Autorytet Boga (I) Część pierwsza

Kilka moich ostatnich społeczności dotyczyło dzieła Bożego, usposobienia Bożego i samego Boga. Czy po ich wysłuchaniu czujecie, że zyskaliście zrozumienie i wiedzę o Boskim usposobieniu? Jak wiele zrozumienia i wiedzy? Czy możecie określić je w liczbach? Czy te społeczności dały wam głębsze zrozumienie Boga? Czy można powiedzieć, że to zrozumienie jest prawdziwą wiedzą o Bogu? Czy można powiedzieć, że ta wiedza i zrozumienie Boga jest znajomością całej istoty Boga oraz tego wszystkiego, co On ma i czym jest? Nie, oczywiście, że nie! Dzieje się tak dlatego, że te społeczności tylko pozwoliły zrozumieć część Boskiego usposobienia oraz tego, co On ma i czym jest, a nie całość tych zagadnień. Pozwoliły wam one zrozumieć część dzieła wykonanego niegdyś przez Boga, przez które oglądaliście usposobienie Boga, to, co On ma i czym jest, jak również podejście oraz zamysł kryjące się za wszystkim, co On zrobił. Ale jest to tylko dosłowne, wypowiedziane zrozumienie Boga, a w waszych sercach nadal nie jesteście pewni, jak wiele z tego jest prawdziwe. Co głównie decyduje o tym, czy w ludzkim rozumieniu takich rzeczy jest jakakolwiek prawdziwość? Jest to zdeterminowane tym, jak wiele z Bożych słów i usposobienia ludzie prawdziwie doświadczyli podczas swoich rzeczywistych przeżyć oraz ile byli w stanie zobaczyć i poznać podczas tych faktycznych doświadczeń. „Ostatnich kilka społeczności pozwoliło nam zrozumieć rzeczy dokonane przez Boga, myśli Boga, a ponadto postawę Boga wobec ludzkości i podstawę Jego działań, a także zasady Jego działania. I tak oto zrozumieliśmy usposobienie Boga, a także poznaliśmy całość Boga”. Czy ktoś powiedział takie słowa? Czy to słuszne tak powiedzieć? Oczywiście nie. A dlaczego mówię, że nie? Boskie usposobienie, to, co On ma i czym jest, wyraża się w rzeczach, które On uczynił i w słowach, które On wypowiedział. Człowiek jest w stanie oglądać to, co Bóg ma oraz czym jest poprzez dzieło, które On wykonał i słowa, które wypowiedział, ale oznacza to tyle, że dzieło i słowa Boże pozwalają człowiekowi zrozumieć część Boskiego usposobienia oraz część tego, co On ma i czym jest. Jeśli człowiek pragnie zyskać głębsze oraz wnikliwsze zrozumienie Boga, wówczas musi doświadczyć więcej Bożego dzieła i słów. Chociaż człowiek zyskuje tylko częściowe zrozumienie Boga, doświadczając części słów i dzieła Bożego, czy to częściowe zrozumienie odpowiada prawdziwemu usposobieniu Boga? Czy reprezentuje ono istotę Boga? Oczywiście, że reprezentuje prawdziwe usposobienie Boga oraz Jego istotę, nie ma co do tego wątpliwości. Niezależnie od czasu i miejsca, czy też od tego, w jaki sposób Bóg wykonuje swoje dzieło lub od tego, w jakiej formie ukazuje się człowiekowi albo w jaki sposób wyraża swoją wolę, wszystko to, co objawia i wyraża, przedstawia samego Boga, istotę Boga i to, co On ma i czym jest. Bóg wykonuje swoje dzieło tym, co ma i czym jest, w swej prawdziwej tożsamości; jest to absolutnie prawdziwe. Jednak dzisiaj ludzie posiadają tylko częściowe zrozumienie Boga poprzez Jego słowa i przez to, co słyszą, gdy słuchają głoszenia, a więc można powiedzieć, że w pewnym stopniu to zrozumienie jest tylko wiedzą teoretyczną. Biorąc pod uwagę swój faktyczny stan, możesz dzisiaj w swoim sercu jedynie zweryfikować zrozumienie lub poznanie Boga, które otrzymałeś przez to, co usłyszałeś, zobaczyłeś lub znasz i zrozumiałeś, jeśli każdy z was przejdzie przez to w swoich rzeczywistych doświadczeniach i pozna to krok po kroku. Gdybym nie podzielił się z wami tymi słowami, czy bylibyście w stanie osiągnąć prawdziwą wiedzę o Bogu wyłącznie dzięki swoim doświadczeniom? Obawiam się, że byłoby to bardzo trudne. Dzieje się tak, ponieważ ludzie muszą najpierw mieć słowa Boże, aby wiedzieć, jak doświadczać. W zależności od tego, ile Bożych słów ludzie jedzą, taka jest liczba słów, których mogą faktycznie doświadczyć. Słowa Boże wskazują ścieżkę i kierują człowiekiem w jego doświadczeniu. Krótko mówiąc, tym, którzy mają jakieś prawdziwe doświadczenie, tych kilka ostatnich społeczności pomoże osiągnąć głębsze zrozumienie prawdy i rzeczywistszą znajomość Boga. Ale dla tych, którzy nie mają żadnego prawdziwego doświadczenia lub którzy dopiero zaczęli doświadczać czy też dotykać rzeczywistości, jest to świetny sprawdzian.

Główna treść ostatnich kilku społeczności dotyczyła „Boskiego usposobienia, Bożego dzieła i samego Boga”. Co widzieliście w kluczowych i centralnych częściach wszystkiego, o czym mówiłem? Czy poprzez te społeczności jesteście w stanie rozpoznać, że Ten, który wykonał dzieło i objawił te usposobienia, jest samym Bogiem, który włada wszystkim? Jeśli wasza odpowiedź brzmi „tak”, to co prowadzi was do takiego wniosku? Jak wiele aspektów rozważacie, aby dojść do takiego wniosku? Czy ktoś może mi powiedzieć? Wiem, że ostatnie społeczności mocno na was wpłynęły i dały nowy początek wiedzy o Bogu w waszych sercach, a to jest wspaniałe. Lecz mimo że dokonaliście ogromnego skoku w swoim rozumieniu Boga w porównaniu z tym, co wiedzieliście wcześniej, wasza definicja Bożej tożsamości musi jeszcze wyjść poza imiona Jahwe, Boga Wieku Prawa, Pana Jezusa z Wieku Łaski i Wszechmogącego Boga Wieku Królestwa. To znaczy, że chociaż te społeczności o „Boskim usposobieniu, dziele Bożym i samym Bogu” dały wam pewne zrozumienie słów wypowiedzianych kiedyś przez Boga, a także dzieła dokonanego niegdyś przez Boga oraz istoty i tego, co Bóg posiada, niegdyś objawionych przez Boga, nie jesteście w stanie podać prawdziwej definicji i dokładnego rozeznania słowa „Bóg”. Nie macie też prawdziwego i dokładnego rozeznania oraz wiedzy o statusie i tożsamości samego Boga, to znaczy, o statusie Boga pośród wszystkich rzeczy i w całym wszechświecie. Dzieje się tak dlatego, że w poprzednich społecznościach o samym Bogu i Boskim usposobieniu cała treść była oparta na poprzednich wyrażeniach i objawieniach Boga, które są zapisane w Biblii. Jednak trudno jest człowiekowi odkryć to, co Bóg posiada, oraz istotę, które zostały objawione oraz wyrażone przez Boga podczas lub poza Jego zarządzaniem i zbawieniem ludzkości. Tak więc, nawet jeśli rozumiecie to, co Bóg posiada, oraz Jego istnienie, które to zostały objawione w dziele, którego niegdyś dokonał, wasza definicja Bożej tożsamości i statusu jest wciąż daleka od definicji Boga Jedynego, Tego, który włada wszystkimi rzeczami i różni się od Stwórcy. Ostatnie kilka społeczności sprawiło, że wszyscy poczuli to samo: jak człowiek może znać myśli Boga? Gdyby ktoś to naprawdę wiedział, to najprawdopodobniej ta osoba byłaby Bogiem, bo tylko sam Bóg zna swoje własne myśli i tylko sam Bóg zna podstawę i podejście stojące za wszystkim, co robi. Racjonalne i logiczne wydaje się dla was rozpoznawanie tożsamości Bożej w ten sposób, ale kto może powiedzieć na podstawie usposobienia i dzieła Bożego, że to naprawdę jest dzieło samego Boga, a nie dzieło człowieka, praca, która nie może być wykonana w imieniu Boga przez człowieka? Kto może zobaczyć, że dzieło to podlega władzy Tego, który ma istotę i moc Bożą? Innymi słowy, przez jakie cechy czy istotę rozpoznajecie, że On jest Bogiem we Własnej Osobie, który ma tożsamość Boga i jest Tym, który ma władzę nad wszystkimi rzeczami? Czy kiedykolwiek o tym myśleliście? Jeśli nie, to dowodzi jednego faktu: ostatnie kilka społeczności dało wam tylko trochę zrozumienia fragmentu historii, w którym Bóg wykonał swoje dzieło, a także Bożego podejścia, manifestacji oraz objawień podczas tego dzieła. Chociaż takie zrozumienie sprawia, że każdy z was rozpoznaje ponad wszelką wątpliwość, że Ten, który prowadził te dwa etapy pracy, jest samym Bogiem, w którego wy wierzycie i którego naśladujecie oraz Tym, którego zawsze musicie naśladować, wciąż nie jesteście w stanie rozpoznać, że On jest Bogiem, który istniał od stworzenia świata i który będzie istniał na wieczność ani też nie jesteście w stanie rozpoznać, że On jest Tym, który przewodzi i włada całą ludzkością. Z pewnością nigdy nie myśleliście o tym problemie. Czy to Jahwe, czy Pan Jezus, przez które aspekty istoty czy objawienia jesteście w stanie rozpoznać, że jest On nie tylko Bogiem, którego musicie naśladować, ale także Tym, który włada ludzkością i jej losem, a co więcej, jest jedynym Bogiem we Własnej Osobie, który włada niebiosami i ziemią, i wszystkimi rzeczami? Jakimi sposobami rozpoznajecie, że Ten, w którego wierzycie i którego naśladujecie, jest samym Bogiem, który włada wszystkim? Jakimi sposobami łączycie Boga, w którego wierzycie z Bogiem, który włada losem ludzkości? Co pozwala wam rozpoznać, że Bóg, w którego wierzycie, jest Bogiem we Własnej Osobie, który jest w niebie i na ziemi, i pośród wszystkich rzeczy? To jest problem, który rozwiążę w następnej sekcji.

Problemy, o których nigdy nie myśleliście lub nie możecie myśleć, zdecydowanie mogą być tymi, które są najważniejsze dla poznania Boga i w których można szukać prawd niezgłębionych dla człowieka. Kiedy napotykacie te problemy i musicie stanąć z nimi twarzą w twarz, kiedy wymagają one od was dokonania wyboru, to jeśli nie jesteście w stanie całkowicie ich rozwiązać z powodu waszej głupoty i ignorancji albo dlatego, że wasze doświadczenia są zbyt powierzchowne, a wam brakuje prawdziwej wiedzy o Bogu, wtedy staną się one największą przeszkodą czy utrudnieniem na ścieżce waszej wiary w Boga. Dlatego uważam, że muszę omówić z wami tę kwestię. Czy wiecie, jaki jest teraz wasz problem? Czy macie jasność odnośnie do problemów, o których mówię? Czy są to problemy, którym stawicie czoła? Czy są to problemy, których nie rozumiecie? Czy są to problemy, które nigdy nie przyszły wam na myśl? Czy te problemy są dla was ważne? Czy to naprawdę są problemy? Ta kwestia sprawia, że macie wielki mętlik w głowie, co pokazuje, że nie posiadacie prawdziwego zrozumienia Boga, w którego wierzycie, i że nie traktujcie Go poważnie. Niektórzy ludzie mówią: „Wiem, że On jest Bogiem, więc podążam za Nim, ponieważ Jego słowa są wyrazem Boga. To wystarczy. Jaki jeszcze dowód jest potrzebny? Z pewnością nie musimy wzbudzać wątpliwości co do Boga? Z pewnością nie powinniśmy wystawiać Boga na próbę? Z pewnością nie musimy kwestionować Bożej istoty i tożsamości samego Boga?”. Niezależnie od tego, czy myślicie w ten sposób, nie zadaję takich pytań, aby spowodować, żebyście mieli co do Boga mętlik w głowie, albo sprawić, byście Go wystawiali na próbę, a tym bardziej nie robię tego, by wzbudzić w was wątpliwości odnośnie do Bożej tożsamości i istoty. Robię to raczej po to, aby zachęcić was do lepszego zrozumienia Bożej istoty i większej pewności oraz wiary w Boży status, aby Bóg mógł stać się Jedynym w sercu wszystkich, którzy za Nim podążają, i aby pierwotny status Boga – jako Stwórcy, Władcy wszystkich rzeczy, Jedynego Boga samego – mógł zostać przywrócony w sercu każdego stworzenia. Jest to również zagadnienie, o którym będę mówił.

Teraz zacznijmy czytać następujące fragmenty z Biblii.

1. Bóg używa słów do tworzenia wszystkich rzeczy

Rdz 1:3-5 I Bóg powiedział: Niech stanie się światłość. I stała się światłość. Bóg widział, że światłość była dobra. I oddzielił Bóg światłość od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór i poranek, dzień pierwszy.

Rdz 1:6-7 Potem Bóg powiedział: Niech stanie się firmament pośrodku wód i niech oddzieli wody od wód. I uczynił Bóg firmament, i oddzielił wody, które są pod firmamentem, od wód, które są nad firmamentem. I tak się stało.

Rdz 1:9-11 Potem Bóg powiedział: Niech się zbiorą w jednym miejscu wody, które są pod niebem, i niech się ukaże sucha powierzchnia. I tak się stało. I Bóg nazwał suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód – morzami. I Bóg widział, że to było dobre. Potem Bóg powiedział: Niech ziemia zrodzi trawę, rośliny wydające nasiona i drzewo urodzajne przynoszące owoc według swego rodzaju, którego nasienie będzie w nim na ziemi. I tak się stało.

Rdz 1:14-15 Potem Bóg powiedział: Niech się staną światła na firmamencie nieba, by oddzielały dzień od nocy, i niech stanowią znaki, pory roku, dni i lata. I niech będą światłami na firmamencie nieba, aby świeciły nad ziemią. I tak się stało.

Rdz 1:20-21 Potem Bóg powiedział: Niech wody hojnie wydadzą żywe istoty, a ptactwo niech lata nad ziemią, pod firmamentem nieba. I Bóg stworzył wielkie wieloryby i wszelkie pływające istoty żywe, które hojnie wydały wody, według ich rodzaju oraz wszelkie ptactwo skrzydlate według jego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre.

Rdz 1:24-25 Bóg powiedział też: Niech ziemia wyda istoty żywe według swego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i zwierzęta ziemi według swego rodzaju. I tak się stało. I Bóg uczynił zwierzęta ziemi według swego rodzaju i bydło według swego rodzaju, i wszelkie zwierzęta, które pełzają po ziemi według swego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre.

Pierwszego dnia rodzi się dzień i noc ludzkości, a trwają one dzięki Bożemu autorytetowi

Przyjrzyjmy się pierwszemu fragmentowi: „I Bóg powiedział: Niech stanie się światłość. I stała się światłość. Bóg widział, że światłość była dobra. I oddzielił Bóg światłość od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór i poranek, dzień pierwszy” (Rdz 1:3-5). Ten fragment opisuje pierwszy akt Boga na początku stworzenia i pierwszy dzień, który Bóg spędził, w którym był wieczór i poranek. Był to jednak niezwykły dzień: Bóg zaczął przygotowywać światło dla wszystkich rzeczy, a ponadto oddzielił światło od ciemności. W tym dniu Bóg zaczął mówić, a Jego słowa i autorytet istniały ramię w ramię. Jego autorytet zaczął się ukazywać, a Jego moc rozprzestrzeniać wśród wszystkich rzeczy jako rezultat Jego słów. Od tego dnia wszystko zostało uformowane i trwało z powodu Bożych słów, autorytetu Boga oraz mocy Boga i zaczęło funkcjonować dzięki słowom Bożym, autorytetowi Boga i mocy Boga. Kiedy Bóg powiedział słowa: „Niech stanie się światłość” tak też się stało. Bóg nie rozpoczął żadnego przedsięwzięcia; światło pojawiło się jako rezultat Jego słów. To było światło, które Bóg nazwał dniem i od którego do dnia dzisiejszego zależy istnienie człowieka. Z polecenia Boga jego istota i wartość nigdy się nie zmieniły i nigdy nie zniknęły. Istnienie światła ukazuje autorytet i moc Boga, głosi istnienie Stwórcy i ciągle potwierdza tożsamość oraz status Stwórcy. Nie jest ono nienamacalne ani iluzoryczne – jest prawdziwym światłem, które może być dostrzeżone przez człowieka. Od tego czasu, w tym pustym świecie, w którym „ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność była nad głębią,” powstała pierwsza materialna rzecz. Pochodziła ona z ust Bożych i ukazała się w pierwszym akcie stworzenia wszystkich rzeczy dzięki autorytetowi i wypowiedziom Boga. Wkrótce potem Bóg nakazał światłu oraz ciemności rozdzielenie się… Wszystko się zmieniło i zostało ukończone z powodu słów Boga… Bóg nazwał to światło „Dniem”, a ciemność nazwał „Nocą”. Od tego czasu pierwszy wieczór i pierwszy poranek powstały w świecie, który Bóg zamierzał stworzyć, a Bóg powiedział, że to był pierwszy dzień. Ten dzień był pierwszym dniem stwarzania wszystkich rzeczy przez Stwórcę i był początkiem stwarzania wszystkich rzeczy oraz chwilą, gdy po raz pierwszy ukazały się autorytet i moc Stwórcy na tym świecie, który On stworzył.

Poprzez te słowa człowiek jest w stanie oglądać autorytet Boga i autorytet Bożych słów oraz moc Boga. Ponieważ tylko Bóg posiada taką moc, tylko Bóg ma taką władzę, a ponieważ Bóg posiada taką władzę, tylko Bóg ma taką moc. Czy jakikolwiek człowiek lub przedmiot mógłby posiąść taką władzę i moc? Czy istnieje odpowiedź w waszych sercach? Poza Bogiem czy jakakolwiek stworzona lub niestworzona istota posiada taką władzę? Czy kiedykolwiek widzieliście przykład takiej rzeczy w jakichkolwiek książkach lub publikacjach? Czy istnieje jakikolwiek zapis o tym, że ktoś stworzył niebiosa i ziemię, i wszystkie rzeczy? Nic takiego nie pojawia się w żadnych innych książkach lub dokumentach; te słowa, które zapisane są w Biblii, są oczywiście jedynymi autorytatywnymi i potężnymi słowami o wspaniałym stworzeniu świata przez Boga, a słowa te mówią o wyjątkowym autorytecie Boga i wyjątkowej tożsamości Boga. Czy można powiedzieć, że taki autorytet i władza symbolizują wyjątkową tożsamość Boga? Czy można powiedzieć, że tylko i wyłącznie Bóg je posiada? Bez wątpienia tylko sam Bóg posiada taki autorytet i moc! Ten autorytet i moc nie mogą być posiadane ani zastępowane przez jakąkolwiek stworzoną lub niestworzoną istotę! Czy jest to jedna z cech samego Boga? Czy byliście tego świadkami? Te słowa pozwalają ludziom zrozumieć szybko i w czytelny sposób fakt, że Bóg posiada wyjątkowy autorytet i wyjątkową moc oraz że posiada On najwyższą tożsamość i status. Czy na podstawie powyższej społeczności możecie powiedzieć, że Bóg, w którego wierzycie, jest samym Bogiem?

Drugiego dnia autorytet Boży rozdziela wody i sprawia, że powstaje firmament i przestrzeń dla najbardziej podstawowego ludzkiego przetrwania

Przeczytajmy drugi fragment Biblii: „Potem Bóg powiedział: Niech stanie się firmament pośrodku wód i niech oddzieli wody od wód. I uczynił Bóg firmament, i oddzielił wody, które są pod firmamentem, od wód, które są nad firmamentem. I tak się stało” (Rdz 1:6-7). Jakie zmiany nastąpiły po tym, jak Bóg powiedział: „Niech stanie się firmament pośrodku wód i niech oddzieli wody od wód”? W Piśmie Świętym czytamy: „I uczynił Bóg firmament, i oddzielił wody, które są pod firmamentem, od wód, które są nad firmamentem”. Jaki był rezultat po tym, jak Bóg przemówił i to uczynił? Odpowiedź znajduje się w ostatniej części tego fragmentu: „I tak się stało”.

Te dwa krótkie zdania odnotowują wspaniałe wydarzenie i opisują cudowną scenę – ogromne przedsięwzięcie, w którym Bóg rządził wodami, i stworzył przestrzeń, w której człowiek mógł istnieć…

W tym obrazie wody i firmament ukazują się natychmiast przed oczyma Boga oraz rozdzielają się za sprawą autorytetu Bożych słów i te, które są na górze, oddzielają się od tych, które są na dole, w sposób wyznaczony przez Boga. Oznacza to, że firmament stworzony przez Boga nie tylko zakrywał wody na dole, ale także wspierał wody na górze… W tym wypadku człowiek nie może powstrzymać się od wpatrywania się w osłupieniu i wzdychania z podziwu nad splendorem sceny, w której Stwórca przeniósł wody i rozkazał im, i stworzył firmament oraz z podziwu nad potęgą Jego autorytetu. Poprzez swoje słowa i swoją moc, i swój autorytet Bóg dokonał kolejnego wielkiego wyczynu. Czy to nie potęga autorytetu Stwórcy? Użyjmy wersetów Pisma, aby wyjaśnić Boże czyny: Bóg wypowiedział słowa, a dzięki tym słowom Bożym na środku wód powstał firmament. Jednocześnie w tej przestrzeni nastąpiła ogromna zmiana z powodu tych słów Boga i nie była to zmiana w zwykłym sensie, ale rodzaj substytucji, w której nic stało się czymś. Narodziło się to z myśli Stwórcy i stało się czymś z niczego ze względu na słowa wypowiedziane przez Stwórcę, a ponadto od tego momentu będzie istnieć oraz będzie trwać ze względu na Stwórcę, a także zmieni się, przemieni i odnowi zgodnie z myślami Stwórcy. Ten fragment opisuje drugi akt Stwórcy w Jego stworzeniu całego świata. Był to kolejny wyraz autorytetu oraz mocy Stwórcy i był kolejnym pionierskim przedsięwzięciem Stwórcy. Ten dzień był drugim dniem spędzonym przez Stwórcę od stworzenia świata i był to dla Niego kolejny cudowny dzień: przechadzał się wśród światła, stworzył firmament, oddzielił i zarządził wodami, a Jego czyny, Jego autorytet i Jego moc zostały wykorzystane w nowym dniu…

Czy na środku wód znajdował się firmament, zanim Bóg wypowiedział swoje słowa? Oczywiście, że nie! A po tym, jak Bóg powiedział: „Niech stanie się firmament pośrodku wód”? Rzeczy zamierzone przez Boga pojawiły się; na środku wód znajdował się firmament, a wody rozdzieliły się, ponieważ Bóg powiedział: „Niech oddzieli wody od wód”. W ten sposób, stosując się do słów Boga, pojawiły się dwa nowe przedmioty, dwie nowo narodzone rzeczy ukazały się pośród wszystkich innych w wyniku autorytetu i mocy Boga. A co wy odczuwacie w związku z pojawieniem się tych dwóch nowych rzeczy? Czy czujecie wielkość mocy Stwórcy? Czy czujecie wyjątkową i niezwykłą moc Stwórcy? Wielkość takiej siły i mocy wynika z autorytetu Boga, a autorytet ten jest reprezentacją samego Boga i Jego wyjątkową cechą.

Czy ten fragment dał wam jeszcze jedno głębokie poczucie wyjątkowości Boga? Ale to jeszcze nie jest wystarczające; władza i moc Stwórcy wykraczają daleko poza to. Jego wyjątkowość polega nie tylko na tym, że posiada On istotę niepodobną do jakiegokolwiek stworzenia, ale bierze się także stąd, że Jego władza i moc są nadzwyczajne, nieograniczone, nieprześcignione oraz stoją ponad wszystkim, a ponadto, ponieważ Jego autorytet i to, co On ma i czym jest, może tworzyć życie i zdziałać cuda oraz może tworzyć każdą spektakularną i niezwykłą minutę oraz sekundę, a jednocześnie jest On w stanie rządzić życiem, które stwarza, i sprawować władzę nad cudami oraz wszystkimi minutami i sekundami, które stwarza.

Trzeciego dnia słowa Boga rodzą ziemię i morza, a autorytet Boga sprawia, że świat przepełnia się życiem

Następnie przeczytajmy pierwsze zdanie z Księgi Rodzaju 1:9-11: „Potem Bóg powiedział: Niech się zbiorą w jednym miejscu wody, które są pod niebem, i niech się ukaże sucha powierzchnia”. Jakie zmiany nastąpiły po tym, jak Bóg po prostu powiedział: „Niech się zbiorą w jednym miejscu wody, które są pod niebem, i niech się ukaże sucha powierzchnia”? I co było w tej przestrzeni oprócz światła i firmamentu? W Piśmie jest napisane: „I Bóg nazwał suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód – morzami. I Bóg widział, że to było dobre”. To znaczy, w tej przestrzeni były teraz lądy i morza, a ziemia i morza zostały rozdzielone. Pojawienie się tych nowych rzeczy nastąpiło w następstwie rozkazu z ust Bożych „I tak się stało”. Czy Pismo opisuje Boga jako zajętego, kiedy to robił? Czy opisuje Go jako zaangażowanego w pracę fizyczną? A więc jak to wszystko zostało zrobione przez Boga? W jaki sposób Bóg spowodował powstanie tych nowych rzeczy? Niewątpliwie Bóg użył słów, aby osiągnąć to wszystko, aby stworzyć tę całość.

Na podstawie trzech powyższych fragmentów dowiedzieliśmy się o zaistnieniu trzech wielkich wydarzeń. Wydarzenia te zaszły i powstały poprzez słowa Boga, i to dzięki Jego słowom, jedno po drugim, wydarzenia te pojawiły się przed oczyma Boga. Można więc zauważyć, że słowa „Bóg przemawia i zostanie to dokonane; On rozkazuje i to trwa” nie są pustymi słowami. Owa istota Boga potwierdza się w chwili poczęcia Jego myśli, a kiedy Bóg otwiera usta, aby przemówić, Jego istota odzwierciedla się w pełni.

Przejdźmy do ostatniego zdania tego fragmentu: „Potem Bóg powiedział: Niech ziemia zrodzi trawę, rośliny wydające nasiona i drzewo urodzajne przynoszące owoc według swego rodzaju, którego nasienie będzie w nim na ziemi. I tak się stało”. Podczas gdy Bóg mówił, wszystkie te rzeczy powstały zgodnie z myślami Boga i w jednej chwili wiele drobnych, delikatnych form życia, chwiejnie wychyliło swe głowy spod ziemi i zanim jeszcze strząsnęły one kawałki gleby ze swoich ciał, ochoczo machały do siebie na powitanie, kiwając głową i uśmiechając się do świata. Podziękowały Stwórcy za życie, którym je obdarzył, i ogłosiły światu, że są częścią wszechrzeczy i że każda z nich poświęci swoje życie, aby okazać autorytet Stwórcy. Kiedy słowa Boga zostały wypowiedziane, ziemia stała się bujna i zielona, wszystkie rodzaje ziół, którymi człowiek mógł się radować, wyskakiwały i przebijały się spod ziemi, a góry i równiny porosły gęstymi drzewami i lasami… Ten jałowy świat, w którym nie było żadnego śladu życia, szybko pokrył się obfitością traw, ziół i drzew oraz wypełnił zielenią… Zapachy trawy i ziemi rozprzestrzeniały się w powietrzu, a rośliny zaczęły oddychać wraz z cyrkulacją powietrza i rozpoczęły proces wzrostu. W tym samym czasie, dzięki słowom Bożym i zgodnie z myślami Boga, wszystkie rośliny rozpoczęły wieczny cykl życiowy, w którym wzrastają, kwitną, owocują i rozmnażają się. Każda z nich zaczęła ściśle przestrzegać wyznaczonego biegu swojego życia i wypełniać swoją rolę wśród wszystkich rzeczy… Wszystkie powstały i żyły dzięki słowom Stwórcy. Otrzymywały od Stwórcy nieustanne zaopatrzenie i pokarm oraz zawsze niewzruszenie trwały w każdym zakątku ziemi, aby ukazać autorytet i moc Stwórcy, a także zawsze emanowały siłą życiową, którą obdarzył je Stwórca…

Życie Stwórcy jest niezwykłe, Jego myśli są niezwykłe i Jego autorytet jest nadzwyczajny, a więc kiedy Jego słowa zostały wypowiedziane, ostateczny wynikiem było „i tak się stało”. Oczywiście Bóg nie potrzebuje pracować swoimi rękami, kiedy działa; On używa jedynie swoich myśli, aby rozkazywać, oraz swoich słów, aby porządkować, i w ten sposób rzeczy są osiągane. W tym dniu Bóg zebrał wody na jedno miejsce i pozwolił, by pojawił się suchy ląd, po czym Bóg sprawił, że trawa wyrosła z ziemi, i rosły tam zioła wydające nasiona oraz drzewa owocujące, a Bóg zebrał każde według rodzaju i sprawił, że każde zawierało własne nasienie. Wszystko to zostało zrealizowane zgodnie z myślami Boga i przykazaniami słów Bożych, a wszystko pojawiło się w tym nowym świecie jedno po drugim.

Zanim jeszcze Bóg rozpoczął swoje dzieło, już miał w swoim umyśle obraz tego, co zamierzał osiągnąć, a kiedy Bóg postanowił osiągnąć te rzeczy, a było to także wtedy, gdy otworzył usta, aby mówić o treści tego obrazu, zmiany we wszystkich rzeczach zaczęły następować dzięki autorytetowi i mocy Boga. Niezależnie od tego, jak Bóg to uczynił, czy też użył swej władzy, wszystko zostało osiągnięte krok po kroku zgodnie z Bożym planem, a także ze względu na słowa Boga, i krok po kroku nastąpiły zmiany między niebem a ziemią dzięki słowom oraz autorytetowi Boga. Wszystkie te zmiany i wydarzenia ukazały autorytet Stwórcy, niezwykłość i wielkość mocy życia Stwórcy. Jego myśli nie są prostymi ideami ani pustym obrazem, ale autorytetem posiadającym witalność i niezwykłą energię oraz są one mocą, która powoduje, że wszystkie rzeczy się zmieniają, ożywiają, odnawiają i giną. Z tego powodu wszystkie rzeczy funkcjonują dzięki Jego myślom, a jednocześnie są osiągane dzięki słowom z Jego ust…

Zanim wszystko się ukazało, w myślach Boga już dawno powstał kompletny plan, a nowy świat już dawno został osiągnięty. Chociaż trzeciego dnia pojawiły się na ziemi wszelkiego rodzaju rośliny, Bóg nie miał powodu, aby powstrzymywać kroki swego stworzenia tego świata; miał zamiar nadal wypowiadać swoje słowa, aby nadal tworzyć wszystkie nowe rzeczy. Mówił, wydawał swoje rozkazy, używał swojego autorytetu i ukazywał swoją moc, a także przyszykował wszystko, co zaplanował, aby przygotować się na wszystkie rzeczy i ludzkość, które zamierzał stworzyć…