Punkt trzynasty: Chroń wybrańców Bożych tak, aby antychryści nie mogli ich niepokoić, wprowadzać w błąd, kontrolować ani krzywdzić. Stwarzaj im odpowiednie warunki, aby umieli rozpoznawać i całym sercem wyrzekać się antychrystów

Kilka zadań, które przywódcy i pracownicy muszą wykonać po zauważeniu, że antychryści powodują niepokoje w kościele

Teraz omówimy sobie główny temat. Skończyliśmy rozmawiać o dwunastym obowiązku przywódców i pracowników. W ramach dzisiejszego omówienia zajmiemy się obowiązkiem trzynastym: „Chroń wybrańców Bożych tak, aby antychryści nie mogli ich niepokoić, wprowadzać w błąd, kontrolować ani krzywdzić. Stwarzaj im odpowiednie warunki, aby umieli rozpoznawać i całym sercem wyrzekać się antychrystów”. Trzynasty obowiązek dotyczy tego, jak przywódcy i pracownicy powinni traktować antychrystów. Jaką pracę powinni wykonać przywódcy i pracownicy, gdy w kościele pojawiają się antychryści? Po pierwsze, obowiązek ten mówi, że rozwiązując takie problemy, przywódcy i pracownicy muszą interweniować, aby chronić braci i siostry w taki sposób, żeby antychryści nie mogli ich niepokoić, wprowadzać w błąd, kontrolować ani krzywdzić. Jest to pierwsze zadanie, jakie powinni wykonać. Jeśli chodzi o to, w jaki sposób antychryści niepokoją wybrańców Boga, wprowadzają ich w błąd, kontrolują i krzywdzą, dość obszernie to już omawialiśmy, więc nie będzie to głównym tematem dzisiejszej rozmowy. Dziś skupimy się na tym, jakie obowiązki oraz jaką pracę muszą wykonać przywódcy i pracownicy kościoła w obliczu takich zachowań i działań antychrystów, aby chronić wybrańców Boga przed krzywdą. Po pierwsze, muszą chronić wybrańców Boga tak, aby antychryści nie mogli ich niepokoić, wprowadzać w błąd, kontrolować ani krzywdzić – jest to jeden z obowiązków przywódców i pracowników. Co dokładnie oznacza stwierdzenie „jeden z obowiązków”? Znaczy to, że ochrona wybrańców Boga, aby mogli prowadzić normalne życie kościelne nie będąc niepokojeni ani krzywdzeni przez antychrystów, jest bardzo ważnym zadaniem pośród wielu zadań, jakich przywódcy i pracownicy się podejmują. Jest to również nieuniknione zadanie, w odniesieniu do którego nie mogą uchylać się od odpowiedzialności. Przywódcy i pracownicy powinni przywiązywać do niego wagę i nie powinni go zaniedbywać. Podtrzymywanie normalnego funkcjonowania życia kościelnego jest bardzo ważne i stanowi pierwszoplanowe zadanie pośród wszystkich prac kościelnych. Jest to również obowiązek przywódców i pracowników kościoła. Podstawowym ich zadaniem jest prowadzenie wybrańców Boga ku prawdorzeczywistości. Kiedy szatan i antychryści przychodzą, by niepokoić i wprowadzać w błąd ludzi oraz rywalizować z Bogiem o Jego wybrańców, przywódcy i pracownicy powinni wystąpić i zdemaskować antychrystów, tak by wybrańcy Boga mogli ich rozpoznać, sprawiając, że ujawnią oni swoją prawdziwą postać, a następnie powinni ich usunąć z kościoła. Ma to zapobiec kontrolowaniu i wyrządzaniu poważnej krzywdy wybrańcom Boga przez antychrystów. Jest to obowiązek, który przywódcy i pracownicy powinni wypełniać podczas swojej pracy w kościele. Co więc oznacza zapobieganie takim rzeczom? Jak dokładnie należy im zapobiegać? Słowo „zapobiegać” dosłownie oznacza w możliwie jak największym stopniu nie dopuszczać do tego, aby pewne rzeczy się wydarzyły. Co jest tutaj kluczowe? Niedopuszczanie do tego, by pewne incydenty miały miejsce, jest skutecznym zapobieganiem tego rodzaju sytuacjom. Głównym zadaniem przywódców i pracowników podczas radzenia sobie z incydentami związanymi z antychrystami jest powstrzymanie tych ostatnich, w możliwie jak największym stopniu, przed niepokojeniem, wprowadzaniem w błąd, kontrolowaniem i krzywdzeniem wybrańców Boga. Muszą dołożyć wszelkich starań, aby chronić wybrańców Boga przed krzywdami wyrządzanymi przez antychrystów. To właśnie jest kluczowa praca, którą muszą wykonać przywódcy i pracownicy kościoła, a zarazem to, co musimy dokładnie omówić w odniesieniu do ich trzynastego obowiązku. Jak więc można chronić wybrańców Boga? Uniemożliwiając antychrystom dokonywanie tych złych czynów. Istnieje wiele sposobów i metod powstrzymywania antychrystów, na przykład demaskowanie, przycinanie, analizowanie i nakładanie ograniczeń. Co jeszcze? (Wydalanie z kościoła). To jest ostatni krok. Kiedy braciom i siostrom nadal brakuje rozeznania i nie wiedzą, że ktoś jest antychrystem, a przywódcy i pracownicy już zidentyfikowali tego kogoś jako antychrysta, to jeśli od razu go wydalą z kościoła, ci, którym brakuje rozeznania, mogą wyrobić sobie mylne pojęcia i osądy, i niektórzy mogą się na tym potknąć. Jaką pracę powinni wykonać przywódcy i pracownicy w takich przypadkach? O czym właśnie wspomniałem? (Demaskowanie, przycinanie, analizowanie i nakładanie ograniczeń). Czy znacie jakieś dobre metody powstrzymania antychrystów przed czynieniem zła? Czy obserwowanie ich jest dobrą metodą? Czy jest to skuteczny sposób i metoda zgodna z zasadami? (Tak). Jaki jest właściwy sposób traktowania antychrystów? Czy osądzanie, karcenie, poddawanie próbom i uszlachetnianie mogą zadziałać na antychrystów? (Nie). Dlaczego? (Nie akceptują oni prawdy i czują do niej niechęć). Antychryści odczuwają niechęć do prawdy i jej nie przyjmują, więc poddawanie ich próbom, uszlachetnianie, osądzanie i karcenie nie jest właściwe. Co więcej, również Bóg nie działa na nich w ten sposób. Ten pomysł nie jest właściwy, więc ta metoda z pewnością się nie sprawdzi. Jaka metoda będzie zatem odpowiednia? Wielu ludzi, którzy bardzo ucierpieli z powodu antychrystów, głęboko ich nienawidzi i wierzy, że powinni zostać osądzeni, potępieni i publicznie obnażeni. Uważają, że należy ich zmusić do przyznania się do swoich błędów i wyznania swoich grzechów otwarcie w kościele i w ten sposób całkowicie ich zawstydzić. Czy uważacie, że zastosowanie takich metod byłoby właściwe? (Nie). Jeśli weźmiemy pod uwagę istotę antychrystów, to podejmowanie takich działań w rzeczywistości nie byłoby przesadą – każdy sposób potraktowania diabłów jest uzasadniony; można to zrobić wręcz od niechcenia, tak jak zgniata się robaka. Tak więc cel, w jakim przywódcy i pracownicy to robią, wydaje się być uzasadniony i poprawny, lecz czy z tymi metodami jest jakiś problem? Czy praca ta mieści się w zakresie obowiązków przywódców i pracowników? Czy robienie rzeczy w ten sposób jest zgodne z zasadami, czy nie? (Nie). Oczywiście, że nie jest zgodne z zasadami. Skąd się w ogóle biorą zasady? (Ze słów Bożych). Dokładnie tak. Chociaż działania te są wymierzone w antychrystów – w diabłów – to metody, jakie stosujemy, powinny być również zgodne z zasadami i Bożymi wymaganiami, ponieważ wykonując tę pracę, przywódcy i pracownicy wypełniają swoje obowiązki, a nie zajmują się swoimi prywatnymi czy rodzinnymi sprawami.

I. Demaskowanie

Rozprawianie się z antychrystami i powstrzymywanie ich przed czynieniem zła, wprowadzaniem w błąd i krzywdzeniem wybrańców Boga, jest obowiązkiem przywódców i pracowników kościoła. Ma to na celu chronienie wybrańców Boga przed krzywdą, a nie dręczenie kogokolwiek lub wykorzystywanie okazji do wzięcia na nim odwetu, a już na pewno nie prowadzenie kampanii przeciwko komukolwiek. Jakie są zatem zadania, które przywódcy i pracownicy muszą podjąć, aby w jak największym stopniu powstrzymać antychrystów przed czynieniem zła? Pierwszym z nich jest ich demaskowanie. Jaki jest jego cel? (Ma ono pomóc ludziom wyrobić sobie rozeznanie). Dokładnie tak. Ma to pomóc wybrańcom Boga rozpoznać istotę antychrystów, aby mogli się od nich w głębi duszy zdystansować i nie dać się im wprowadzić w błąd, a także aby – gdy antychryści próbują ich wprowadzić w błąd i kontrolować – byli w stanie aktywnie ich odrzucić, zamiast pozwalać, by antychryści manipulowali i bawili się nimi. Czy więc demaskowanie antychrystów jest ważne? (Owszem). Demaskowanie ich jest bardzo ważne, lecz należy je przeprowadzić właściwie. Jak zatem powinieneś to robić? Jaka powinna być podstawa takiego demaskowania? Czy arbitralne przypinanie im łatek jest w porządku? Czy w porządku jest lekkomyślne i niczym nie poparte potępianie ich? (Nie). Jak więc należy demaskować ich we właściwy sposób, aby osiągnąć cel, jakim jest ochrona wybrańców Boga? (Po pierwsze, musimy obiektywnie i zgodnie z prawdą zdemaskować ich ma podstawie faktycznie popełnionych przez nich złych uczynków. Ponadto musimy umieć ich rozróżniać i analizować zgodnie ze słowami Bożymi). Te dwa stwierdzenia trafiają w sedno – oba te aspekty są niezbędne. Przede wszystkim muszą istnieć faktyczne dowody. Musisz osądzić i charakteryzować ich istotę na podstawie błędnych słów, czynów oraz absurdalnych myśli i poglądów, jakie przejawiają. Najważniejsze jest jednak to, by rozpoznać i przeanalizować ich zgodnie ze słowami Bożymi. Do których słów Bożych powinieneś się odnieść? Które są najbardziej bezpośrednie i trafne? (Te, które demaskują antychrystów). Zgadza się. Musisz znaleźć słowa, które obnażają antychrystów, aby ich zdemaskować i dokonać trafnych oraz bezstronnych porównań, zapewniając absolutną precyzję tego procesu. Bracia i siostry wszystko zrozumieją, gdy to usłyszą – natychmiast zyskają rozeznanie co do takiej osoby i będą się jej wystrzegać. Mając w głębi serca rozeznanie, poczują do tego kogoś wstręt: „A więc to jednak antychryst! Wcześniej pomagał mi, a nawet wyświadczał mi przysługi. Myślałem, że to dobry człowiek. Dzięki tej analizie i rozmowie, jego hipokryzja i przejawy istoty antychrysta zostały zdemaskowane, co pomogło wszystkim dostrzec, że jest to człowiek niebezpieczny. Słowa Boże tak trafnie go zdemaskowały! To nie jest dobry człowiek. Mówi miłe rzeczy i wydaje się, że w jego postępowaniu nie ma nic złego, lecz dzięki zdemaskowaniu jego istoty stało się oczywiste, że faktycznie jest antychrystem”. Sądząc po zmianach, jakie następują w ludzkich myślach i opiniach, gdy przywódcy i pracownicy wykonują pracę demaskowania antychrystów, w możliwie jak największym stopniu powstrzymują antychrystów przed wprowadzaniem w błąd i niepokojeniem wybrańców Boga. Oczywiście wypełniają również obowiązek ochrony wybrańców Boga przed kontrolą ze stron antychrystów i poważnymi krzywdami, wyrządzanymi przez tych ostatnich. W praktyczny sposób wykonują jedno ze swoich zadań. Jakie to zadanie? Demaskowanie antychrystów. Praca polegająca na demaskowaniu antychrystów jest jednym z zadań, którego przywódcy i pracownicy kościoła muszą się podjąć, aby chronić wybrańców Boga. Jeśli chodzi o różne zadania, które muszą wykonać, to nie będziemy ich porządkować według skali ani wyników. Najpierw omówmy pracę polegającą na „demaskowaniu”. Na demaskowanie naturoistoty antychrystów składają się: demaskowanie zamiarów, celów i konsekwencji ich ciągłych złych uczynków, które zakłócają i zaburzają pracę kościoła; demaskowanie tego, że antychryści, służąc jako przywódcy i pracownicy kościoła, w ogóle nie wykonują w nim żadnej prawdziwej pracy i lekceważą sobie wkraczanie w życie przez wybrańców Boga; demaskowanie ohydnego oblicza antychrystów jako ludzi, którzy kompletnie nie mają samowiedzy, nigdy nie praktykują prawdy, a jedynie głoszą słowa i doktryny, aby zwodzić ludzi; oraz demaskowanie tego, co robią i mówią w obecności ludzi, a co za ich plecami. Gruntowne zdemaskowanie tych aspektów ukazuje prawdziwą postać antychrystów jako szatanów i diabłów. Jest to ważne zadanie, którego muszą podjąć się przywódcy i pracownicy. Co zatem muszą oni posiadać, aby móc to zadanie wykonać? Przede wszystkim muszą mieć pewne poczucie odpowiedzialności, prawda? (Owszem). Kiedy przywódcy i pracownicy dźwigają tę odpowiedzialność, często myślą tak: „Ta osoba jest antychrystem. Niektórzy bracia i siostry często udają się do niej z pytaniami, ciągną do niej i mają z nią dobre relacje. Wielu ludzi zostało przez nią wprowadzonych w błąd i traktuje ją jak bożyszcze. Co mamy w związku z tym zrobić?”. Przychodzą przed oblicze Boga, by się modlić, i często świadomie szukają Bożych słów, które demaskują antychrystów, wyposażając się w prawdę dotyczącą tego zagadnienia. Następnie proszą Boga o przygotowanie odpowiedniego czasu lub sami go szukają i upatrują okazji do rozmów z braćmi i siostrami na ten temat. Traktują to jako swoją odpowiedzialność i ważne zadanie, którego muszą się podjąć w następnej kolejności. Nieustannie przygotowują się, poszukują i modlą się do Boga o przewodnictwo – zawsze mają takie nastawienie i znajdują się w takim stanie. To właśnie znaczy mieć poczucie odpowiedzialności. Po pewnym czasie przygotowań z poczuciem takiego brzemienia muszą poczekać, aż warunki będą odpowiednie. Zanim zaczną demaskować antychrysta, muszą poczekać, aż co najmniej dwie lub trzy osoby będą miały prawdziwe rozeznanie co do niego. Jeśli stwierdzą, że ktoś wydaje się być antychrystem, opierając się wyłącznie na swoich odczuciach, lecz nie są w stanie przejrzeć, czy ta osoba rzeczywiście nim jest, czy też nie, to nie wolno im działać pochopnie. Krótko mówiąc, wykonując tę pracę, z pewnością będą mieli Boże oświecenie i przewodnictwo. To właśnie oznacza wykonywanie rzeczywistej pracy i wypełnianie obowiązków przywódców i pracowników.

II. Przycinanie

Po wykonaniu pracy polegającej na zdemaskowaniu antychrystów, bracia i siostry zyskują pewne rozeznanie; zanim jednak antychryści zostaną całkowicie ujawnieni, nieuchronnie dalej robią różne rzeczy, aby wprowadzać w błąd i niepokoić braci i siostry, sprawiając, że więcej ludzi traktuje ich jak bożyszcza, podziwia i podąża za nimi. To znacznie opóźnia wkraczanie Bożych wybrańców na właściwą ścieżkę wiary w Boga, utrudniając im wejście w życie i powodując znaczne szkody. Drugie zadanie, jakiego przywódcy i pracownicy kościoła muszą się podjąć, gdy antychryści wprowadzają w błąd oraz niepokoją braci i siostry lub gdy ich słowa i czyny wyraźnie naruszają prawdozasady, polega na tym, by zdobyć dowody i natychmiast podjąć inicjatywę, żeby ich przyciąć oraz zdemaskować ich złe uczynki zgodnie ze słowami Bożymi, tak aby bracia i siostry mogli rozpoznać i zobaczyć prawdziwe oblicze antychrystów. Na tym właśnie polega niezbywalna odpowiedzialność za ochronę wybrańców Boga i zabezpieczenie dzieła domu Bożego. Przywódcy i pracownicy kościoła nie powinni siedzieć z założonymi rękami ani przymykać na nic oka. Powinni niezwłocznie wykorzystywać nadarzające się okazje, wskazywać incydenty i podejmować działania, by przycinać antychrystów, trafnie demaskując ich działania, ambicje, pragnienia oraz istotę. Oczywiście konieczne jest również dokładniejsze scharakteryzowanie, jakiego rodzaju osobą jest antychryst, aby bracia i siostry mogli to wyraźnie zobaczyć, aby on sam o tym wiedział i aby był świadomy, że nie wszyscy są pozbawieni rozeznania i mogą zostać przez niego oszukani – że przynajmniej niektórzy ludzie potrafią przejrzeć jego działania i zachowanie oraz dostrzec jego ukryte ambicje i pragnienia, a także jego istotę. Celem przycinania antychrystów nie jest oczywiście jedynie zdemaskowanie ich istoty za pomocą słów. Co jest ważniejsze? (Po pierwsze, ma to pomóc braciom i siostrom wyrobić sobie rozeznanie, a także ograniczyć złe uczynki antychrystów). Zgadza się. Chodzi o to, aby nałożyć na nich ograniczenia, tak aby kiedy robią rzeczy, które zwodzą i niepokoją ludzi, mieli trochę skrupułów i odczuwali pewien strach; aby podlegali ograniczeniom, mieli pewne granice i nie ośmielali się postępować lekkomyślnie; aby wiedzieli, że dom Boży ma nie tylko prawdę, która dzierży w nim władzę, ale ma również dekrety administracyjne, i że w domu Bożym nie można tyranizować ludzi, postępować lekkomyślnie i samowolnie, szkodzić jego interesom i krzywdzić wybrańców Boga; a także aby mieli świadomość, że zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za popełnianie lekkomyślnych występków, które zaburzają pracę kościoła i szkodzą wkraczaniu w życie przez wybrańców Boga. Niezwłocznie przycinając antychrystów, przywódcy i pracownicy kościoła muszą również wziąć na siebie ich zdemaskowanie, pomagając ludziom wyrobić sobie rozeznanie i przejrzeć ambicje, pragnienia, intencje i cele antychrystów. Oczywiście ma to również na celu ochronę wybrańców Boga i zabezpieczenie interesów domu Bożego. Są to wszystko kwestie, które przywódcy i pracownicy muszą wziąć pod uwagę, a wykonanie tej pracy leży w zakresie ich obowiązków – nie mogą tego zaniedbać ani potraktować lekceważąco. Jeśli odkryją antychrysta w kościele, powinni zawsze zachowywać czujność w stosunku do jego słów i czynów oraz niedorzeczności rozpowszechnianych przez niego za plecami innych, a także przycinać go i demaskować. Jest to jedno z zadań przywódców i pracowników, służących ochronie wybrańców Boga, tak by ci nie byli niepokojeni i krzywdzeni przez antychrystów.

III. Analizowanie

Jakie jest kolejne zadanie przywódców i pracowników kościoła? Dokonywanie szczegółowej analizy. Analizowanie jest niemal tożsame z demaskowaniem, jednak różni się od niego stopniem. Jeśli chodzi o dokonywanie szczegółowej analizy, to nie jest to po prostu obnażenie faktu, prawdziwej sytuacji lub okoliczności. Analizowanie obejmuję charakterystykę, to znaczy dotyczy usposobienia antychrystów – tej zasadniczej i podstawowej kwestii. Przeanalizuj ich stosunek do Boga, prawdy, swoich obowiązków i do dzieła domu Bożego, a także motywy, intencje i cele stojące za szerzeniem przez nich niedorzeczności – powody, dla których to robią – i rozpoznaj, jaka jest ich istota, poprzez ich myśli, poglądy, mowę, czyny oraz usposobienie i przejawy, które wykazują. Wszystkie te rzeczy należy porównać ze słowami Bożymi i wyjaśnić, tak aby bracia i siostry mogli uzyskać głębsze zrozumienie antychrystów i wyraźnie zobaczyć z praktycznej perspektywy, dlaczego mówią oni i robią takie rzeczy, jak Bóg patrzy na takich ludzi i jak ich charakteryzuje. Oczywiście przywódcy i pracownicy kościoła powinni również mówić braciom i siostrom, aby dystansowali się od antychrystów i odrzucali ich, a także zachowali czujność wobec działań, zachowań, mowy i poglądów antychrystów, próbujących wprowadzić ich w błąd, aby uniknąć wyciągania błędnych wniosków na temat Boga, wystrzegania się Go, dystansowania się od Niego, odrzucania Go, a nawet osądzania Go i potępiania w duchu, tak jak czynią to antychryści. Celem dokonywania szczegółowej analizy – podobnie jak innych zadań, takich jak demaskowanie i przycinanie – jest powstrzymanie antychrystów przed wprowadzaniem w błąd, niepokojeniem i krzywdzeniem wybrańców Boga. Działanie takie ma chronić ich przed doznaniem poważnej krzywdy ze strony antychrystów i przed zejściem z właściwej drogi wiary w Boga. Kiedy wybrańcy Boga wyraźnie zobaczą fakty oraz prawdziwy obraz sytuacji – czyli to, że antychryści przeszkadzają kościołowi – oraz kiedy wyraźnie dostrzegą ich istotę, nie będą już dłużej wprowadzani przez nich w błąd ani kontrolowani. Nawet jeśli niektórzy nierozgarnięci i głupi ludzie nadal będą ich w głębi duszy podziwiać i traktować jak bożyszcza oraz wchodzić z nimi w bliższe interakcje, antychryści nie będą już mogli powodować poważnych problemów. Będą jedynie robić pewne rzeczy ludziom głupim, nie wpływając w ogóle na wkraczanie w życie tych, którzy szczerze wierzą w Boga, a zatem nie będą w stanie zakłócać i zaburzać pracy kościoła. Przywódcy i pracownicy kościoła powinni być w stanie osiągnąć ten poziom. Oznacza to, że muszą zapewnić tym, którzy szczerze wierzą w Boga i chętnie wykonują swoje obowiązki, oraz tym, którzy miłują prawdę, możliwość prowadzenia normalnego życia kościelnego i wypełniania swoich obowiązków. Jednocześnie muszą być w stanie zadbać o to, by ludzie ci umieli się ustrzec przed wprowadzeniem w błąd i niepokojeniem przez antychrystów oraz potrafili ich odrzucić. Na tym właśnie polega zapobieganie, w największym możliwym stopniu, czynieniu zła i wywoływaniu niepokojów przez antychrystów, i w pełni pozwala to osiągnąć rezultat w postaci chronienia wybrańców Boga. Oczywiście, bez względu na to, jak skutecznie wykonujesz swoją pracę i jak dokładnie omawiasz różne rzeczy, nieuchronnie pojawią się ludzie głupi, osoby o słabym potencjale i osoby mające zamęt w głowie, które nie będą w stanie odrzucić antychrystów i nadal będą ich w głębi serca podziwiać oraz traktować jak autorytet. Jednak większość osób dojdzie do tego, że będzie w stanie ich odrzucić. Jeśli przywódcom i pracownikom kościoła uda się to osiągnąć, zapewnią wybrańcom Boga najwyższy stopień ochrony, w pełni osiągając pożądany rezultat. Jeśli chodzi o tych gamoniów, którzy nie potrafią zrozumieć prawdy bez względu na to, w jaki sposób się ją z nimi omawia, to jeśli mogą wykonać jeszcze trochę pracy, powinni otrzymać nieco opieki i pomocy, a także więcej serdeczności, cierpliwości i tolerancji. Wtedy możemy powiedzieć, że robimy wszystko, co należy, a takie działanie jest zgodne z zasadami. Czy wielu jest takich przywódców i pracowników, którzy potrafią spełnić to kryterium? (Nie). Dlatego należy dołożyć wszelkich starań, aby niestrudzenie i w jak największym stopniu chronić wybrańców Boga. Co oznacza wyrażenie „w jak największym stopniu”? Znaczy to robienie wszystkiego, co możliwe, aby omawiać prawdozasady, które rozumiesz, przedstawiać już uzyskane dowody – różne przejawy złych uczynków antychrystów – zestawiając je ze słowami Bożymi, które demaskują antychrystów, oraz omawiać je i analizować. A wszystko po to, by bracia i siostry mogli dostrzec faktyczną sytuację, rozeznać się w istocie antychrysta i poznać Boże nastawienie do niego. Jest to ważne zadanie, którego muszą podjąć się przywódcy i pracownicy kościoła.

IV. Nakładanie ograniczeń

Jakie jest kolejne zadanie, którego muszą się podjąć przywódcy i pracownicy? Jest nim nakładanie ograniczeń. Praca polegająca na „nakładaniu ograniczeń” jest łatwa do wykonania. Polega na zastosowaniu pewnych specjalnych środków, aby osiągnąć rezultat w postaci ograniczenia swobody działania antychrystów. Na przykład, antychryści zawsze głoszą słowa i doktryny, wywyższają się, czasami umniejszają innym, a podczas zgromadzeń często niosą świadectwo o tym, ile wycierpieli i jaki wkład wnieśli w dom Boży, i bezwstydnie składają świadectwo o sobie, mówiąc o tym, jak bardzo ludzie ich podziwiają, że są lepsi od innych, jacy są wyjątkowi, itd. Przywódcy i pracownicy powinni dołożyć wszelkich starań, aby ograniczyć różne złe uczynki antychrystów, które wprowadzają w błąd wybrańców Boga i sterują nimi, zamiast nieustannie owym antychrystom pobłażać. Powinni ograniczyć czas, jaki ci ostatni mają na zabieranie głosu, oraz poruszane przez nich tematy. Ponadto, jeśli chodzi o działania antychrystów zarówno w sferze publicznej, jak i prywatnej – takie jak wykorzystywanie drobnych przysług do przeciągania ludzi na swoją stronę, sianie niezgody, szerzenie błędnych pojęć i negatywnych uwag i tak dalej – przywódcy i pracownicy nie powinni zachowywać się tak, jakby byli na te rzeczy głusi lub ślepi. Powinni szybko wychwycić tego typu działania antychrystów. Gdy tylko odkryją zachowania, które wprowadzają innych w błąd i im przeszkadzają, powinni natychmiast je zdemaskować i przeanalizować oraz nałożyć ograniczenia na antychrystów, nie pozwalając im na wprowadzanie ludzi w błąd i dalsze zaburzanie pracy kościoła. Czy jest to jedno z ważnych zadań, jakie powinni wykonywać przywódcy i pracownicy? (Owszem). Czy można ograniczyć złe uczynki antychrystów tylko poprzez ich przycinanie, demaskowanie i analizowanie? (Nie). Nie da się ograniczyć działań antychrystów w ten sposób, ponieważ są oni szatanami i diabłami. Dopóki ich ręce i nogi nie zostaną związane, a usta zakneblowane, dopóty będą szerzyć niedorzeczności i wypowiadać diabelskie słowa, które będą niepokoić ludzi. Przywódcy i pracownicy kościoła muszą niezwłocznie podjąć działania, aby nałożyć na nich ograniczenia; zwłaszcza gdy szerzą oni niedorzeczności, aby wprowadzać w błąd i niepokoić ludzi – muszą w porę im przerwać i ich powstrzymać. Muszą również umożliwić wybrańcom Boga rozeznanie się co do antychrystów oraz wyraźne dostrzeżenie ich prawdziwego oblicza. To jest rzeczywista praca, którą powinni wykonywać przywódcy i pracownicy.

V. Obserwowanie

Po nałożeniu na antychrystów ograniczeń, przychodzi czas na ich obserwowanie. Należy się przekonać, kogo antychryści wprowadzili w błąd oraz jakie niedorzeczności i diabelskie słowa rozpowszechniają za kulisami, sprawdzić, czy stoją po stronie wielkiego, czerwonego smoka i działają w porozumieniu z nim, czy sprzymierzyli się ze światem religijnym, czy potajemnie wykonują podejrzane manewry z członkami swoich klik, czy mogą zdradzić jakieś ważne informacje na temat domu Bożego, i tak dalej. Jest to również obowiązek, który powinni wypełniać przywódcy i pracownicy. Zanim działania antychrysta wyjdą na jaw, przywódcy i pracownicy kościoła nie powinni „zakopywać się w dziełach klasyki i nie przejmować się tym, co dzieje się w ich najbliższym otoczeniu”, lecz powinni być roztropni jak węże. Gdy odkryją, że ktoś jest antychrystem, to jeśli nie nadszedł jeszcze czas na usunięcie lub wydalenie tej osoby z kościoła, muszą ją uważnie obserwować, aby uniemożliwić jej dalsze czynienie zła, dbając o to, by wybrańcy Boga obserwowali jej słowa i czyny. Ponieważ antychryści uwielbiają władzę i nawiązywanie znajomości z wpływowymi ludźmi, przywódcy i pracownicy powinni uważnie obserwować, z kim antychryści zadają się za kulisami i czy są w kontakcie z ludźmi religijnymi. Niektórzy antychryści często utrzymują relacje z pastorami i starszymi ze świata religii, a niektórzy nawet z ludźmi z Departamentu Pracy Zjednoczonego Frontu. Kiedy dochodzi do takich incydentów, przywódcy i pracownicy nie powinni przymykać na to oka, lecz muszą zachować czujność wobec antychrystów i mieć się na baczności. Jeśli antychryst widzi, że w domu Bożym jego metody wprowadzania ludzi w błąd i przeciągania ich na swoją stronę się nie sprawdzają i że jego złe uczynki zostały zdemaskowane, a przy tym wie, że nie wyjdzie na tym dobrze, to nie sposób przewidzieć, co może zrobić ani do czego może się posunąć w kwestii wyrządzanego zła. Toteż gdy w głębi serca jesteś pewien, że ktoś jest antychrystem, musisz go uważnie obserwować, i nie odpuszczać. To jest twój obowiązek. Jakiemu celowi to służy? Ochronie wybrańców Boga i powstrzymaniu antychrystów, w możliwie jak największym stopniu, przed popełnianiem złych czynów przeciwko kościołowi oraz braciom i siostrom po to, aby ich skrzywdzić. Niektórzy antychryści zawsze pytają o ofiary pieniężne: „Kto zarządza pieniędzmi domu Bożego? Kto prowadzi rachunki? Czy są one prowadzone dokładnie? Czy to możliwe, że dochodzi do defraudacji funduszy? Gdzie przechowywane są pieniądze kościoła? Czyż te rzeczy nie powinny być upublicznione, tak aby każdy miał prawo o nich wiedzieć? Ile aktywów posiada dom Boży? Kto przekazał najwięcej środków? Dlaczego nic mi o tych sprawach nie wiadomo?”. Ich słowa brzmią tak, jakby troszczyli się o sprawy finansowe domu Bożego, lecz w rzeczywistości ich motyw jest zgoła inny. Nie ma ani jednego antychrysta, który nie pożądałby pieniędzy. Co więc w takich przypadkach powinni robić przywódcy i pracownicy kościoła? Po pierwsze, należy właściwie zarządzać ofiarami pieniężnymi, powierzając je na przechowanie ludziom godnym zaufania, i absolutnie nie wolno pozwolić antychrystom na osiągnięcie ich celów – nie wolno się w tej kwestii wykazać brakiem rozgarnięcia. Gdy tylko zaistnieje tego rodzaju sytuacja, powinieneś uświadomić sobie, co następuje: „Coś jest nie tak. Antychryst zamierza coś zrobić. Jego celem są pieniądze kościoła. Być może planuje sprzymierzyć się z wielkim czerwonym smokiem, by uknuć spisek i je przejąć. Musimy je natychmiast przenieść!”. Po pierwsze, nie można pozwolić antychrystom dowiedzieć się, kto zarządza finansami domu Bożego. Co więcej, jeśli ludzie zarządzający pieniędzmi uważają, że ich bezpieczeństwo jest zagrożone, to zarówno pieniądze, jak i oni sami muszą zostać szybko przeniesieni. Czyż nie jest to coś, czym powinni zajmować się przywódcy oraz pracownicy kościoła, i praca, którą powinni wykonywać? (Owszem). Natomiast naiwni przywódcy słyszą, jak antychryści mówią te rzeczy, a mimo to myślą: „Ta osoba ma poczucie odpowiedzialności i zwyczajnie troszczy się o pieniądze domu Bożego, więc dajmy jej jakiś obowiązek i pozwólmy jej pomagać w księgowości”. Czyż czyniąc tak, przywódcy ci nie stają się judaszami? (Owszem). Nie dość, że nie zdołali ochronić ofiar pieniężnych, to jeszcze wydali je antychrystom, w rezultacie stając się judaszami. Co sądzicie o takich przywódcach i pracownikach? Czyż nie są oni złymi ludźmi? Czyż nie są to diabły? Nie tylko nie wypełnili swoich obowiązków, lecz także oddali Boże ofiary pieniężne oraz braci i siostry w ręce antychrystów. Dlatego tam, gdzie są antychryści, gdy tylko przywódcy i pracownicy odkryją jakiekolwiek niepokojące sygnały, muszą rozpocząć dochodzenie i wykonać konkretną pracę, w ramach której nieodzowna jest „obserwacja”.

Obserwowanie przez przywódców i pracowników nie polega na prowadzeniu dochodzeń czy jakiejkolwiek działalności szpiegowskiej; chodzi po prostu o wypełnianie swoich obowiązków, wykazywanie większej troski, o częstszą staranną obserwację i zwracanie uwagi na to, co antychryści robią i co zamierzają zrobić. Jeśli odkryjesz jakiekolwiek oznaki popełniania przez nich zła i przeszkadzania w kościele, musisz jak najszybciej podjąć odpowiednie środki zaradcze. Absolutnie nie możesz dopuścić do tego, żeby antychrystom się powiodło. Na tym właśnie polega zapobieganie, w największym możliwym stopniu, wywoływanym przez antychrystów incydentom zaburzającym pracę kościoła. Takie działanie stanowi, rzecz jasna, najlepszą ochronę dzieła kościoła i Bożych wybrańców. Jest to przejaw tego, że przywódcy i pracownicy wypełniają swoje obowiązki. Prowadzenie takiej obserwacji nie oznacza, że ustala się, iż kilka osób ma pełnić rolę tajnych agentów, którzy śledzą i inwigilują ludzi jak szpiedzy, chodzą za nimi krok w krok lub przeszukują ich domy i stosują surowe metody przesłuchań. Dom Boży nie prowadzi takich działań. Musisz jednak szybko zorientować się w sytuacji antychrystów. Możesz dowiedzieć się czegoś na ten temat, rozmawiając z członkami ich rodzin lub braćmi i siostrami, którzy ich znają albo mają co do nich rozeznanie. Czyż nie są to wszystko metody i sposoby wykonywania tej pracy? Jeśli przywódcy i pracownicy wykonują zadania, które wchodzą w zakres ich odpowiedzialności i są zgodne z zasadami, których przestrzegania wymaga Bóg, to wypełniają swoje obowiązki. W jakim celu przywódcy i pracownicy wypełniają swoje obowiązki? Po to, byś zrobił wszystko, co w twojej mocy, by w możliwie jak największym stopniu powstrzymać antychrystów przed wywoływaniem zakłóceń i niepokojów, a tym samym uniemożliwić im szkodzenie wybrańcom Boga i zaprzedawanie interesów domu Bożego. Na tym właśnie polega odpowiedzialność przywódców i pracowników. Czyż nie zapobiega to – w najwyższym możliwym stopniu – występowaniu incydentów związanych z antychrystami? Czy przywódcy i pracownicy, którzy podejmują wspomniane działania, nie robią wszystkiego, co w takiej sytuacji może zrobić człowiek? (Owszem). Czy jest to trudne? (Nie). Nie jest to trudne. Jest to coś, na co są w stanie się zdobyć ci, którzy rozumieją prawdę. Ludzie powinni zrobić wszystko, co w ich mocy, aby osiągnąć to, co jest w ich zasięgu. Reszta zależy od Boga, który będzie sprawował nad wszystkim swoją suwerenną władzę, wszystkim rozporządzał i kierował. O to najmniej musimy się martwić. Bóg jest po naszej stronie. Nie tylko mamy Go w naszych sercach, ale mamy też prawdziwą wiarę. To nie jest duchowe wsparcie. W rzeczywistości Bóg jest ukryty w ciemności, jest u boku ludzi, zawsze przy nich obecny. Za każdym razem, gdy ludzie cokolwiek robią lub wykonują jakikolwiek obowiązek, On patrzy – jest tam, aby ci pomóc w każdej chwili i w każdym miejscu, strzegąc cię i chroniąc. Ludzie natomiast powinni zrobić wszystko, co w ich mocy, by dokonać tego, co jest ich powinnością. Jeśli tylko sobie uświadamiasz, czujesz w swoim sercu, widzisz w słowach Bożych, jesteś napominany przez otaczających się ludzi lub otrzymujesz od Boga jakikolwiek sygnał lub omen, który daje ci informację, że jest to coś, co powinieneś zrobić, że jest to posłannictwo powierzone ci przez Boga, to powinieneś wywiązać się ze swojej odpowiedzialności, a nie siedzieć bezczynnie lub przyglądać się wszystkiemu z boku. Nie jesteś robotem – masz swój umysł i swoje przekonania. Kiedy coś się dzieje, z pewnością wiesz, co powinieneś zrobić, i bez wątpienia posiadasz uczucia oraz świadomość. Użyj ich więc w konkretnych sytuacjach, urzeczywistnij je i przekształć w swoje działania, a w ten sposób wywiążesz się ze swojej odpowiedzialności. Jeśli zaś chodzi o rzeczy, które jesteś w stanie sobie uświadomić, powinieneś praktykować zgodnie z tymi prawdozasadami, które pojmujesz. W ten sposób robisz wszystko, co w twojej mocy, i dokładasz wszelkich starań, aby wypełnić swój obowiązek. Gdy jako przywódca lub pracownik kościoła dołożysz wszelkich starań, to znaczy, gdy w największym możliwym stopniu powstrzymasz złe uczynki antychrystów, Bóg będzie zadowolony, że potrafisz praktykować w ten sposób. Dlaczego? Wyda On taki oto wyrok w sprawie takich przywódców i pracowników: wypełniają oni swoje obowiązki i dokładają wszelkich starań, aby wykonać pracę związaną z ich rolą. Czy to jest wyraz Bożej aprobaty? (Owszem).

VI. Wydalanie z kościoła

Trzynasty obowiązek przywódców i pracowników obejmuje konkretne zadania, które muszą oni wykonywać, a kilka z nich już wymieniliśmy: muszą mianowicie praktykować demaskowanie, przycinanie i analizowanie antychrystów, nakładanie na nich ograniczeń i ich obserwowanie. Skończyliśmy omawianie tych podstawowych zasad. Niezależnie od konkretnych działań, podejmowanych przez przywódców i pracowników w szczególnych sytuacjach, zasady postępowania z antychrystami pozostają niezmienione. Ponadto głównym celem wykonywania tych zadań jest ochrona wybrańców Boga. Przypuśćmy, że wybrańcy Boga jednogłośnie uznali już kogoś za antychrysta, rozpoznali go i dostrzegli, że zawsze stara się on wprowadzać w błąd i kontrolować innych. Wiedzą, że w jego obecności nie może być mowy o dobrych dniach ani dobrym życiu w kościele i wszyscy jednogłośnie domagają się usunięcia tego antychrysta z kościoła. W takich okolicznościach niektórzy przywódcy i pracownicy mimo to opowiadają się za pozostawieniem tego antychrysta w kościele, aby go wykorzystać do szkolenia w demaskowaniu, przycinaniu, analizowaniu, ograniczaniu działań i obserwowaniu antychrystów – czy nadal istnieje potrzeba przechodzenia przez poszczególne etapy tego procesu? Niektórzy przywódcy i pracownicy mogą w takiej sytuacji powiedzieć: „Jeśli nie przejdziemy przez nie po kolei, czy nie będzie to z mojej strony zaniedbanie obowiązków? Tylko przechodzenie przez te etapy podkreśla moją rolę jako przywódcy. Muszę wykonać tę pracę. Niezależnie od tego, czy bracia i siostry się z tym zgadzają, czy nie, muszę najpierw pozwolić antychrystowi pozostać w kościele. Najpierw go zdemaskuję, następnie przytnę i przeanalizuję, a w kolejnym kroku pozwolę braciom i siostrom potwierdzić, że faktycznie jest antychrystem. Po osiągnięciu jednomyślności usuniemy go lub wydalimy z kościoła. Czyż takie postępowanie nie będzie bardziej skuteczne?”. Rezultat jest taki, że antychryst zaczyna wówczas szerzyć pojęcia, aby wprowadzić ludzi w błąd, i znowu zaburza pracę kościoła, wywołując powszechną panikę, przez co niektórzy odmawiają nawet przychodzenia na zgromadzenia. Aby dowieść swej determinacji i udowodnić, że nie zaniedbują swoich obowiązków, tacy przywódcy i pracownicy wykonują je mechanicznie i powierzchownie oraz niepotrzebnie przedłużają czas realizacji zadań. W rezultacie robią wiele niepotrzebnych rzeczy, zaburzają porządek życia kościelnego i marnują cenny czas wybrańców Boga przeznaczony na dążenie do prawdy, a dopiero potem usuwają antychrysta z kościoła. Czy takie podejście jest akceptowalne? (Nie). Co jest w nim złego? (Polega tylko na przestrzeganiu przepisów i zachowywaniu pozorów). W jakim celu przywódcy i pracownicy wykonują tego rodzaju zadania? (Po to, by chronić wybrańców Boga). Jeśli więc niektórzy ludzie nie mają jeszcze rozeznania co do antychrysta i nadal są do niego dość przywiązani, a kiedy przywódcy i pracownicy postanawiają wydalić go z kościoła, ci oburzają się i mówią, że dom Boży nie jest kochający ani sprawiedliwy wobec ludzi, w jego działaniu brakuje zasad i tak dalej, i dochodzi nawet do tego, że niektórzy nierozgarnięci ludzie są przez antychrysta wprowadzani w błąd, pozostają pod jego wpływem i chcą razem z nim opuścić kościół, to co należy zrobić w takiej sytuacji? Przywódcy i pracownicy muszą wtedy wykonać pewną istotną pracę, jaką jest przycięcie antychrysta i posłużenie się słowami Bożymi, żeby go zdemaskować i przeanalizować, tak aby bracia i siostry mogli wyciągnąć praktyczne wnioski i ostatecznie go rozpoznać. Pewnego dnia mówią: „Ta osoba jest odrażająca. To rzeczywiście zły człowiek i antychryst. Szybko usuńmy go z kościoła!”. To nie jest głos tylko jednej osoby, lecz wielu braci i sióstr. Czy w takiej sytuacji nadal istnieje potrzeba nakładania na antychrysta ograniczeń i obserwowania go? Nie, należy go po prostu wydalić z kościoła. Przywódcy i pracownicy, którzy doszli do takiego poziomu w swojej pracy, osiągnęli rezultat w postaci ochrony wybrańców Boga przed krzywdami wyrządzanymi przez antychrysta. Czego to dowodzi? Po pierwsze tego, że bracia i siostry w tym kościele mają rozeznanie, potencjał i poczucie sprawiedliwości. Po drugie może to oznaczać, że przywódcy i pracownicy tego kościoła są w stanie wykonać rzeczywistą pracę lub że działania tego antychrysta są zbyt rażące, jego człowieczeństwo zbyt złe i niegodziwe, wzbudzające publiczne oburzenie, a on sam wcześnie spisał na straty swoją własną ścieżkę, tym samym oszczędzając przywódcom i pracownikom konieczności przechodzenia przez wszystkie etapy procesu radzenia sobie z nim. Czyż nie oszczędza to wiele wysiłku? W takiej sytuacji usunięcie go lub wydalenie z kościoła jest czymś dobrym, prawda? Co więcej, praca, którą muszą wykonać przywódcy i pracownicy, ma szeroki zakres i nie ogranicza się do tego jednego zadania. Czy uważasz, że kończy się ona na wydaleniu antychrysta z kościoła? Że osiągnąłeś w ten sposób pełen sukces? Wcale tak nie jest! Masz jeszcze inne zadania do wykonania. Oprócz radzenia sobie z antychrystami i chronienia wybrańców Boga przed krzywdą z ich strony, przywódcy i pracownicy mają również obowiązek wprowadzenia wybrańców Boga w rzeczywistość Bożych słów i doprowadzenia ich do tego, by skorygowali swe skażone skłonności oraz wykorzenili z siebie usposobienie antychrysta – a to wszystko pośród wielu innych ważnych zadań. Jeśli jednak podczas ich wykonywania pojawi się antychryst, wówczas zajęcie się nim staje się najwyższym priorytetem. Należy najpierw go zdemaskować i zająć się nim, a także omówić inne aspekty prawdy. Jeśli antychryst zaczyna przeszkadzać i bardzo trudno jest kontynuować inną pracę, bo napotyka ona przeszkody i zakłócenia, a antychryst poważnie wpływa na rozwój życia braci i sióstr, porządek życia kościelnego i środowisko wykonywania obowiązków, to oczywiście jest konieczne, aby najpierw zająć się tą największą plagą i źródłem katastrofy. Dopiero gdy uporamy się z antychrystem i zostanie on usunięty z kościoła, inne prace będą mogły przebiegać wedle normalnego porządku. Jeśli więc w kościele pojawi się antychryst, a bracia i siostry szybko go rozpoznają i jednogłośnie stwierdzą: „Spadaj, antychryście!”, czy nie zaoszczędzi to przywódcom i pracownikom sporo wysiłku? Czy nie powinieneś się w duchu ucieszyć z tego powodu? Mógłbyś powiedzieć: „Martwiłem się, że nie mogę ograniczyć działań tego antychrysta, tego diabła. Obawiałem się również, że niektórzy bracia i siostry zostaną przez niego wprowadzeni w błąd i poważnie skrzywdzeni, i że moja własna postawa jest zbyt niedojrzała, aby zdemaskować istotę tego antychrysta, dokładnie to wszystko przeanalizować i rozwiązać ten problem”. Teraz nie ma już potrzeby się martwić. Dzięki temu jednemu oświadczeniu braci i sióstr problem został rozwiązany, a „brzemię” zdjęte z barków przywódców i pracowników. Jakie to wspaniałe! Powinieneś dziękować Bogu – to jest Boża łaska! Prawdopodobieństwo zaistnienia takich sytuacji w kościele jest wysokie dlatego, że wiele dyskutowano na temat demaskowania antychrystów, a bracia i siostry nie są znacznie gorsi od przywódców i pracowników, jak być może zakładałeś. Prowadzeni przez słowa Boże, oni również mają pewną zdolność do samodzielnego pojmowania prawdy i rozwiązywania problemów. Kiedy jednoczą się, by przeprowadzić głosowanie i wydalić antychrysta z kościoła, to jest to dobra rzecz, dobre zjawisko! Przywódcy i pracownicy nie muszą czuć z tego powodu smutku, rozczarowania czy zniechęcenia. Po usunięciu z kościoła przeszkód w postaci antychrystów każdy kolejny krok w pracy nadal pozostaje ciężką próbą dla przywódców i pracowników. Każde zadanie, którego muszą się podjąć, wiąże się z ich odpowiedzialnością oraz z kwestiami dotyczącymi ich potencjału i zdolności do pracy.