Czym jest prawdorzeczywistość? Do czego się ona odnosi? Odnosi się do praktykowania prawdy. Kiedy ludzie zrozumieją prawdę i będą potrafili wprowadzić ją w życie, prawda stanie się ich rzeczywistością i ich życiem. Kiedy ludzie żyją zgodnie z prawdą, wówczas posiadają prawdorzeczywistość. Ludzie nie posiadają prawdorzeczywistości, jeśli tylko głoszą słowa i doktryny, a nie potrafią wprowadzić prawdy w życie. Kiedy głoszą słowa i doktryny, może się wydawać, że rozumieją prawdę, ale wcale nie potrafią jej praktykować, co świadczy o tym, że nie mają prawdorzeczywistości. Jak zatem ludzie powinni wejść w prawdorzeczywistość? Muszą stosować słowa Boga w swoim prawdziwym życiu, a poprzez proces doświadczania i praktykowania słów Boga zdobędą wiedzę o prawdzie – nie coś, co płynie z postrzegania, a raczej rzeczywiste doświadczenie oraz prawdziwą wiedzę – i będą umieli postępować zgodnie z zasadami. Będzie to oznaczało, że weszli w prawdorzeczywistość. Zatem jakich prawd doświadczyliście i o jakich prawdach zyskaliście prawdziwą wiedzę? Czy mieliście poczucie, że prawda stała się waszym życiem? Kiedy czytacie fragment słów Bożych, to niezależnie od tego, jakiego aspektu prawdy dotyczą, możecie przyrównać je do siebie, a one będą doskonale pasować do waszych stanów. Czujecie się wówczas głęboko poruszeni, jakby słowa Boga dotknęły najgłębszych zakątków waszych serc, czujecie, że Jego słowa są całkowicie trafne, akceptujecie je w pełni i nie tylko zdobywacie wiedzę o własnych stanach, ale także wiecie, jak praktykować zgodnie z wolą Bożą. Pijąc i jedząc słowa Boga w ten sposób, osiągacie korzyści, doznajecie oświecenia i iluminacji, otrzymujecie wsparcie, a wasze stany się poprawiają. Uważacie, że słowa Boga są wspaniałe i jesteście bardzo szczęśliwi i zadowoleni, czując, że zyskaliście wiedzę o słowach Boga, zrozumieliście, co oznacza ten fragment słów Bożych, i wiecie, jak ich doświadczać i wprowadzać je w życie. Czy często tak się czujecie? (Tak). Zatem czy kiedy już doświadczyliście tego uczucia, poczuliście, że poznaliście prawdę płynącą z tego fragmentu słów Bożych? (Nie). Skoro tak się nie stało, oznacza to, że uczucie to było jedynie reakcją percepcyjną, chwilowym poruszeniem serca. Zdobycie jakiejś nagrody i dostąpienie jakiegoś wejścia nie odzwierciedlają zrozumienia prawdy ani wejścia w prawdorzeczywistość. To tylko doświadczenie wstępne, zrozumienie jedynie dosłownego znaczenia prawdy. Przejście od zrozumienia prawdy do wejścia w prawdorzeczywistość jest skomplikowanym procesem, który wymaga sporo czasu. Aby skutecznie przejść od pojmowania słów i doktryn do prawdziwego rozumienia prawdy, potrzeba więcej niż jednego, dwóch czy nawet kilku doświadczeń. Możesz uzyskać niewielką nagrodę dzięki pojedynczemu doświadczeniu, ale potrzeba ich wielu, aby otrzymać nagrodę prawdziwą i osiągnąć rezultat zrozumienia prawdy. Podobnie jest z rozważaniem problemu; jednokrotne zastanowienie się nad nim przynosi promyk światła, ale wielokrotna refleksja zapewnia większe korzyści i pozwala jasno spojrzeć na dany problem. Jeśli poświęcisz kilka lat na analizowanie tego zagadnienia, to w pełni je zrozumiesz. Zatem jeśli pragniesz posiąść wiedzę o słowach Boga i zrozumieć prawdę, nie wystarczy zdobyć kilku doświadczeń. Czy sami mieliście tego rodzaju doświadczenia? Pewnie każdemu zdarzyło się to parę razy. Kiedy ludzie po raz pierwszy zaczynają doświadczać słów Boga, pada na nich promyk światła, ale ich wiedza jest wciąż powierzchowna. Jest to podobne do rozumienia doktryny, z tym że w tym przypadku wiedza ludzi jest bardziej praktyczna i nie da się jej wyjaśnić w jednym czy dwóch zdaniach. Na podstawie ich omówień inni czują, że wiedza tych ludzi jest nieco praktyczniejsza niż słowa i doktryny. Jeśli doświadczenia ludzi się pogłębią i będą oni potrafili mówić o pewnych szczegółach, wtedy ich wiedza stanie się jeszcze praktyczniejsza. Jeżeli nadal przez jakiś czas będą zdobywać doświadczania i będą potrafili wypowiadać się, wykazując się przy tym prawdziwą znajomością słów Boga, wówczas ich wiedza wzniesie się z poziomu percepcyjnego do racjonalnego. Na tym polega prawdziwe zrozumienie prawdy. Poprzez dalsze doświadczanie słów Boga i wprowadzanie ich w życie ludzie będą w stanie pojąć zasady prawdy i dowiedzieć, jak ją praktykować. Tak właśnie wygląda wejście w prawdorzeczywistość. W takim momencie, gdy dadzą oni świadectwo pochodzące z ich doświadczeń, osoby, które ich słuchają, poczują, że jest ono praktyczne i będą je wychwalać. Gdy ktoś osiągnie ten poziom, słowa Boga staną się jego życiorzeczywistością i tylko wtedy będzie można powiedzieć, że posiadł prawdę. Jest to uproszczony proces doświadczania słów Boga i zdobywania prawdy, ale nie można tego osiągnąć bez co najmniej kilku czy nawet ponad dziesięciu lat starań. Kiedy ludzie zaczynają doświadczać i praktykować słowa Boże, wyobrażają sobie, że będzie to całkiem proste. Jednak kiedy coś im się przydarza, nie wiedzą, jak się z tym zmierzyć oraz jak sobie z tym poradzić i pojawiają się różnego rodzaju trudności. Ich pojęcia i wyobrażenia zaczynają przeszkadzać, ich zepsute usposobienie mąci, a kiedy napotykają problemy i niepowodzenia, zapominają, jak ich doświadczać. Osoby mające zepsute usposobienie są szczególnie wrażliwe i łatwo popadają w zniechęcenie, a kiedy są atakowane, oczerniane i osądzane, łatwo się załamują i trudno im się podnieść. Jeśli osoby te mogą rozwiązywać problemy poprzez poszukiwanie prawdy, jeśli potrafią one polegać na Bogu, aby wytrwać, to mogą wkroczyć na ścieżkę dążenia do prawdy. Jeśli ktoś nie jest zainteresowany prawdą i nie traktuje jej jak coś cennego, czego można doświadczyć i co można posiąść, to nie wykazuje się siłą podczas praktykowania prawdy. Taka osoba załamie się i ugrzęźnie przy pierwszych oznakach trudności. Jest tchórzem i nie jest jej łatwo poznać prawdę. Słowa Boga są prawdą, nowym życiem, którym On obdarzył ludzi, a jaki jest cel przyjmowania prawdy? Jest nim zyskanie prawdy i życia, doświadczanie prawdy tak, jakby była naszym własnym życiem. Zanim prawda stanie się czyimś życiem, przyjmuje się ją przede wszystkim w celu wyeliminowania zepsutych skłonności. Które zepsute skłonności można w ten sposób wyeliminować? Można się wyzbyć zwłaszcza buntowniczości, pojęć i wyobrażeń, arogancji, zarozumiałości, egoizmu, podłości, przewrotności, nieuczciwości, niedbałości i nieodpowiedzialności, a także braku sumienia i rozumu. A jaki jest tego efekt? Otóż taki, że każdy może być uczciwą osobą, która poddaje się Bogu, oddaje Mu cześć jako wspaniałemu, wielbi Go, jest wobec Niego lojalna oraz prawdziwie Go kocha i będzie podporządkowana Bogu aż do śmierci. Taka osoba w pełni urzeczywistnia podobieństwo do prawdziwego człowieka, stała się kimś, kto posiada prawdę i człowieczeństwo. To najwyższy poziom, jaki można osiągnąć w dążeniu do prawdy.

Jak zatem ludzie mogą jeść i pić Boże słowa oraz doświadczać ich, aby zaradzić swemu zepsutemu usposobieniu? Ta kwestia nie jest prosta. Zepsute usposobienie to rzeczywisty problem, który często naturalnie ujawnia się w prawdziwym życiu. Bez względu na to, co spotyka ludzi i co robią, ich zepsute usposobienie zawsze zostanie ujawnione. Na przykład, cokolwiek ludzie mówią lub robią, przez większość czasu mają określone intencje i cele. Osoby o wnikliwym spojrzeniu potrafią wyczuć, czy inni zachowują się autentycznie czy fałszywie. Potrafią też dostrzec ukryte w ich słowach i czynach znaczenie oraz rozpoznać czyhające w nich pułapki. Czy więc te rzeczy ujawniają się naturalnie? Czy ludzie potrafią je ukrywać? Nawet jeśli ludzie niczego nie mówią ani nie robią, gdy coś ich spotyka, wciąż reagują. Takie rzeczy ujawniają się najpierw w ich wyrazie twarzy, ale są jeszcze bardziej widoczne w ich słowach i czynach. Osoby o wnikliwym spojrzeniu zawsze to zauważą, a tylko głupcy i idioci nie potrafią tego rozróżnić. Można powiedzieć, że to normalne, że ludzie ujawniają swoje zepsucie i że jest to prawdziwy problem, który dotyczy wszystkich. W jakim celu Bóg wypowiada tak wiele prawd w swoim dziele w dniach ostatecznych? Bóg wypowiada te prawdy, aby uzdrowić zepsute usposobienie ludzi i usunąć pierwotne przyczyny ich grzechów. Celem Boga jest ochrona ludzi przed zepsuciem szatana, umożliwienie im dostąpienia zbawienia i wyzwolenie ich spod wpływu szatana. Bóg pragnie obdarzyć ludzi życiem, prawdą i drogą. Jeśli ludzie wierzą w Boga, ale nie akceptują prawdy, to nie mogą zostać oczyszczeni ze swego zepsutego usposobienia i tym samym nie będą w stanie dostąpić zbawienia. Zatem osoby, które naprawdę wierzą w Boga, włożą wiele wysiłku w praktykowanie i doświadczanie Jego słów. Poddadzą się również autorefleksji i będą dążyły do poznania siebie, gdy ujawni się ich zepsute usposobienie, a żeby mu zaradzić, będą szukać prawdy w Bożych słowach. Ci, którzy kochają prawdę, skupiają się na autorefleksji i starają się poznać samych siebie poprzez czytanie słów Boga. Czują oni, że Boże słowa są jak lustro, ujawniające ich zepsucie i brzydotę. W ten sposób, za sprawą Bożych słów, zaczynają akceptować Jego sąd oraz karcenie i stopniowo eliminują swoje zepsute usposobienie. Kiedy dostrzegą, że ich zepsute usposobienie przejawia się w mniejszym stopniu i kiedy naprawdę poddadzą się Bogu, poczują, że praktykowanie prawdy jest o wiele prostsze i przestaną napotykać trudności. Wtedy dostrzegą oni prawdziwą zmianę w sobie, a w ich sercach rozwinie się prawdziwe uwielbienie Boga: „Bóg Wszechmogący wyzwolił mnie z niewoli i ograniczeń mojego zepsutego usposobienia i uratował mnie od wpływu szatana”. Taki jest efekt doświadczania sądu i karcenia zawartych w Bożych słowach. Jeśli ludzie nie mogą doświadczać sądu i karcenia zawartych w Bożych słowach, nie mogą zostać oczyszczeni ze swego zepsutego usposobienia ani wyzwolić się spod wpływu szatana. Wielu ludzi nie kocha prawdy i nawet jeśli czytają słowa Boga i słuchają kazań, to potem głoszą tylko słowa i doktryny, a w efekcie nie wyzbywają się żadnej ze swoich zepsutych skłonności, mimo wieloletniej wiary w Boga. Ci ludzie wciąż pozostają tymi samymi starymi szatanami i diabłami, którymi zawsze byli. Myśleli, że jeśli tylko będą szerzyć słowa Boga, recytować je i rozmawiać o nich z innymi oraz głosić liczne słowa oraz doktryny i ją rozumieć, a także nauczą się samokontroli, to uwolnią się od swojego zepsutego usposobienia. W efekcie, po wielu latach wiary w Boga, nadal nie nastąpiła żadna zmiana w ich życiowym usposobieniu, nie są w stanie przedstawiać świadectwa opartego na doświadczeniu, co sprawia, że są zdezorientowani. Po wielu latach wiary w Boga pozostają z niczym, nie zyskali żadnej prawdy, żyjąc na próżno i marnując czas przez te wszystkie lata. W dzisiejszych czasach spotykamy wielu fałszywych przywódców i pracowników, którzy tacy właśnie są, skupiając się jedynie na wykonywaniu swojej pracy i wygłaszaniu kazań, zamiast naprawdę zaangażować się w praktykowanie i doświadczanie słów Bożych. Czy zatem idą oni ścieżką dążenia do prawdy? Absolutnie nie.

Jaka jest najważniejsza rzeczywistość dla osób wierzących w Boga? Jest nią praktykowanie prawdy. Co jest najważniejsze w praktykowaniu prawdy? Czyż nie to, że należy najpierw zrozumieć zasady? Jakie są zatem zasady? Są one praktyczną stroną prawdy, standardem, który może zagwarantować osiągnięcie pożądanych efektów. Zasady są tak proste. Gdy przyjmujesz je dosłownie, wierzysz, że każde zdanie słów Boga jest prawdą, jednak nie masz pojęcia, jak praktykować tę prawdę, ponieważ nie rozumiesz jej zasad. Uważasz, że słowa Boga są absolutnie poprawne i uznajesz je za prawdę. Jednakże nie wiesz, jak wygląda praktyczna strona prawdy, do jakich stanów się ona odnosi, jakie są zasady i na czym polega ścieżka praktyki – nie rozumiesz i nie pojmujesz tego. Dowodzi to, że rozumiesz tylko doktrynę, a nie prawdę. Jeśli naprawdę czujesz, że rozumiesz tylko doktrynę, to co powinieneś zrobić? Musisz dążyć do prawdy. Przede wszystkim, dokładnie zapoznaj się z praktyczną stroną prawdy, zidentyfikuj wyróżniające się aspekty rzeczywistości i naucz się praktykować tak, aby wejść w tę rzeczywistość. Szukając i dociekając w ten sposób, znajdziesz ścieżkę. Kiedy już opanujesz zasady i będziesz żyć w tej rzeczywistości, zdobędziesz prawdę, która jest osiągnięciem wynikającym z dążenia do niej. Jeśli rozumiesz zasady wielu prawd i potrafisz wcielić niektóre z nich w życie, to posiadasz rzeczywistość prawdy i zyskałeś życie. Nie ma znaczenia, jakiego aspektu prawdy poszukujesz. Kiedy zrozumiesz, gdzie w słowach Boga leży rzeczywistość prawdy oraz jakie są Jego wymagania; kiedy naprawdę zrozumiesz oraz będziesz gotów zapłacić cenę i wprowadzić tę prawdę w życie, wtedy zyskasz tę prawdę. Podczas zdobywania jej, twoje zepsute usposobienie będzie stopniowo eliminowane, a prawda będzie torować sobie drogę w tobie. Czy to, że potrafisz wcielić rzeczywistość prawdy w życie, wykonywać swój obowiązek i wszystkie czynności oraz postępować zgodnie z zasadami jej praktykowania, nie dowodzi, że się zmieniłeś? Jaką osobą się stałeś? Stałeś się kimś, kto posiada prawdorzeczywistość. Czy osoba, która posiada prawdorzeczywistość, postępuje zgodnie z zasadami? Czy ktoś, kto postępuje zgodnie z zasadami, posiadł prawdę? Czy ktoś, kto posiadł prawdę, urzeczywistnia zwykłe człowieczeństwo? Czy ktoś, kto urzeczywistnia zwykłe człowieczeństwo, posiada prawdę i człowieczeństwo? Osoby, które mają prawdę i człowieczeństwo, są zgodne z Bożą wolą, a osoby zgodne z Bożą wolą są tego rodzaju ludźmi, których Bóg chce pozyskać. Takie jest doświadczenie wiary w Boga i bycia przez Niego pozyskanym. To także proces zyskiwania prawdy, poczynając od jedzenia i picia Bożych słów oraz proces osiągania zbawienia. Ścieżka ta jest ścieżką dążenia do prawdy i bycia doskonalonym przez Boga.