane z ich życiem i egzystencją oraz w nich napotykane zgodnie ze słowami Boga, prawdą i różnymi zasadami nauczanymi przez Boga. Omawianie i analizowanie różnych negatywnych uczuć służy osiągnięciu tego celu. Czy to rozumiesz? (Tak, rozumiem). A zatem powtórz. (Celem Boga przyświecającym omawianiu i analizowaniu tych negatywnych uczuć jest umożliwienie ludziom zdobycia rozeznania co do błędnych myśli i punktów widzenia kryjących się w ich negatywnych uczuciach, a tym samym wyzbycie się tych negatywnych uczuć i poleganie na sumieniu i rozsądku, aby właściwie radzić sobie z różnymi napotykanymi w życiu ludźmi, wydarzeniami i sprawami, zgodnie ze słowami Boga i prawdozasadami. Pozwala to ludziom stopniowo zmieniać swój pogląd na życie, patrzeć na innych ludzi i sprawy przez pryzmat prawdy, a także zachowywać się i działać zgodnie z prawdą i urzeczywistniać swoje zwykłe człowieczeństwo). Gdybym nie omówił ani nie przeanalizował tych negatywnych uczuć, gdybym nie omówił ani nie ujawnił różnych ludzkich negatywnych myśli i punktów widzenia, to wówczas ludzie, napotykając problemy w swoim codziennym życiu, często przyjmowaliby wobec nich niewłaściwą postawę i perspektywę i kierowaliby się niedorzecznymi myślami i punktami widzenia przy stawianiu czoła problemom, radzeniu sobie z nimi i rozwiązywaniu ich. Ludzie byliby wtedy w dużym stopniu ograniczani, krępowani i kontrolowani przez te negatywne myśli, niezdolni poradzić sobie z różnymi problemami życiowymi zgodnie z wymaganiami Boga czy zasadami i metodami objawionymi w Jego słowach. Oczywiście, jeśli jakaś osoba ma właściwe myśli i punkty widzenia dotyczące różnych ludzi, wydarzeń i spraw, a także odpowiednią perspektywę spojrzenia i postawę, bardzo pomoże jej to, gdy przyjdzie co do czego, poradzić sobie z tymi ludźmi, wydarzeniami i sprawami patrząc na nie we właściwy sposób, a w każdym razie w granicach normalnego ludzkiego sumienia i rozumu, i uniknąć zajmowania się różnymi sprawami w porywczy sposób lub zgodnie ze swoim skażonym usposobieniem, co mogłoby prowadzić do niepotrzebnych kłopotów i niepożądanych konsekwencji. Na przykład to, jak ktoś podchodzi do przyszłości, choroby, rodziny, małżeństwa, uczuć, pieniędzy, relacji międzyludzkich i własnych talentów, a także do swojego statusu społecznego i wartości oraz innych podobnych kwestii, opiera się na tym, co usłyszał, czego się nauczył lub co mu przekazała rodzina lub społeczeństwo, zanim zrozumiał prawdę, a także na pewnych doświadczeniach lub metodach, które sam wymyślił. Każdy człowiek ma swój własny, niepowtarzalny sposób podejścia do różnych spraw i przy zajmowaniu się nimi kładzie nacisk na określoną postawę. Oczywiście różne sposoby, w jakie ludzie podchodzą do spraw, mają jedną wspólną cechę: wszystkie one są zdominowane i kierowane przez negatywne, niekorzystne, niedorzeczne lub stronnicze myśli i punkty widzenia. Ostatecznym celem ludzi jest zdobycie sławy i majątku oraz osiągnięcie własnych korzyści. Mówiąc ściślej, te myśli i punkty widzenia zostały zaszczepione przez nauki szatana. Można również powiedzieć, że wywodzą się one z różnych niedorzecznych myśli i punktów widzenia, które szatan szerzy, propaguje i pielęgnuje wśród całej ludzkości. Ludzie nieświadomie wykorzystują te niedorzeczne myśli i punkty widzenia do ochrony siebie i zmaksymalizowania własnych korzyści. Starają się jak najlepiej wykorzystać te różne myśli i punkty widzenia, których źródłem są społeczeństwo i świat, aby się zabezpieczyć i szukać maksymalizacji własnych zysków, czyli aby osiągnąć własne korzyści. Oczywiście ta pogoń za osiągnięciami nie cofa się przed niczym i wykracza poza granice moralności, a także poza sumienie i rozum. Dlatego też, pod wpływem tych negatywnych uczuć oraz negatywnych myśli i punktów widzenia, ostateczny rezultat tego, jak człowiek postrzega innych ludzi i sprawy, a także jak się zachowuje i działa, może sprowadzać się jedynie do wzajemnego wyzysku, oszustwa, krzywdy i konfliktów między ludźmi. W końcu, kierowani różnymi negatywnymi myślami i punktami widzenia, a także kuszeni i zniewoleni przez nie, ludzie będą coraz bardziej oddalać się od wymagań Bożych, a nawet od zasad postępowania i działania zgodnych z naukami Boga. Można również powiedzieć, że kierowani różnymi negatywnymi myślami i kuszeni przez nie ludzie nigdy naprawdę nie zyskają prawdy ani nie wejdą w rzeczywistość praktykowania prawdy zgodnie z wymaganiami Boga. Trudno jest im także wtedy przestrzegać zasady opierania swoich poglądów na ludzi i sprawy, a także zachowywania się i działania, na słowach Boga, mając prawdę za swe kryterium. Dlatego też, gdy ludzie rozwiązują problem swoich negatywnych uczuć, w istocie muszą także wyzbyć się różnych negatywnych myśli i punktów widzenia. Tylko wtedy, gdy ludzie rozpoznają w sobie różne błędne myśli i punkty widzenia, będą w stanie wyzbyć się wszelkiego rodzaju negatywnych uczuć. Jest jasne, że gdy ludzie wyzbędą się różnych negatywnych myśli i punktów widzenia, w dużej mierze uwolnią się także od swoich negatywnych uczuć. Rozważmy na przykład uczucie przygnębienia, które omawialiśmy wcześniej. Mówiąc najprościej, jeśli ktoś rozbudza w sobie to negatywne uczucie, ponieważ przez cały czas jest przekonany, że spotkał go zły los, to trzymając się takich myśli i takiego punktu widzenia, nieświadomie pogrąża się w przygnębieniu. Co więcej, jego subiektywna świadomość coraz bardziej utwierdza go w przekonaniu, że jego los jest zły. Ilekroć napotyka coś w pewnym stopniu trudnego lub wymagającego, myśli sobie: „Och, mój los jest zły”. Przypisuje to swojemu złemu losowi. W rezultacie pogrąża się w negatywnych uczuciach: rozpaczy, rezygnacji i przygnębienia. Jeśli ludzie potrafią właściwie stawić czoła różnym trudnościom, jakie napotykają w życiu, lub szukać prawdy, gdy rodzą się w nich negatywne myśli i punkty widzenia, a także polegają na słowach Boga, aby stawić tym trudnościom czoła, rozpoznając, o co chodzi w ludzkim przeznaczeniu i wierząc, że ich los jest w rękach Boga i że to On wszystkim kieruje, mogą wtedy we właściwy sposób podejść do tych przeciwności, wyzwań, przeszkód i trudności życiowych i właściwie zrozumieć swoje zmagania. Czy w ten sposób zmienia się ich sposób myślenia i punkt widzenia na temat złego losu? Czy jednocześnie zyskują odpowiednią postawę, umożliwiającą im stawienie czoła tym problemom? (Tak). Kiedy ludzie przyjmują właściwą postawę w obliczu tych problemów, ich poczucie przygnębienia stopniowo się zmienia, przechodząc najpierw od ciężkiego do umiarkowanego, potem od umiarkowanego do łagodnego, a na koniec zupełnie ustępuje i znika z ich życia. W rezultacie ich uczucie przygnębienia przestaje istnieć. Jaki jest tego powód? Dzieje się tak dlatego, że ich wcześniej wyznawana myśl i punkt widzenia, czyli „Mój los jest zły”, ulega przemianie. Gdy skorygują to myślenie, nie patrzą już na swój los z poczuciem przygnębienia, ale podchodzą do problemów z proaktywną i optymistyczną postawą, z użyciem metod nauczanych przez Boga i mając perspektywę istoty przeznaczenia, którą On objawił ludzkości. Dlatego też, gdy stają w obliczu tego samego problemu, z którym borykali się wcześniej, nie patrzą już na swoje przeznaczenie przez pryzmat myśli i punktów widzenia mówiących im, że ich los jest zły, nie stawiają już oporu ani nie buntują się przeciwko tym problemom z uczuciem przygnębienia. Chociaż początkowo mogą je ignorować lub traktować obojętnie, z biegiem czasu, w miarę jak zagłębiają się w poszukiwanie prawdy i dorastają, w miarę jak ich perspektywa i postawa w postrzeganiu ludzi i spraw staje się coraz bardziej poprawna, nie tylko znika ich uczucie przygnębienia, ale też sami stają się bardziej proaktywni i optymistyczni. W końcu uzyskują pełne zrozumienie i jasny wgląd w naturę ludzkiego przeznaczenia. Potrafią właściwie podejść do tych spraw i poradzić sobie z nimi, zachowując postawę podporządkowania się Bożemu zarządzaniu. W tym momencie całkowicie wyzbyli się uczucia przygnębienia. Wyzbywanie się negatywnych uczuć to właśnie taki proces, ważny temat w życiu. Podsumowując, kiedy jakieś negatywne uczucie zakorzenia się głęboko w czyimś sercu lub wpływa na to, jak człowiek postrzega ludzi i sprawy, a także jak się zachowuje i działa, jest to bez wątpienia coś więcej niż po prostu negatywne uczucie. Kryje się za nim błędna myśl lub punkt widzenia na temat tej, tamtej czy jeszcze innej sprawy. W takich przypadkach musisz nie tylko przeanalizować źródło tego negatywnego uczucia, ale, co ważniejsze, zbadać ukrytego w nim „zabójcę”. Ten ukryty element to negatywna myśl lub punkt widzenia, który głęboko i na długi czas zakorzenił się w twoim sercu, jest to zła lub niedorzeczna myśl lub punkt widzenia dotyczący radzenia sobie z różnymi sprawami. Jeśli chodzi o aspekty niedorzeczne i negatywne, to ta myśl lub punkt widzenia zdecydowanie zaprzecza prawdzie i stoi do niej w opozycji. W tym momencie twoim zadaniem nie jest po prostu rozważanie tej myśli czy punktu widzenia, przeanalizowanie jej i zapoznanie się z nią, ale raczej dokładne zrozumienie krzywdy, jaką ci ona wyrządza, kontroli, jaką nad tobą sprawuje, niewoli, w jaką cię wpędza, i negatywnego wpływu, jaki ma na twoje dążenie do prawdy. Dlatego właśnie musisz ujawnić, przeanalizować i rozpoznać różne negatywne myśli i punkty widzenia; jednocześnie musisz szukać słów Boga, aby się co do tamtych rzeczy rozeznać i je przejrzeć zgodnie z prawdozasadami, które omówił Bóg, zastąpić swoje błędne lub negatywne myśli i punkty widzenia prawdą i całkowicie wyzbyć się negatywnych uczuć, w których pułapce tkwiłeś. To jest ścieżka wyzbywania się negatywnych uczuć.

Niektórzy ludzie mówią: „Jak dotąd nie zauważyłem u siebie żadnych negatywnych uczuć”. Nie martw się; prędzej czy później, we właściwym czasie, w odpowiednim środowisku bądź kiedy osiągniesz odpowiedni wiek lub znajdziesz się w jakimś ważnym momencie swojego życia, te negatywne uczucia pojawią się w sposób naturalny. Nie musisz ich świadomie szukać ani próbować się do nich dokopać; w takim czy innym stopniu tkwią one w sercu każdego człowieka. Jest tak dlatego, że ludzie żyją w ludzkim świecie, nikt nie podchodzi do niczego tak, jak robiłby to komputer, czyli bez uwzględnienia własnych myśli i punktów widzenia, a myśli ludzi są aktywne, są jak swego rodzaju pojemnik, w którym odkładają się tak rzeczy pozytywne, jak i negatywne. Niestety, na długo przed tym, zanim ludzie zaczęli przyjmować pozytywne myśli i punkty widzenia, zaakceptowali już różne błędne i niepoprawne myśli i punkty widzenia szatana, społeczeństwa i skażonej ludzkości. Te błędne myśli i punkty widzenia głęboko zapadły w dusze ludzi, poważnie wpływając na ich codzienne życie i ścieżki życiowe i zakłócając je. Dlatego też, gdy życiu ludzi i ich egzystencji towarzyszą różne negatywne myśli i punkty widzenia, pojawiają się w nich również różne negatywne uczucia. Tak więc, niezależnie od tego, kim jesteś, pewnego dnia odkryjesz, że masz w sobie nie tylko kilka przejściowych negatywnych uczuć, ale że masz ich wiele. Nie jest tak, że masz tylko jedną negatywną myśl czy jeden negatywny punkt widzenia, bowiem istnieje w tobie jednocześnie wiele negatywnych myśli i punktów widzenia. Nie dały one jeszcze o sobie znać tylko dlatego, że nie ma właściwego ku temu środowiska, odpowiedniego czasu lub bodźca, który mógłby spowodować, że ujawnisz swoje błędne myśli i punkty widzenia lub dasz upust swoim negatywnym uczuciom i zamanifestujesz je, albo że takie środowisko lub czas jeszcze nie nadeszły. Jeśli któryś z tych czynników wejdzie w grę, zadziała jak zapalnik, rozbudzając twoje negatywne uczucia oraz negatywne myśli i punkty widzenia, aż eksplodują. Mimowolnie znajdziesz się pod ich wpływem, będziesz przez nie kontrolowany i krępowany. Mogą nawet stać się dla ciebie przeszkodą i wpływać na twoje wybory. To tylko kwestia czasu. Dzieje się tak dlatego, że różne omawiane przez nas negatywne uczucia są problemami, które można napotkać w życiu człowieka lub na ścieżce jego egzystencji i są to problemy rzeczywiste, przed którymi staje każdy człowiek w swoim życiu czy w swojej egzystencji. Nie są puste, lecz konkretne. Ponieważ te negatywne uczucia bezpośrednio wiążą się z zasadami, których należy przestrzegać, oraz z tym, jakie powinno się mieć poglądy na przetrwanie, konieczne jest, abyśmy te kwestie dokładnie zgłębili i przeanalizowali.

Wcześniej omawialiśmy jedno z negatywnych uczuć, czyli „frustrację”. Ile razy rozmawialiśmy o problemie „frustracji”? (Rozmawialiśmy o tym dwa razy). O czym rozmawialiśmy za pierwszym razem? (Za pierwszym razem rozmawialiśmy o tym, że ludzie często nie mogą robić tego, co im się podoba, a to rodzi negatywne uczucie, jakim jest frustracja. Za drugim razem omawialiśmy to, że ludzie nie mogą wykorzystywać swojej specjalistycznej wiedzy, przez co często żyją w stanie frustracji spowodowanej tłumieniem negatywnych uczuć). Tak, omawialiśmy te dwa aspekty. Czy możemy na ich podstawie powiedzieć, że za tymi dwoma rodzajami frustracji kryją się analogiczne myśli i punkty widzenia dotyczące podejścia ludzi do życia? Jaki rodzaj myśli lub punktu widzenia reprezentuje pierwszy typ, wynikający z niemożności robienia tego, co się chce? Jest to stan umysłu, w którym zawsze chcemy działać samowolnie i nieodpowiedzialnie, działać kierując się impulsem, nastrojem, emocjami i zainteresowaniami, nie rozumiejąc potrzeby wzięcia na siebie odpowiedzialności. Czy nie jest to pewne nastawienie, jakie ludzie przyjmują wobec życia? (Jest). Jest to także sposób na przetrwanie. Czy jest to pozytywne nastawienie i pozytywny sposób na przetrwanie? (Nie). Zgadza się, nie jest to pozytywne. Ludzie zwykle chcą żyć tak, jak im się podoba, działać samowolnie, kierować się nastrojem, zainteresowaniami i swoimi hobby. To nie jest właściwy sposób życia; ma on negatywny charakter i trzeba się go wyzbyć. Oczywiście, negatywne uczucia wynikające z tego negatywnego nastawienia i sposobu na przetrwanie tym bardziej powinny zostać odrzucone. Drugim typem jest frustracja spowodowana tłumieniem negatywnych uczuć, które spowodowane są niemożnością wykorzystania własnej wiedzy. Kiedy ludzie nie mogą wykazać się swoją wiedzą, zaprezentować się, odzwierciedlić swojej indywidualnej wartości, uzyskać potwierdzenia od innych lub zaspokoić własnych preferencji, czują się nieszczęśliwi, popadają w melancholię i frustrację. Czy jest to właściwy sposób i właściwa perspektywa istnienia? (Nie). Należy odwrócić się od niewłaściwych rzeczy i szukać prawdy, aby móc się od nich uwolnić i zastąpić je właściwą drogą, zgodną z prawdą i zwykłym człowieczeństwem. Wcześniej omawialiśmy te dwie przyczyny pojawiania się frustracji, czyli niemożność robienia tego, co się chce, oraz niemożność wykorzystania swojej wiedzy. Istnieje jeszcze jedna przyczyna pojawienia się frustracji. Czy wiecie, co nią jest? Jakie inne rzeczy związane z własnym egzystencjalnym punktem widzenia mogą powodować, że ludzie czują się sfrustrowani? Nie jesteście pewni? Otóż innym powodem, dla którego ludzie popadają we frustrację, dla którego rodzi się w nich to negatywne uczucie, jest to, że nie mogą zrealizować swoich ideałów i pragnień. Pomyślcie o tym przez chwilę: czy taki powód frustracji istnieje? Czy jest to rzeczywisty problem dla ludzi? (Tak). Ludzie, o których mówiliśmy wcześniej, którzy chcą robić to, co im się podoba, są zwykle bardziej egocentryczni i samowolni. Ich postawę życiową charakteryzuje działanie pod wpływem impulsu i robienie tego, na co mają ochotę. Lubią panować nad innymi i nie nadają się do życia we wspólnocie. Ich sposób na przetrwanie polega na tym, by sprawić, żeby wszyscy kręcili się wokół nich, a oni sami są samolubni i niezdolni do życia w harmonii ani do harmonijnej współpracy z innymi. Drugi typ osób, u których pojawia się frustracja, to ludzie, którzy zawsze chcą się popisywać, wystawiać na pokaz, którzy uważają, że oni sami wystarczą i nie zostawiają innym żadnej przestrzeni do istnienia. Jeśli posiadają odrobinę wiedzy lub talentu, będą chcieli je zaprezentować niezależnie od tego, czy otoczenie jest odpowiednie bądź czy ich wiedza jest wartościowa lub może zostać wykorzystana w domu Bożym. Ten typ osoby ma również tendencję do podkreślania indywidualizmu, prawda? Czy to wszystko wiąże się z ludzkimi sposobami na przetrwanie? (Tak, wiąże się). Oba te sposoby życia i przetrwania są nieprawidłowe. Wróćmy teraz do wspomnianego wcześniej negatywnego uczucia frustracji, które wynika z niemożności zrealizowania swoich ideałów i pragnień. Bez względu na okoliczności, środowisko czy czas i bez względu na rodzaj pracy, jaką pewni ludzie wykonują, zawsze skupiają się oni na celu, jakim jest realizacja własnych ideałów i pragnień, czyniąc to swoim standardem. Jeśli nie mogą zrealizować czy osiągnąć tego celu, czują się sfrustrowani i smutni. Czy nie jest to również sposób na przetrwanie dla pewnego typu osób? (Jest). Dla niektórych ludzi jest to także sposób na przetrwanie. Jaka jest zatem główna myśl lub punkt widzenia tych, którzy stosują ten sposób na przetrwanie? Polega ona na tym, że jeśli mają ideały i pragnienia, to niezależnie od tego, gdzie są i co robią, ich celem jest realizacja tych ideałów i pragnień. To jest ich sposób na przetrwanie i cel. Bez względu na cenę, jaką inni muszą zapłacić, lub poświęcenia, jakie inni muszą ponieść, niezależnie od tego, ilu ludzi będzie musiało unieść ten ciężar lub poświęcić swoje osobiste interesy dla ich ideałów i pragnień, ci ludzie będą dążyć do celu, jakim jest realizacja własnych ideałów i pragnień, i nigdy się nie poddadzą. Są nawet gotowi bez wahania posłużyć się innymi lub poświęcić ich interesy. Jeśli nie mogą osiągnąć swojego celu, czują się sfrustrowani. Czy tego rodzaju myślenie lub punkt widzenia są prawidłowe? (Nie). Co jest w nich złego? (Są zbyt samolubne!). Czy termin „samolubny” jest pozytywny, czy negatywny? (Negatywny). Samolubność jest negatywna i niekorzystna, dlatego należy się jej wyzbyć, opierając się na prawdzie.

Jak należy rozwiązać ten problem frustracji, która wynika z niemożności realizacji swoich ideałów i pragnień? Przyjrzyjmy się najpierw różnym ideałom i pragnieniom ludzi. Może od tego zaczniemy nasze omówienie? (Dobrze). Rozpoczęcie naszego omówienia od ideałów i pragnień ludzi ułatwi wam śledzenie i zrozumienie jasnego toku myślenia. Przyjrzyjmy się więc najpierw ideałom i pragnieniom ludzi. Niektóre ideały i pragnienia są realistyczne, a inne nie. Niektórzy ludzie mają ideały nierealistyczne, inni zaś realistyczne. Czy powinniśmy najpierw omówić te pierwsze, czy te drugie? (Te drugie, realistyczne). Te realistyczne. A co z ideałami nierealistycznymi? Czy powinniśmy je omawiać, czy też nie? Jeśli ich nie omówimy, to czy ludzie będą ich świadomi? (Nie będą ich świadomi). Jeśli tak, to naprawdę powinniśmy je omówić. Ludzie nawet bez omówienia często potrafią dostrzec ideały realistów. Te rzeczy istnieją w myślach i świadomości każdego. Niektóre ideały i pragnienia pozostają stałe od dzieciństwa do dorosłości, niezależnie od tego, czy będą zrealizowane, czy nie, inne natomiast zmieniają się wraz z wiekiem. W miarę jak ludzie się starzeją, a ich wiedza, horyzonty i doświadczenie poszerzają się, ich ideały i pragnienia ulegają ciągłym zmianom. Stają się bardziej realistyczne, bliższe rzeczywistości i bardziej konkretne. Na przykład ktoś w dzieciństwie chciał zostać piosenkarzem, ale gdy zaczął dorastać, zdał sobie sprawę, że ciągle fałszuje, więc zostanie piosenkarzem nie było zbyt realistyczne. Potem przyszło mu do głowy, by zostać aktorem. Kilka lat później spojrzał w lustro i zdał sobie sprawę, że nie jest zbyt atrakcyjny. Chociaż nieco urósł, nie potrafił grać, a jego ekspresja nie wyglądała zbyt naturalnie. Bycie aktorem też było nierealne. Pomyślał więc o zostaniu reżyserem, aby móc reżyserować filmy z aktorami. Kiedy skończył dwadzieścia lat i musiał wybrać kierunek studiów, jego ideałem stało się bycie reżyserem. Po ukończeniu studiów, kiedy otrzymał dyplom reżyserii i zetknął się z prawdziwym światem, zdał sobie sprawę, że bycie reżyserem wymaga sławy i prestiżu, wymaga kwalifikacji, a także środków finansowych, a jemu wszystkich tych rzeczy brakuje. Nikt by go nie zatrudnił jako reżysera. Dlatego musiał pójść na kompromis i poszukać sobie innej drogi w branży filmowej, być może jako scenarzysta lub koordynator produkcji. Z biegiem czasu pomyślał: „Bycie producentem mogłoby mi odpowiadać. Lubię być zajęty i zbierać fundusze, potrafię się wypowiadać i jestem w miarę przystojny. Nie irytuję ludzi, potrafię dobrze komunikować się z innymi i zdobywać ich przychylność. Produkcja może być dla mnie dobrym rozwiązaniem”. Widzicie, ideał tego człowieka stopniowo się zmieniał. Dlaczego się zmieniał? Początkowo dlatego, że jego myślenie stopniowo dojrzewało, jego postrzeganie rzeczywistości stawało się trafniejsze, bardziej obiektywne i praktyczne. Życie w prawdziwym świecie, w konkretnym środowisku, oraz praktyczne potrzeby i presja życia stopniowo zmieniały jego wcześniejsze ideały. Gdy znalazł się w ślepym zaułku, nie mogąc zostać reżyserem, zamiast tego zdecydował się zostać producentem. Ale czy dokonując takiego wyboru rzeczywiście zrealizował swoje ideały, czy też nie? Sam nie był w stanie tego do końca zrozumieć. W każdym razie, gdy już zaczął, zajmował się produkcją przez jakąś dekadę, a niektórzy robili to nawet do emerytury. Tak najogólniej mają się rzeczy z ideałami realistów.