Część pierwsza

Omówienie autorytetu Boga, Jego sprawiedliwego usposobienia i Jego świętości

Gdy kończycie się modlić, to czy w waszych sercach potraficie się wyciszyć w obecności Boga? (Tak). Jeśli serce człowieka potrafi się wyciszyć, będzie on w stanie usłyszeć i zrozumieć słowo Boga oraz usłyszeć i zrozumieć prawdę. Jeśli twoje serce nie jest w stanie się wyciszyć, jeśli twoje serce ciągle jest zagubione lub ciągle myśli o innych sprawach, wówczas wpłynie to na ciebie, gdy będziesz uczestniczył w spotkaniach i słuchał słowa Bożego. Co jest sednem spraw, o których rozmawiamy? Sięgnijmy wszyscy pamięcią nieznacznie wstecz i przypomnijmy sobie nasze główne tematy. W odniesieniu do poznania samego Boga, jedynego, w pierwszej części omówiliśmy autorytet Boga. W drugiej części omówiliśmy sprawiedliwe usposobienie Boga, a w trzeciej Jego świętość. Czy któraś z omówionych przez nas treści zrobiła na was szczególne wrażenie? Co wywarło na was najgłębsze wrażenie w pierwszej części, „Autorytet Boga”? Która część miała na was największy wpływ? (Bóg najpierw objawił autorytet i potęgę słowa Bożego; Bóg jest tak dobry, jak Jego słowo, a Jego słowo stanie się prawdą. Taka jest nieodłączna istota Boga). (Bóg nakazał szatanowi jedynie kuszenie Hioba, ale szatan nie mógł odebrać mu życia. Pokazuje nam to, jaki jest autorytet Bożego słowa). Czy chcecie jeszcze coś dodać? (Bóg użył słów, by stworzyć niebo, ziemię i wszystko, co zawierają, a także wypowiedział słowa, aby zawrzeć z człowiekiem przymierze i obdarzyć go swoim błogosławieństwem. Wszystko to są przykłady autorytetu słowa Bożego. Później zobaczyliśmy, jak Pan Jezus nakazał Łazarzowi wyjść z grobu – pokazuje to, że życie i śmierć są pod kontrolą Boga, że szatan nie ma nad nimi żadnej władzy i że niezależnie od tego, czy Boże dzieło dokonuje się w ciele, czy w Duchu, autorytet Boga jest wyjątkowy). To jest zrozumienie, które uzyskaliście po naszej rozmowie, prawda? Skoro już mówimy o autorytecie Boga, to co rozumiecie przez słowo „autorytet”? Co widzą ludzie w tym, co Bóg czyni i co objawia w ramach swojego autorytetu? (Widzimy mądrość i wszechmoc Boga). (Widzimy, że autorytet Boga jest zawsze obecny i że istnieje naprawdę. W dużej skali widzimy autorytet Boga w Jego panowaniu nad światem, a w małej skali widzimy ów autorytet w tym, jak Bóg kontroluje życie każdego konkretnego człowieka. Bóg rzeczywiście planuje i kontroluje sześć punktów zwrotnych w naszym życiu. Co więcej, widzimy, że autorytet Boga reprezentuje Jego samego, jedynego, i że żadna ze stworzonych lub niestworzonych istot nie może tego autorytetu posiadać. Autorytet Boga jest symbolem Jego statusu). Wasze rozumienie „symboli statusu i pozycji Boga” wydaje się być nieco doktrynalne. Czy posiadacie jakąkolwiek rzeczywistą wiedzę na temat autorytetu Boga? (Bóg czuwa nad nami i chroni nas od dzieciństwa, i w tym widzimy Jego autorytet. Nie byliśmy świadomi zagrożeń, jakie na nas czyhały, ale Bóg zawsze nas chronił zza kulis. Także na tym polega autorytet Boga). Bardzo dobrze, świetnie powiedziane!

Gdy rozmawiamy o autorytecie Boga, na co należy położyć nacisk, co jest najważniejsze? Dlaczego musimy omówić to zagadnienie? Głównym celem omawiania tego zagadnienia jest sprawienie, by w swoich sercach ludzie uznali status Boga jako Stwórcy i Jego pozycję pośród wszystkich rzeczy. Właśnie to ludzie powinni najpierw zrozumieć, dostrzec i odczuć. To, co odczuwasz, i to, co dostrzegasz, wynika z czynów Boga, Jego słów i Jego kontroli nad wszystkimi rzeczami. Jakie zatem prawdziwe zrozumienie uzyskują ludzie na podstawie tego wszystkiego, co widzą, czego się uczą lub czego się dowiadują poprzez autorytet Boga? Omówiliśmy już pierwszy cel. Drugi polega na tym, by pozwolić ludziom dostrzec moc i mądrość Boga poprzez wszystko, co Bóg czyni, mówi i kontroluje dzięki swojemu autorytetowi. W ten sposób możesz dostrzec w tym, że Bóg kontroluje wszystko, jak jest On potężny i mądry. Czyż nie na to kładliśmy nacisk i nie to było najważniejsze w naszym wcześniejszym omówieniu wyjątkowego autorytetu Boga? Od tamtej rozmowy nie minęło dużo czasu, a niektórzy z was już o tym zapomnieli. Świadczy to o tym, że nie osiągnęliście dogłębnego zrozumienia autorytetu Boga. Można by nawet powiedzieć, że człowiek nie dostrzega Jego autorytetu. Czy teraz rozumiecie to chociaż trochę? Gdy widzisz autorytet Boga w działaniu, co naprawdę czujesz? Czy naprawdę odczuwasz moc Boga? (Tak). Gdy czytasz słowa Boga, mówiące o tym, jak stworzył On wszystko, czujesz Jego potęgę i Jego wszechmoc. Co czujesz, gdy widzisz panowanie Boga nad losem człowieka? Czy czujesz Jego potęgę i Jego mądrość? Jeśli Bóg nie posiadałby tej potęgi, jeśli nie posiadałby tej mądrości, czy mógłby wówczas panować nad wszystkimi rzeczami i nad losem ludzi? Bóg posiada taką moc oraz mądrość, i dlatego ma autorytet. Jest to coś wyjątkowego. Czy pośród wszystkich stworzeń widziałeś jakiegokolwiek człowieka czy istotę, które by miało taką moc jak Bóg? Czy istnieje ktoś lub coś o takiej mocy, aby stworzyć niebo, ziemię i wszystkie rzeczy, oraz kontrolować je i panować nad nimi? Czy istnieje ktoś lub coś, co może sprawować władzę nad całą ludzkością, przewodzić jej, być obecnym zawsze i wszędzie? (Nie, nie istnieje). Czy teraz rozumiecie prawdziwe znaczenie wyjątkowego autorytetu Boga? Czy cokolwiek z tego pojmujecie? (Tak). Na tym zakończymy nasze przypomnienie kwestii związanych z wyjątkowym autorytetem Boga.

W drugiej części rozmawialiśmy o sprawiedliwym usposobieniu Boga. Nie mówiliśmy na ten temat wiele, ponieważ na tym etapie dzieło Boże to przede wszystkim sąd i karcenie. W Wieku Królestwa sprawiedliwe usposobienie Boga zostało w pełni i szczegółowo objawione. Bóg wypowiedział słowa, których od czasu stworzenia nigdy nie wypowiedział; a w Jego słowach wszyscy ludzie, wszyscy, którzy przeczytali Jego słowo i doświadczyli go, ujrzeli objawienie Jego sprawiedliwego usposobienia. Jaki jest zatem najważniejszy punkt naszego omówienia sprawiedliwego usposobienia Boga? Czy gruntownie to rozumiecie? Czy rozumiecie to na podstawie doświadczenia? (Bóg spalił Sodomę, ponieważ ludzie byli wówczas bardzo zdemoralizowani i tym samym ściągnęli na siebie Jego gniew. Na tej podstawie widzimy przejaw sprawiedliwego usposobienia Boga). Najpierw się zastanówmy: gdyby Bóg nie zniszczył Sodomy, to czy byłbyś w stanie poznać Jego sprawiedliwe usposobienie? Nadal byłoby to możliwe, zgadza się? Możesz dostrzec je w słowach, które wypowiedział w Wieku Królestwa, oraz w Jego sądzie, karceniu i klątwach kierowanych na człowieka. Czy dostrzegacie sprawiedliwe usposobienie Boga w tym, że oszczędził Niniwę? (Dostrzegamy). W obecnym wieku ludzie w pewnym stopniu mogą dostrzec Boże miłosierdzie, Jego miłość i tolerancję; mogą je dostrzec w zmianie nastawienia Boga, gdy ludzie wyrażają żal za grzechy. Potraktowawszy te dwa przykłady jako podstawę do omówienia sprawiedliwego usposobienia Boga, bardzo wyraźnie widzimy, że Jego sprawiedliwe usposobienie zostało objawione, jednak w rzeczywistości istota Bożego sprawiedliwego usposobienia nie ogranicza się do tego, co zostało objawione w tych dwóch biblijnych opowieściach. Opierając się na tym, czego się nauczyliście, co zobaczyliście i czego doświadczyliście w słowie i dziele Boga, powiedzcie, czym waszym zdaniem jest Jego sprawiedliwe usposobienie? Mówcie na podstawie własnych doświadczeń. (Gdy ludzie potrafią poszukiwać prawdy i działać zgodnie z wolą Boga w środowiskach, jakie Bóg dla nich stworzył, wówczas Bóg prowadzi ich, oświeca i pozwala im odczuwać światłość w ich sercach. Gdy ludzie zwracają się przeciwko Bogu, opierają się Mu i nie działają zgodnie z Jego wolą, wówczas jest w nich wielka ciemność, jakby Bóg ich opuścił. Nawet gdy się modlą, nie wiedzą, co Mu powiedzieć. Kiedy jednak odkładają na bok własne pojęcia i wyobrażenia, stają się gotowi do współpracy z Bogiem i dążą do poprawy, wówczas stopniowo zaczynają być w stanie dostrzegać uśmiechnięte oblicze Boga. Na tej podstawie doświadczyliśmy świętości sprawiedliwego usposobienia Boga. Bóg ukazuje się w świętym królestwie, ale pośród plugastwa się ukrywa). (Widzę sprawiedliwe usposobienie Boga w tym, jak traktuje On ludzi. Nasi bracia i siostry różnią się w swoich postawach i charakterach, a zatem to, czego wymaga od każdego z nas Bóg, także się różni. Możemy w różnym stopniu zostać przez Boga oświeceni i w tym właśnie widzę Bożą sprawiedliwość, ponieważ człowiek nie może traktować drugiego człowieka w taki sposób – tylko Bóg to potrafi). Widzę, że wszyscy posiadacie pewną praktyczną wiedzę, o której potraficie mówić.

Czy wiecie, jaka wiedza jest kluczem do zrozumienia sprawiedliwego usposobienia Boga? Wiele da się powiedzieć na ten temat na podstawie własnego doświadczenia, ale najpierw muszę wam opowiedzieć o kilku najważniejszych rzeczach. Aby zrozumieć sprawiedliwe usposobienie Boga, należy najpierw zrozumieć uczucia Boga: czego nienawidzi, do czego czuje odrazę, co uwielbia, kogo toleruje, dla kogo jest miłosierny i jaki rodzaj ludzi tym miłosierdziem obdarza. Jest to pierwsza z najważniejszych kwestii. Ponadto należy zrozumieć, że niezależnie od tego, jak kochający jest Bóg, niezależnie od tego, jak wielkie miłosierdzie i jak wielką miłość ma dla ludzi, nie toleruje On nikogo, kto obraża Jego status i pozycję, ani nikogo, kto obraża Jego godność. Bóg kocha ludzi, ale im nie pobłaża. Daje ludziom swoją miłość, swoje miłosierdzie i swoją tolerancję, ale nigdy im nie schlebia; Bóg ma swoje zasady i granice. Bez względu na to, jak wielką Bożą miłość czujesz, bez względu na to, jak głęboka może być ta miłość, nie możesz nigdy traktować Boga tak, jak traktowałbyś inną osobę. O ile prawdą jest, że Bóg traktuje ludzi z najwyższą poufałością, o tyle jeśli człowiek postrzega Boga jak zwykłą osobę, jak gdyby był On po prostu inną istotą stworzoną, jak przyjaciela lub obiekt kultu, wówczas Bóg ukryje przed człowiekiem swoje oblicze i go opuści. Takie jest Jego usposobienie i ludzie nie mogą podchodzić do tej kwestii w sposób bezrefleksyjny. Często słyszymy takie oto słowa wypowiadane przez Boga na temat Jego usposobienia: nieważne, jak wiele dróg przebyłeś, jak wiele pracy wykonałeś lub jak wiele cierpień zniosłeś – gdy obrazisz Boże usposobienie, odpłaci On każdemu z was stosownie do tego, co uczyniliście. Oznacza to, że Bóg traktuje ludzi z najwyższą poufałością, ale ludzie nie mogą traktować Boga jak przyjaciela czy krewnego. Nie nazywaj Boga swoim „kumplem”. Bez względu na to, jak wiele otrzymałeś od Niego miłości, bez względu na to, jak wiele tolerancji ci okazał, nie wolno ci nigdy traktować Boga jak swojego przyjaciela. Na tym polega sprawiedliwe usposobienie Boga. Rozumiecie? Czy powinienem powiedzieć na ten temat coś więcej? Czy mieliście już wcześniej o tym jakieś pojęcie? Mówiąc ogólnie, to jest błąd, który ludziom jest najłatwiej popełnić bez względu na to, czy rozumieją doktryny, czy też nigdy wcześniej o tej sprawie nie myśleli. Gdy ludzie obrażają Boga, to przyczyną nie musi być jakieś jedno zdarzenie czy jedno wypowiedziane przez nich słowo, ale raczej przyjmowana przez nich postawa i stan, w jakim się znajdują. Jest to coś niezwykle przerażającego. Niektórzy ludzie sądzą, że zrozumieli Boga, że posiadają pewną wiedzę o Nim i że mogliby nawet robić pewne rzeczy, które Go zadowalają. Zaczynają czuć się równymi Bogu i mają wrażenie, że w sprytny sposób zaprzyjaźnili się z Bogiem. Ten rodzaj odczuć jest czymś szalenie błędnym. Jeśli nie posiadasz gruntownego zrozumienia tej kwestii, jeśli nie rozumiesz jej jasno, to bardzo łatwo obrazisz Boga i Jego sprawiedliwe usposobienie. Rozumiecie to teraz, prawda? Czyż sprawiedliwe usposobienie Boga nie jest wyjątkowe? Czy kiedykolwiek mogłoby ono być na równi z charakterem bądź rangą moralną człowieka? Nigdy. Zatem nie możesz zapominać o tym, że bez względu na to, jak Bóg traktuje ludzi, ani co myśli o ludziach, pozycja, autorytet i status Boga nigdy się nie zmieniają. Dla człowieka Bóg jest zawsze Panem wszystkiego i Stwórcą!

Czego nauczyliście się o Bożej świętości? W tej części poświęconej „Bożej świętości”, poza faktem, że nikczemność szatana wykorzystywana jest jako narzędzie kontrastu, o czym przede wszystkim mówiliśmy w kontekście świętości Boga? Czy nie jest ona tym, co Bóg ma i czym jest? Czy to, co Bóg ma i czym jest, przynależy wyłącznie do samego Boga? (Tak). Świętość Boga jest czymś, czego istoty stworzone nie posiadają. Dlatego mówimy, że jest ona wyjątkowa. Powinniście to zrozumieć. Odbyliśmy trzy spotkania poświęcone zagadnieniu Bożej świętości. Czy możecie opisać swoimi słowami, opierając się na własnym pojmowaniu, czym, waszym zdaniem, jest Boża świętość? (Ostatnim razem, gdy Bóg nawiązał z nami kontakt, oddaliśmy Mu pokłon. Bóg podzielił się z nami prawdą związaną z oddawaniem Mu czci poprzez leżenie twarzą ku ziemi czy oddawanie pokłonów. Zrozumieliśmy, że to, iż oddajemy Mu pokłony i czcimy Go, nie jest zgodne z Jego wolą, jeśli najpierw nie spełnimy Jego wymagań, i właśnie na tej podstawie zobaczyliśmy Jego świętość). Tak właśnie było, prawda? Coś jeszcze? (Boże słowa do ludzkości przekonują nas, że mówi On jasno i wyraźnie, jest bezpośredni i rzeczowy. Szatan mówi w sposób zawoalowany i jest przepełniony kłamstwami. Na podstawie tego, co wydarzyło się ostatnio, gdy padliśmy przed Bogiem na twarz, widzimy, że w swoich słowach i uczynkach Bóg zawsze kieruje się zasadami. Gdy mówi nam, jak powinniśmy postępować, jak się zachowywać i jak działać, Bóg zawsze przemawia w sposób zwięzły i zrozumiały. Ale ludzie nie postępują w ten sposób. Od kiedy zostali zdeprawowani przez szatana, ich czyny i słowa nakierowane były na osiągnięcie ich osobistych celów, intencji oraz spełnienie ich osobistych pragnień. Na podstawie sposobu, w jaki Bóg opiekuje się ludźmi, otacza ich troską i zapewnia im ochronę widzimy, że wszystko, co Bóg czyni, jest pozytywne i zrozumiałe. To właśnie w taki sposób widzimy objawienie istoty Bożej świętości). Dobrze powiedziane! Czy ktoś chciałby jeszcze coś dodać? (Poprzez to, jak Bóg obnaża złą istotę szatana, widzimy Jego świętość, zdobywamy większą wiedzę na temat zła szatana i dostrzegamy źródło cierpień człowieka. W przeszłości byliśmy nieświadomi cierpień ludzkości w domenie szatana. Dopiero po tym, jak Bóg to nam objawił, zdaliśmy sobie sprawę, że wszelkie cierpienie, które bierze się z pogoni za pieniędzmi i sławą, jest dziełem szatana. Dopiero wtedy poczuliśmy, że Boża świętość jest prawdziwym zbawieniem rodzaju ludzkiego). Czy należy jeszcze coś dodać? (Ludzkość, która jest skażona, nie ma prawdziwej wiedzy o Bogu ani Go prawdziwie nie kocha. Bóg jest niezadowolony, ponieważ nie rozumiemy istoty Jego świętości, a wyrażając naszą cześć, padając przed Nim na twarz i oddając Mu pokłony, czynimy to z nieczystym sumieniem i mamy w tym ukryty cel i zamiar. Widzimy, że Bóg różni się od szatana; szatan chce, aby ludzie go adorowali i schlebiali mu, aby padali przed nim na twarz, oddawali mu pokłony, wielbiąc go. Szatan nie ma żadnych zasad. Także to uświadomiło mi świętość Boga). Bardzo dobrze! Czy po naszej rozmowie na temat świętości Boga widzicie już Bożą doskonałość? (Widzimy). Czy widzicie, że Bóg jest źródłem wszystkich pozytywnych rzeczy? Czy potraficie dostrzec, że Bóg jest ucieleśnieniem prawdy i sprawiedliwości? Czy widzicie, że Bóg jest źródłem miłości? Czy widzicie, że wszystko, co Bóg czyni, wszystko, co wyraża i co objawia, jest bez skazy? (Widzimy to). Są to najważniejsze aspekty tego, co mówiłem o Bożej świętości. Dzisiaj te słowa mogą wydać wam się jedynie doktryną, ale pewnego dnia, gdy na podstawie Jego słów i Jego dzieła doświadczysz i zobaczysz samego, prawdziwego Boga, powiesz z głębi serca, że Bóg jest święty, że Bóg różni się od człowieka, że Jego serce, Jego usposobienie i Jego istota są święte. Ta świętość umożliwia człowiekowi dostrzeżenie Bożej doskonałości oraz tego, że istota Jego świętości jest nieskalana. Istota Bożej świętości przesądza, że sam Bóg jest wyjątkowy, pokazując i dowodząc człowiekowi, że jest On samym Bogiem, jedynym. Czyż nie jest to najważniejszy aspekt? (Jest).

Dzisiaj podsumowaliśmy kilka tematów omówionych w czasie poprzednich spotkań. Na tym kończymy dzisiejsze podsumowanie. Mam nadzieję, że wszyscy wzięliście sobie do serca najważniejsze aspekty każdego zagadnienia. Nie myślcie o nich jak o zwykłych doktrynach; gdy będziecie mieli trochę wolnego czasu, zapoznajcie się z nimi uważnie i starannie je rozważcie. Zachowajcie je w swoim sercu i wprowadzajcie w życie, a naprawdę doświadczycie wszystkiego tego, co powiedziałem o rzeczywistości faktu, że Bóg objawia swoje usposobienie oraz to, co On ma i czym jest. Jeśli jednak tylko zapiszesz je w swoim notatniku, a nie przeczytasz ich i nie przemyślisz, wówczas nigdy nie pozyskasz ich dla siebie. Teraz rozumiesz, prawda? Po omówieniu tych trzech zagadnień, gdy ludzie zyskają ogólne, a nawet konkretne zrozumienie statusu, istoty i usposobienia Boga, czy ich zrozumienie Boga będzie pełne? (Nie). Czy teraz w waszym własnym pojmowaniu Boga są jakieś inne obszary, co do których macie poczucie, że potrzebujecie głębszego zrozumienia? Chodzi mi o to, że teraz, gdy osiągnąłeś zrozumienie autorytetu Boga, Jego sprawiedliwego usposobienia i świętości, być może w myślach uznałeś Jego wyjątkowy status i pozycję; jednak teraz sam musisz zobaczyć, zrozumieć i pogłębić swoją wiedzę na temat Jego działań, Jego mocy i Jego istoty poprzez swoje własne doświadczenie. Wysłuchaliście tych omówień, więc teraz w waszych sercach w mniejszym lub większym stopniu zadomowił się już ten dogmat wiary: Bóg naprawdę istnieje i faktycznie zarządza wszystkimi rzeczami. Żaden człowiek nie może obrazić Jego sprawiedliwego usposobienia, a Jego świętość to pewnik, którego nikt nie może kwestionować. Takie są fakty. Te omówienia służą temu, aby status i pozycja Boga zagnieździły się w ludzkich sercach. Kiedy fundament ten zostanie położony, ludzie muszą starać się poszerzyć swoje zrozumienie.