Dwa kryteria oceny tego, czy przywódcy i pracownicy spełniają standardy

Omówiliśmy już w sumie osiem obowiązków przywódców i pracowników i, w związku z nimi, szczegółowo przeanalizowaliśmy różne przejawy charakterystyczne dla fałszywych przywódców. Czy przeanalizowawszy je w ten sposób, macie teraz pewne rozeznanie co do fałszywych przywódców? Czy sam będąc przywódcą, możesz uniknąć angażowania się w owe praktyki fałszywych przywódców? Czy jesteście w stanie świadomie wykonywać pracę i wypełniać obowiązki przywódców i pracowników, tak jak to wynika z zakresu odpowiedzialności, który omówiliśmy? Dzięki omówieniu zakresu odpowiedzialności przywódców i pracowników powinniście teraz w swoim sercu wiedzieć, w jaki sposób trzeba im wykonywać pracę, jakie szczegóły wiążą się z jej wykonywaniem, w jaki sposób mają ją wdrażać i jak praktykować bycie przywódcami i pracownikami, którzy spełniają standardy. Jeżeli potencjał danej osoby jest wystarczający, jeżeli posiada ona pewien stopień zdolności do pracy, a także dźwiga brzemię, to powinna być w stanie uniknąć wykazywania owych przejawów charakterystycznych dla fałszywych przywódców. A jeśli dana osoba ma potencjał i posiada pewien stopień zdolności do pracy, lecz nie dźwiga brzemienia, to czy jest w stanie być przywódcą, który spełnia standardy i wypełniać to, co wchodzi w zakres odpowiedzialności przywódców i pracowników? (Nie). Jest to dla niej nieco trudne. Załóżmy, że przywódca dźwiga brzemię, a jego człowieczeństwo nie jest mierne, ale po prostu nie wie, jak wykonywać swoją pracę. Nie ma znaczenia, jak przeprowadza się z nim omówienie – on i tak nie wie, jak wdrożyć konkretną pracę i w niej uczestniczyć, nie potrafi znaleźć zasad ani kierunku. Nie wie również, jak udzielać wskazówek dotyczących konkretnych zawodów czy prac. Gdy pojawiają się problemy, tacy ludzie nie potrafią odnaleźć ich istoty i nie wiedzą, jak je rozwiązać. W rezultacie zawsze są bardzo bierni i powolni w każdej pracy, którą wykonują, czy też w każdej sprawie, którą się zajmują. Czy ktoś taki może wypełniać obowiązki przywódcy i pracownika? (Nie). Z jakiego rodzaju problemem mamy tu do czynienia? Choć ten typ człowieka jest bardzo entuzjastyczny, dźwiga brzemię i pragnie wykonywać swoją pracę, to jego potencjał jest zbyt mierny, nie posiada on zdolności do pracy i nie jest w stanie się jej podjąć, wykonać konkretnych zadań czy rozwiązać konkretnych problemów; biorąc udział w jakiejkolwiek pracy, jedynie pozoruje, jest bardzo nierozgarnięty, otępiały i bierny. W rezultacie powstają liczne problemy, on tymczasem nie jest w stanie przystąpić do pracy nad nimi, nie wie, gdzie leży ich źródło, a tym bardziej nie potrafi ich omawiać i rozwiązywać; nie jest nawet w stanie zgłosić tych problemów Zwierzchnictwu i u niego szukać pomocy. Nie potrafi zatem wypełniać obowiązków przywódców i pracowników i nawet jeżeli zostanie wybrany na przywódcę, nie pełni dobrze tej funkcji – jest fałszywym przywódcą.

Teraz, gdy omówiliśmy osiem obowiązków przywódców i pracowników, czy jesteście w stanie podać podstawową definicję fałszywego przywódcy? W jaki sposób należy ocenić, czy dany przywódca wywiązuje się z odpowiedzialności spoczywającej na przywódcach i pracownikach, czy też jest fałszywym przywódcą? Na najbardziej podstawowym poziomie należy spojrzeć na to, czy są oni zdolni do wykonywania rzeczywistej pracy oraz czy mają odpowiedni potencjał. Następnie należy sprawdzić, czy są w stanie udźwignąć ciężar dobrego wykonywania tej pracy. Zignorować należy to, jak dobrze brzmią rzeczy, które mówią, oraz jak dobrze wydają się oni rozumieć doktryny, a także to, jak są utalentowani i uzdolnieni, gdy zajmują się sprawami zewnętrznymi – te rzeczy nie są istotne. Najistotniejsze jest to, czy taki ktoś potrafi właściwie realizować najbardziej fundamentalny element pracy kościoła, czy umie rozwiązywać problemy za pomocą prawdy i czy potrafi wprowadzić ludzi w prawdorzeczywistość. Ta praca jest najbardziej fundamentalna i niezbędna. Jeśli taka osoba nie jest w stanie wykonywać tych elementów rzeczywistej pracy, to bez względu na to, jak dobry jest jej potencjał, jak jest utalentowana, jak wiele jest w stanie znieść trudności i jaką potrafi zapłacić cenę, i tak jest fałszywym przywódcą. Niektórzy ludzie mówią: „Zapomnij, że nie wykonała żadnej rzeczywistej pracy. Ma dobry potencjał i jest zdolna. Jeśli trochę potrenuje, na pewno będzie w stanie wykonywać rzeczywistą pracę. Co więcej, nie zrobiła nic złego, nie popełniła żadnego zła ani też nie spowodowała zakłóceń czy zaburzeń – jak możesz mówić, że jest fałszywym przywódcą?”. W jaki sposób możemy to wyjaśnić? Nie ma znaczenia, jak bardzo jesteś utalentowany, jaki potencjał i ile wykształcenia posiadasz, ile sloganów potrafisz wykrzyczeć lub ile słów i doktryn jest w twoim zasięgu. Niezależnie od tego, jak bardzo jesteś zajęty lub wyczerpany w ciągu dnia, jak daleko podróżowałeś, ile kościołów odwiedziłeś lub ile ryzyka podejmujesz i cierpienia znosisz – żadna z tych rzeczy nie ma znaczenia. Liczy się to, czy wykonujesz swoją pracę zgodnie z dotyczącymi jej ustaleniami, czy dokładnie je wdrażasz, czy w ramach twojego przywództwa bierzesz udział w każdej konkretnej pracy, za którą jesteś odpowiedzialny, ile rzeczywistych problemów faktycznie rozwiązałeś, ile osób zrozumiało prawdozasady dzięki twojemu przywództwu i przewodnictwu oraz jak bardzo praca kościoła posunęła się naprzód i rozwinęła – liczy się to, czy osiągnąłeś te wyniki. Niezależnie od konkretnej pracy, w której wykonywanie jesteś zaangażowany, ważne jest to, czy konsekwentnie ją monitorujesz i nią kierujesz, a nie tylko stawiasz się na piedestale, wyłącznie wydając rozkazy. Poza tym znaczenie ma również to, czy podczas wykonywania swoich obowiązków wkraczasz w życie, czy potrafisz radzić sobie ze sprawami zgodnie z zasadami, czy posiadasz świadectwo wprowadzania prawdy w życie oraz, wreszcie, czy potrafisz radzić sobie z rzeczywistymi problemami, z którymi borykają się wybrańcy Boga, i problemy te rozwiązywać. Te oraz inne im podobne kwestie są kryteriami pozwalającymi ocenić to, czy przywódca lub pracownik wywiązał się ze swojej odpowiedzialności. Czy powiedzielibyście, że kryteria te są praktyczne i sprawiedliwe wobec ludzi? (Tak). Są one sprawiedliwe wobec każdego. Nie ma znaczenia, jaki masz poziom wykształcenia, czy jesteś młody, czy stary, od ilu lat wierzysz w Boga, jaki jest twój staż pracy oraz ile słów Bożych przeczytałeś. Liczy się to, jak dobrze wykonujesz pracę kościoła po tym, jak zostałeś wybrany na przywódcę, jak skuteczny i wydajny jesteś w swojej pracy, oraz to, czy każdy element tej pracy postępuje w sposób zorganizowany i skuteczny, bez opóźnień. Są to główne kwestie poddawane ocenie przy określaniu tego, czy dany przywódca lub pracownik należycie wywiązuje się ze swojej odpowiedzialności.

Dzięki omówieniu, które przed chwilą przeprowadziliśmy, macie teraz dość jasne zrozumienie oraz wiedzę na temat zakresu odpowiedzialności przywódców i pracowników, dysponujecie także precyzyjnym sformułowaniem dotyczącym definicji i istoty fałszywego przywódcy. Najbardziej podstawowe kryterium służące do oceny tego, czy dana osoba jest fałszywym przywódcą, to sprawdzenie, czy jest ona zdolna do wykonywania rzeczywistej pracy, następnie zaś przyjrzenie się temu, czy faktycznie ową pracę wykonuje. Oto dwa główne kryteria: jednym z nich jest pytanie, czy ów człowiek jest kompetentny, czy też nie, drugie zaś to kwestia tego, czy jest chętny. Jesteście w stanie to zapamiętać? Niektórzy ludzie mówią: „Nie jestem przywódcą, dlaczego więc miałbym to zapamiętywać?”. Czy ta uwaga jest słuszna? (Nie). Dlaczego jest niesłuszna? Poprzez zrozumienie tych prawd ludzie mogą po pierwsze poznać samych siebie, a po drugie rozeznać się co do innych – oto są prawdy, które powinni rozumieć i posiadać, zaś niezrozumienie ich nie jest niczym dobrym. Przede wszystkim musisz ocenić, czy posiadasz potencjał i zdolność do bycia przywódcą zgodnie z zakresem odpowiedzialności przywódców i pracowników. Jeżeli ich nie posiadasz, to porzuć chęć, aby zostać przywódcą. Jeśli nie posiadasz potencjału potrzebnego przywódcy, lecz nadal chcesz nim być, to jest to ambicja; gdy tylko zostaniesz przywódcą, nie będziesz potrafił wykonywać rzeczywistej pracy i nieuchronnie staniesz się fałszywym przywódcą. Niektórzy mówią: „Mam duży potencjał; wyróżniam się na tle innych. Często wpadam na dobre pomysły, podsuwam mądre i dobre sugestie. Mam smykałkę do wszystkiego, co robię, a także stosunkowo obszerną wiedzę, bogate spostrzeżenia i doświadczenie. Czy to wszystko nie oznacza, że mogę być przywódcą?”. Powinieneś również ocenić samego siebie, aby upewnić się, czy masz poczucie odpowiedzialności, a następnie czy dźwigasz brzemię. Jeżeli masz tylko opinie na różne tematy, pragniesz jedynie coś robić i zawsze masz ogromne ambicje, ale nie jesteś w stanie ich zrealizować, nie wiesz, jak włożyć w to wysiłek i zapłacić cenę, i w ogóle nie jesteś skłonny zapłacić żadnej ceny – jeżeli stale chcesz, by twój umysł i serce pozostawały w stanie relaksu, lubisz bezczynność, swobodę i wygodne życie, nie lubisz zaś się zamartwiać ani być zajęty, obawiasz się zmęczenia i trudów – to nie nadajesz się na przywódcę i nie będziesz w stanie ani podjąć się pracy przywódczej, ani jej wykonywać.

Właśnie podsumowaliśmy dwa kryteria oceny tego, czy dany przywódca spełnia standardy: czy jest on w stanie wykonywać rzeczywistą pracę i czy faktycznie ją wykonuje. Jeżeli ludzie rozumieją te dwa kryteria, to powinni mieć całkowitą jasność co do tego, czy są w stanie być przywódcami, dobrze wykonywać pracę kościoła, dokładnie wypełniać swoje obowiązki, a zostawszy przywódcami – spełniać standardy. Wy, którzy służycie obecnie jako przywódcy i pracownicy, czy macie teraz jakieś ścieżki i zasady służące temu, by ocenić, czy wykonaliście rzeczywistą pracę i wypełniliście obowiązki przywódców i pracowników? Dzięki omówieniu owych ośmiu obowiązków przywódców i pracowników powinniście być w stanie określić, jakie przejawy wykazują fałszywi przywódcy, i dokładnie podsumować, w jaki sposób przywódcy i pracownicy powinni wykonywać swoją pracę, a także to, w jakich obszarach swojej pracy macie braki, do czego się nie nadajecie lub w czym jesteście niewystarczająco konkretni, oraz jak macie od teraz wykonywać pracę – powinniście mieć przynajmniej takie spostrzeżenia. Jeżeli nie macie żadnych konkluzji czy spostrzeżeń dotyczących tego, jak być przywódcą bądź pracownikiem albo jak wypełniać obowiązki przywódców i pracowników, oznacza to, że wasz potencjał nie sprosta temu zadaniu. Co więcej, jeżeli jesteście zupełnie zdezorientowani w kwestii tego, jak rozeznać się co do fałszywych przywódców, to jeszcze dobitniej świadczy to o waszym miernym potencjale. Istnieje również szczególna okoliczność: są tacy, którzy mimo wysłuchania tych omówień, nie mają w sobie determinacji, by dążyć do prawdy czy wypełniać obowiązki przywódców i pracowników; tacy, którzy po prostu nie traktują tej sprawy poważnie czy nie biorą jej sobie do serca. Myślą: „Nie obchodzi mnie, kto jest fałszywym przywódcą. Tak czy inaczej, gdybym został przywódcą, robiłbym po prostu to, co nakazałoby mi Zwierzchnictwo. Nie musiałbym wkładać w to aż tyle wysiłku ani poświęcać temu tyle uwagi”. Gdy słuchają kazań, zachowują jedynie pozory i zabijają czas, z grubsza wiedzą, czego konkretnie dotyczy kazanie, ale są zbyt leniwi, by podsumować, jakie prawdy i Boże wymagania wobec człowieka są omawiane, i nie chcą wziąć sobie tych rzeczy do serca. Myślą: „Rozeznawanie się w tych sprawach wymaga zbyt wiele zachodu. W każdym razie wymagam od siebie tylko jednego, a mianowicie, bym nie czynił zła, nie powodował zakłóceń i niepokojów ani nie wyróżniał się z tłumu – to wystarczy. To takie proste! Oto wspaniały sposób na życie: nie stawiam sobie wysokich wymagań”. Jest to ich jedyna perspektywa niezależnie od tego, jak słuchają kazań, nikt też nie jest w stanie ich zmienić; nie ma znaczenia, w jaki sposób omawiasz prawdę, jaką metodę do tego wykorzystujesz ani co omawiasz – i tak nie jesteś w stanie dotknąć ich serc; nie obchodzi ich, czy słyszą te słowa, czy nie, nie ma to dla nich większego znaczenia. Człowiek tego pokroju brnie przez życie i nie bierze niczego na poważnie. Nie wspominając o omówieniu ośmiu obowiązków przywódców i pracowników – nawet jeżeli omówimy je wszystkie, oni i tak nie zrozumieją i nie będą w stanie podsumować żadnych zasad ani ścieżek. Ludzie tego pokroju nie miłują tego, co pozytywne, w kwestii prawdy czy jakichkolwiek pozytywnych rzeczy nie wykazują żadnego zainteresowania i nie są w stanie wykrzesać z siebie ani odrobiny energii, a zamiast tego interesują się jedzeniem, piciem i pogonią za przyjemnościami. Omawiając osiem obowiązków przywódców i pracowników, z jednej strony podsumowaliśmy pewne należące do nich obowiązki, a także sposób, w jaki powinni oni wykonywać swoją pracę i wypełniać swoje obowiązki; z drugiej zaś strony podsumowaliśmy pewne szczególne przejawy wykazywane przez fałszywych przywódców. Zakończyliśmy właśnie omawianie dwóch podstawowych zasad, dwóch kryteriów służących rozeznawaniu się co do fałszywych przywódców: jednym z nich jest to, czy dana osoba jest zdolna do wykonywania rzeczywistej pracy, a drugim to, czy, zrozumiawszy prawdozasady, faktycznie wykonuje ona rzeczywistą pracę. Stosowanie tych dwóch kryteriów jest jak dotąd najprostszą i najodpowiedniejszą metodą oceny tego, czy ktoś jest, czy nie jest fałszywym przywódcą.

Punkt dziewiąty: precyzyjnie komunikuj, wydawaj i wprowadzaj w życie ustalenia dotyczące pracy w domu Bożym zgodnie z jego wymaganiami, a także nadzoruj i weryfikuj ich wdrażanie oraz udzielaj wskazówek w tym zakresie, jak również bezzwłocznie podejmuj stosowne działania, by je wdrażać (Część pierwsza)

Definicja i konkretne elementy ustaleń dotyczących pracy

Dziś omówimy dziewiąty obowiązek przywódców i pracowników: „Precyzyjnie komunikuj, wydawaj i wprowadzaj w życie ustalenia dotyczące pracy w domu Bożym zgodnie z jego wymaganiami, a także nadzoruj i weryfikuj ich wdrażanie oraz udzielaj wskazówek w tym zakresie, jak również bezzwłocznie podejmuj stosowne działania, by je wdrażać”. Biorąc pod uwagę ten obowiązek jako całość, co takiego przywódcy i pracownicy mają wdrożyć? (Różne ustalenia domu Bożego dotyczące pracy). Centralnym elementem tego obowiązku jest to, w jaki sposób należy wdrażać różne ustalenia domu Bożego dotyczące pracy – to jest najważniejsze zadanie przywódców i pracowników. Nie ma znaczenia, na jakim szczeblu jest się przywódcą bądź pracownikiem – każdy przywódca czy pracownik zawsze będzie miał do czynienia z ustaleniami dotyczącymi pracy, a także z konkretnym zadaniem, jakim jest wdrażanie owych ustaleń. Wdrażanie owych rozmaitych ustaleń jest istotne w pracy każdego przywódcy i pracownika; jest to zadanie bardzo ważne, bardzo szczególne i o fundamentalnym znaczeniu. Czy prowadząc rozważania na temat tego elementu, nie należy najpierw omówić, czym konkretnie są ustalenia dotyczące pracy? (Zgadza się). Czym więc one są? Co wchodzi w ich zakres i jaka jest ich definicja? Niektórzy pytają: „Czy zakres owych ustaleń nie obejmuje po prostu pewnych zadań i treści związanych z pracą kościoła? I czy ustalenia dotyczące pracy nie polegają po prostu na zarządzaniu tymi zadaniami i treściami oraz na ich przydzielaniu?”. Co sądzicie o tym objaśnieniu? Czyż to wszystko nie są słowa i doktryny? (Owszem). A co oznaczają „słowa i doktryny”? To, że choć żadne słowo objaśnienia nie brzmi niewłaściwie, to wysłuchawszy go, nadal nic nie rozumiesz; to tak, jakby w ogóle tego nie wyjaśniono. Podajmy najpierw definicję ustaleń dotyczących pracy w formie pisemnej – dzięki niej ludzie będą mieli podstawowe pojęcie na ten temat, a to pozwoli im zrozumieć i dowiedzieć się, czym dokładnie są owe ustalenia dotyczące pracy. Są to ustanowione przez dom Boży konkretne plany i wymagania związane z określonym elementem pracy; mają one być komunikowane i wdrażane przez przywódców i pracowników; są to też wymagania, zadania i metody przydzielane wszystkim członkom kościoła w związku z określonym elementem pracy – tak brzmi definicja ustaleń dotyczących pracy. A jakie elementy są objęte ustaleniami dotyczącymi pracy? Każdy zna rzeczownik „element”, lecz czy zakres owych elementów nie powinien obejmować jakiejś konkretnej treści? (Zgadza się). Jakie znacie treści? (Praca ewangelizacyjna i produkcja filmów). To dwa elementy. (Istnieją również pewne wymagania związane z życiem kościoła i ustanowieniem kościelnych organizacji administracyjnych). Jaka jest jeszcze inna praca? (Praca polegająca na oczyszczaniu kościoła, a także pewne zadania związane z kościelnymi systemami zarządzania). Oto konkretna treść ustaleń dotyczących pracy: pierwszy element to praca administracyjna kościoła. Jest to największy ze wszystkich elementów pracy; jeżeli praca administracyjna nie będzie dobrze wykonywana, to w ogóle nie będzie żadnej pracy kościelnej. Drugi element to praca personelu. To spory element pracy. Trzeci element to praca ewangelizacyjna. Ona także stanowi duży element. Czwarty element to różne rodzaje fachów. Zakres tej pracy jest dosyć duży i obejmuje produkcję filmową, pracę z tekstami, tłumaczenia, muzykę, produkcję wideoklipów, sztukę i tak dalej. Piąty element stanowi życie kościoła. Element szósty to praca związana z zarządzaniem zasobami. Element siódmy to praca oczyszczania. Element ósmy obejmuje sprawy zewnętrzne. Dziewiąty zaś – pomoc kościoła. Na przykład to, w jaki sposób kościół rozwiązuje trudności powstałe w domach braci i sióstr, to, jak sobie z nimi radzi, a także odwiedzanie braci i sióstr w więzieniu oraz zapewnienie opieki ich rodzinom i tym podobne – wszystko to wchodzi w zakres pomocy kościoła. Element dziesiąty to plany kryzysowe. Czasem kościół wprowadza pewne środki nadzwyczajne. Na przykład, gdy wybuchła pandemia, przyjął stosowny model izolacji. Tego rodzaju plany wchodzą w zakres pracy w sytuacjach kryzysowych. Zasadniczo ustalenia dotyczące pracy obejmują te dziesięć elementów. Jakikolwiek inny, pomniejszy element lub wyjątkowa okoliczność zawierają się w owych wymienionych elementach – praca kościoła obejmuje bowiem właśnie te dziesięć głównych elementów. Tak w zasadzie wygląda zakres różnych ustaleń dotyczących pracy, wydawanych przez dom Boży, zgadza się? (Owszem). Teraz, gdy elementy te zostały potwierdzone, wszyscy powinniście odrobinę lepiej rozumieć ustalenia domu Bożego dotyczące pracy i wiedzieć, że to właśnie są główne elementy owej pracy. Oto zakres wymagań domu Bożego w odniesieniu do obowiązków przywódców i pracowników. W konsekwencji, niezależnie od tego, czy jesteś przywódcą, czy pracownikiem, zakres twojej pracy i obowiązki, które musisz wypełnić, nie mogą być oderwane od owych elementów zawartych w ustaleniach dotyczących pracy – wszystkie te elementy są niezbędne. Poza owymi elementami pracy, spośród rzeczy, które masz ochotę zrobić, uczyń cokolwiek, co potrafisz robić dobrze, a dom Boży nie będzie ci stawiał żadnych dodatkowych wymagań związanych z wykonywaniem obowiązków. Stąd też, podczas wykonywania swojej pracy powinieneś zastanawiać się nad tym, jak zrealizować wspomniane elementy, jakie wymagania są zawarte w ustaleniach domu Bożego dotyczących pracy, jaką konkretną pracę musisz wykonać, jak ją wdrożyć, czy jest ona wdrażana prawidłowo, jak wyglądają bieżące postępy, czy podejmowałeś właściwe działania związane z pracą, czy któryś z elementów pracy nie został wykonany dobrze lub w którymś z nich występują wypaczenia i wady, a także czy wszystkie osoby biorące udział w danym elemencie pracy faktycznie pracują – musisz stale mieć na uwadze te kwestie. Czy teraz, gdy zrozumieliście konkretne elementy wchodzące w zakres ustaleń dotyczących pracy, konieczne jest, bym podał proste wyjaśnienie każdego z tych elementów? A może myślicie: „Przez wiele lat mieliśmy styczność z tymi elementami pracy i rozumiemy je wszystkie; nie ma potrzeby, aby ponownie je wyjaśniać – omów lepiej coś ważnego. Ten temat nie jest aż tak ważny, nie ma znaczenia, czy go znamy, czy nie, i nie chcemy o nim słuchać”? Czy niezbędne jest dalsze wyjaśnianie tego tematu? (Tak). Jako że jest to konieczne, porozmawiajmy o tym w prostych słowach. Wybiorę kilka elementów, które są wam stosunkowo mało znane, które nie są tak konkretne, a nieco abstrakcyjne, i omówię je.

I. Praca administracyjna

Zacznijmy od omówienia pierwszego elementu, czyli pracy administracyjnej. Praca ta jest stosunkowo abstrakcyjna, nie dość konkretna i wielu ludzi jej nie rozumie. Szczególnie ci, którzy wierzą w Boga tylko przez krótki czas, tak naprawdę nie wiedzą nic o powstaniu kościoła i jego pracy administracyjnej i nie wiedzą, czym jest administracja. Administracja ta nie jest tym samym, co dekrety administracyjne wydawane przez Boga. Obejmuje ona głównie konkretne postanowienia domu Bożego związane z dziełem zakładania kościołów. A jaka jest treść owych konkretnych postanowień? Określają one sposób podziału kościołów, liczbę osób w każdym kościele, sposób nadawania kościołom nazw i tak dalej. W ustaleniach dotyczących pracy zastrzeżono, że kościoły mają być podzielone ze względu na swoje naturalne położenie geograficzne, przy czym można sklasyfikować jako kościół od 30 do 50 mieszkających stosunkowo blisko siebie osób. Przykładowo: powiedzmy, że obszar A obejmuje trzy lub cztery wioski; jeżeli zamieszkuje w nich 50 wiernych, to można ich sklasyfikować jako kościół. Ludzie ci będą mieli swoje własne godziny i miejsca zgromadzeń, przywódców kościoła i diakonów, a także określoną pracę kościelną do wykonania, a wszystkim tym zarządzać będzie ów kościół. To jest postanowienie dotyczące podziału kościołów i liczby należących do nich członków. Jednocześnie za kościół odpowiadał będzie określony okręg – ten, w którym ów kościół się znajduje. Okręg ten będzie odpowiedzialny za różne elementy pracy w owym kościele, takie jak życie kościelne, to, czy są tam odpowiedni przywódcy i diakoni, dystrybucja ksiąg zawierających słowa Boże, wdrażanie różnych ustaleń dotyczących pracy, informowanie o wymaganiach ze strony Zwierzchnictwa i tak dalej. Dom Boży dysponuje określonymi ustaleniami dotyczącymi pracy, obejmującymi takie kwestie jak liczba kościołów wchodzących w skład okręgu i liczba okręgów składających się na region, a także to, które regiony odpowiadają za dane okręgi, a które okręgi za dane kościoły, czyli jednostki administracyjne. W prostych słowach: jest to praca administracyjna i wchodzi ona w zakres odpowiedzialności przywódców i pracowników. Jakie zatem obowiązki powinni wypełniać przywódcy i pracownicy? Muszą oni dokonywać podziału kościołów zgodnie z ich naturalnym położeniem geograficznym i lokalizacją oraz stosownie do ustaleń dotyczących pracy. Jeżeli z czasem liczba osób w danym kościele rośnie, to ów kościół powinien zostać ponownie podzielony z uwzględnieniem jego liczebności i położenia geograficznego. Przykładowo: jeżeli dany kościół powiększy się z 50 do 80 osób, to powinien zostać podzielony na dwa kościoły; jeśli te dwa kościoły łącznie powiększą się z 80 do 150 osób, wówczas powinny one zostać rozdzielone pomiędzy trzy kościoły. Czyż to, że dany kościół rozrósł się do 70, 80 lub 100 osób i nie został jeszcze podzielony na dwa kościoły, nie dowodzi, iż jego przywódcy i pracownicy nie rozumieją pracy administracyjnej domu Bożego? (Zgadza się). W takich momentach przywódcy i pracownicy powinni przeczytać ustalenia dotyczące pracy, odnoszące się do tego tematu – kościelny podręcznik poświęcony ustaleniom dotyczącym pracy zawiera konkretne postanowienia. Jeśli kościół zostanie podzielony na dwa nowe kościoły, to każdy z nich musi wybrać niezbędnych przywódców i pracowników, takich jak przywódcy kościoła, diakoni i tak dalej. Czym zatem powinni się zajmować przywódcy i pracownicy? Powinni oni wiedzieć i mieć pojęcie o tym, ile osób znajduje się w danym kościele i jaki jest status jego organizacji. To jest kościelna praca administracyjna, która stanowi największy element pracy kościoła. Kościół powinien istnieć wszędzie tam, gdzie są wybrańcy Boży, a gdy już zostanie założony, przywódcy i pracownicy muszą wziąć odpowiedzialność za każdy aspekt pracy owego kościoła, jak dystrybucja ksiąg ze słowami Bożymi, zarządzanie członkami kościoła i wdrażanie ustaleń dotyczących pracy po to, by ci poznali treść owych ustaleń. Praca administracyjna obejmuje głównie zakładanie kościołów, a także ustanawianie ich organizacji administracyjnej i personelu – wszystko to są konkretne zadania w ramach pracy administracyjnej. Jacy ludzie zwykle najczęściej natrafiają na ten element pracy? Kościoły nowych wierzących, zespoły ewangelizacyjne, a także przywódcy regionalni, okręgowi i kościelni na obszarach, na których szerzona jest ewangelia – wszyscy oni częściej mają do czynienia z tą pracą. Ponadto praca administracyjna obejmuje również szczególne zadanie, jakim jest rozdzielanie kościołów na te z pełnym wymiarem czasu pracy, te z niepełnym wymiarem czasu pracy, zwykłe kościoły oraz na grupy B – i jest to kolejne zadanie, które powinno być wykonywane przez przywódców i pracowników. Przywódcy i pracownicy powinni mieć pojęcie o tym, jak rozdzielać kościoły, a zasada ich podziału polega na przyporządkowywaniu ludzi do różnych kościołów w zależności od tego, jakie wykonują obowiązki, na oddzielaniu ludzi, którzy wykonują obowiązki, od tych, którzy ich nie wykonują, a także tych, którzy pracują w pełnym wymiarze czasu, od tych, którzy mają niepełny wymiar czasu pracy – oto kolejna, szczególna i konkretna praca administracyjna.

II. Praca personelu

Drugi element to praca personelu. Obejmuje ona wybieranie, mianowanie i zwalnianie przywódców i pracowników wszystkich szczebli. Ustalenia dotyczące pracy zawierają konkretne postanowienia co do systemów wyborczych, co do tego, jakiego pokroju osoby mają być wybierane na przywódców i pracowników, a także co do metod i konkretnych wymogów związanych z wyborami. Istnieją również pewne wyjątkowe okoliczności: na przykład, gdy bracia i siostry dopiero co się poznali, niewiele o sobie wiedzą i nie są w stanie wytypować odpowiednich przywódców i pracowników w drodze wyborów – co należy wówczas zrobić? W takim przypadku można awansować i wyznaczać ludzi, sprawdziwszy, kto względnie nadaje się do bycia przywódcą, a następnie dowiedziawszy się o nich więcej, omówiwszy to i sprawdziwszy kilka drobnych rzeczy – po tym wszystkim można ich mianować. Szczególnego rodzaju ustaleniem dotyczącym pracy jest również sytuacja, w której Zwierzchnictwo planuje duży projekt lub wyznacza kilka osób na kierowników. Istnieje jeszcze jedna szczególna okoliczność: ma ona miejsce wtedy, gdy ktoś pisze do Zwierzchnictwa raport, zawiadamiając, że taki a taki przywódca nie wykonuje rzeczywistej pracy i kroczy ścieżką antychrysta, Zwierzchnictwo zaś, po zweryfikowaniu raportu, ustala, iż owego przywódcę należy zwolnić z zajmowanego stanowiska. Oto kolejne ustalenie dotyczące pracy personelu. Krótko mówiąc, praca związana z personelem obejmuje wybieranie, mianowanie i odwoływanie przywódców i pracowników kościelnych wszystkich szczebli. Ten element pracy jest stosunkowo prosty i łatwy do zrozumienia.