Dlaczego trzeba rozpoznawać fałszywych przywódców

Zakończyliśmy omawianie różnych przejawów bycia antychrystem, więc dziś omówimy nowy temat – rozmaite przejawy bycia fałszywym przywódcą. Przez lata wiary w Boga zetknęliście się z wszelkiego rodzaju przejawami i praktykami charakterystycznymi dla fałszywych przywódców. Poprzez proces, w ramach którego dom Boży zwalnia fałszywych przywódców na wszystkich szczeblach, większość ludzi w mniejszym bądź większym stopniu zyskuje pewne rozeznanie co do nich. Innymi słowy, większość zaczyna w pewnym stopniu pojmować niektóre konkretne przejawy bycia fałszywym przywódcą. Ale bez względu na wasze pojmowanie oraz na to, jak wiele rozumiecie, wasza wiedza nie jest wystarczająco uporządkowana ani szczegółowa. Podczas wyborów kościelnych wielu ludzi nie rozumie zasad wybierania przywódców; ludzie ci nie pojmują, jakiego rodzaju osobę należy wybrać na przywódcę ani jakiego rodzaju osoba może wprowadzić braci i siostry w rzeczywistość słów Bożych oraz spełniać standardy jako przywódca. Nie są tego w pełni świadomi i pozostaje to dla nich niejasne. Są też ludzie wręcz ogłupiali i zaślepieni, którzy specjalnie wybierają fałszywych przywódców, głosując na każdego, kto przypomina fałszywego przywódcę, i pomijając tych, którzy są naprawdę kompetentni i zdolni do pełnienia roli przywódcy oraz mają potencjał i człowieczeństwo na miarę przywódcy. Ci, którzy zupełnie nie mają potencjału ani człowieczeństwa potrzebnych do bycia przywódcą, są wybierani z uwagi na okazywany na zewnątrz entuzjazm lub pewne dobre zachowania, a także dlatego, że odpowiadają wyobrażeniom ludzi o byciu „dobrym człowiekiem”. Natomiast ci, którzy naprawdę posiadają wszelkie predyspozycje przywódcze, nigdy nie są wybierani. Ci, którzy szukają rozgłosu i z entuzjazmem ponoszą koszty – lecz nie mają żadnych zdolności do pracy – zawsze będą udzielać się w najróżniejszych sytuacjach, sprawiając wrażenie wyjątkowo zaangażowanych, przez co większość ludzi pomyśli, że taka osoba jest kompetentna i powinna zostać wybrana. Rezultat jest taki, że po wybraniu takiej osoby nie jest w stanie udźwignąć żadnej pracy. Tacy ludzie nie są w stanie i nie potrafią nawet wdrożyć ustaleń Zwierzchnictwa dotyczących pracy. Choć zawsze są entuzjastycznie nastawieni do swoich zadań, po jakimś czasie sprawowania przez nich funkcji przywódczej nie widać żadnej poprawy ani większych postępów w jakimkolwiek aspekcie pracy kościoła. Często też praca kościoła jest w nieładzie, a wśród ludzi panuje niezgoda, ponieważ źli ludzie wywołują niepokoje lub uzurpują sobie władzę. Takie oto konsekwencje przynosi praca fałszywych przywódców. Wybór fałszywego przywódcy nie tylko zaszkodzi wkraczaniu w życie przez braci i siostry oraz wpłynie na nie, ale też jednocześnie będzie miał negatywne konsekwencje dla różnych aspektów pracy kościoła, przez co szerzenie ewangelii nie będzie mogło przebiegać sprawnie i skutecznie. Problem ten jest częściowo spowodowany przez samych fałszywych przywódców, ale częściowo również przez tych, którzy ich wybrali. Jeśli nie rozumiesz prawdozasad, nie masz rozeznania, jesteś ślepy i nie potrafisz przejrzeć ludzi na wylot, przez co wybierasz fałszywego przywódcę, to szkodzisz nie tylko sobie i innym, ale cierpi na tym również praca kościoła. Taki jest właśnie wpływ fałszywych przywódców i szkody, jakie wyrządzają wkraczaniu w życie przez wybrańców Bożych oraz pracy kościoła. Musimy zatem rozpoznać i wyliczyć różne przejawy bycia fałszywym przywódcą. Na tej podstawie będziecie mogli zrozumieć, jak powinien się zachowywać przywódca spełniający standardy, jaką pracę powinien wykonywać oraz jaki dokładnie jest zakres jego obowiązków. Temat rozpoznawania fałszywych przywódców jest niezwykle istotny, ponieważ dotyczy pracy kościoła, wkroczenia w życie przez każdego z wybrańców Boga, a w szczególności postępów w wykonywaniu każdego obowiązku. Niektórzy mogliby powiedzieć: „Nie mam zamiaru startować w wyborach. Nie mam też ambicji ani pragnień, aby być przywódcą czy pracownikiem. Jestem samokrytyczny i wystarczy mi, że jestem zwykłym wierzącym, więc ten aspekt prawdozasad zupełnie mnie nie dotyczy. Jeżeli będę chciał czegoś posłuchać, to posłucham o swoim własnym wkraczaniu w życie i zbawieniu. Różne przejawy bycia fałszywym przywódcą i związane z tym prawdy nie dotyczą mojego własnego wejścia w życie, więc nie muszę tego słuchać albo mogę słuchać jednym uchem, bez zaangażowania, i po prostu przejść przez cały ten proces, nie biorąc sobie niczego do serca”. Czy to dobre podejście? (Nie). Inni zaś mawiają: „Nie mam żadnych ambicji i nie chcę kandydować na przywódcę. Od dziecka nie zamierzałem być żadnym urzędnikiem ani wyróżniać się z tłumu. Wolę być zwyczajnym, przeciętnym człowiekiem. Od chwili, gdy zacząłem wierzyć w Boga, chciałem być wyznawcą. Lubię wykonywać polecenia innych i robię wszystko, o co mnie proszą. Jakże proste jest bycie kimś takim! Jestem tylko prostym człowiekiem, który nie chce się martwić ani być niczym obarczany, więc nie muszę – i nie chcę – tego wysłuchiwać”. Czy ten pogląd jest słuszny? (Nie jest). Co jest z nim nie tak? (Może i takie osoby nie chcą być przywódcami, ale jeśli nie zrozumieją tego aspektu prawdy i nie nauczą się rozpoznawać fałszywych przywódców, to jest bardzo prawdopodobne, że podczas wyborów zagłosują właśnie na fałszywego przywódcę, co wpłynie na pracę kościoła i wkroczenie w życie przez wybrańców Bożych). To jest jeden aspekt. Coś jeszcze? (W każdym z nas jest coś z fałszywego przywódcy, dlatego powinniśmy sprawdzać, analizować i próbować zrozumieć samych siebie). (Jeśli nie potrafimy rozpoznać fałszywych przywódców, to nie zorientujemy się, kiedy zostaliśmy przez nich wprowadzeni w błąd, a nasze własne życie na tym ucierpi). (Tego rodzaju pogląd jest przejawem braku dążenia do prawdy. Bycie przywódcą w domu Bożym nie jest tożsame z posiadaniem ambicji i chęcią zostania urzędnikiem w świecie. Bycie przywódcą oznacza lepsze dążenie do prawdy, dźwiganie ciężaru pracy kościoła i uwzględnianie intencji Boga. Jest to usilne dążenie do prawdy). (Jako jedni z wybrańców Bożych mamy odpowiedzialność i obowiązek zgłaszania fałszywych przywódców. Jeśli nie potrafimy ich rozpoznać, możemy umożliwić jednemu z nich przejęcie władzy i wpłynięcie na pracę kościoła). Ile to aspektów? (Pięć aspektów). Każdy z tych pięciu aspektów jest prawidłowy i dość precyzyjny. Analizując istotę tego problemu na podstawie poglądu tego typu człowieka, który przed chwilą opisałem, zasadniczo możemy wyróżnić pięć aspektów. Bez względu na to, czy chcesz być przywódcą, czy nie, jako jeden z wybrańców Bożych powinieneś pełnić nadzorczą rolę wobec przywódców i pracowników. Dom Boży jest również twoim domem, a przywódca jest w nim niczym dozorca. Jeśli nie będzie radził sobie ze swoimi zadaniami, wpłynie to także na ciebie i zostaniesz w to wplątany, dlatego nadzorowanie pracy przywódcy jest twoim obowiązkiem i twoją odpowiedzialnością.

Przegląd piętnastu obowiązków przywódców i pracowników

Nie jest trudno rozpoznać fałszywego przywódcę, ponieważ osoby tego typu nie są rzadkością w kościele; istnieją od tak dawna, jak przywódcy i praca kościoła. Potencjał, zdolność pojmowania i charakter fałszywego przywódcy oraz obrana przez niego ścieżka przejawiają się na wiele konkretnych sposobów. Zanim zajmiemy się analizą tych konkretnych przejawów, powinniśmy najpierw zrozumieć, jakie są obowiązki przywódców i pracowników oraz jaka konkretna praca jest z nimi zasadniczo związana. Tylko ci, którzy potrafią dobrze wykonywać tę konkretną pracę, spełniają standardy jako przywódcy i pracownicy. Ci, którzy tej pracy wykonywać nie potrafią, są fałszywymi przywódcami. Być może większość ludzi wciąż nie zna sposobu na rozpoznanie fałszywych przywódców, nie umie pojąć podstawowych zasad i nie wie, na jakie aspekty należy zwrócić szczególną uwagę. Dziś zacznijmy od systematycznego omówienia tego, jakie dokładnie są obowiązki przywódców i pracowników. Wymienimy je po kolei, aby każdy miał co do nich jasność. Gdy zrozumiecie te zasady, podczas kolejnych wyborów przywódców i pracowników będziecie mieć precyzyjne kryteria, według których ocenicie, jak należy wybierać i kto jest właściwym kandydatem. Zacznijmy zatem od wymienienia obowiązków przywódców i pracowników.

Obowiązki przywódców i pracowników:

1. Prowadź ludzi, aby jedli i pili słowa Boga i rozumieli je, a także wkroczyli w rzeczywistość Bożych słów.

2. Bądź zaznajomiony ze stanami wszystkich rodzajów ludzi i rozwiązuj różne trudności związane z wejściem w życie, jakie napotykają w swojej codziennej egzystencji.

3. Omawiaj prawdozasady, które należy rozumieć, aby właściwie wykonać każdy obowiązek.

4. Śledź na bieżąco sytuację kierowników nadzorujących różne prace oraz personelu odpowiedzialnego za różne ważne zadania i w razie potrzeby szybko zmień zakres ich obowiązków lub zwolnij ich, aby zapobiec stratom spowodowanym przez posługiwanie się nieodpowiednimi osobami lub te straty ograniczyć oraz zagwarantować skuteczność i sprawny przebieg pracy.

5. Utrzymuj aktualne pojmowanie i zrozumienie stanu i postępu każdego elementu pracy oraz szybko rozwiązuj problemy, koryguj odchylenia i usuwaj niedociągnięcia, aby praca postępowała płynnie.

6. Awansuj i kształć wszelkiego rodzaju wykwalifikowane i utalentowane osoby, aby wszyscy, którzy dążą do prawdy, mieli możliwość szkolenia się i wejścia w prawdorzeczywistość tak szybko, jak to możliwe.

7. Rozważnie przydzielaj różne typy ludzi do zadań i posługuj się nimi, uwzględniając ich człowieczeństwo i mocne strony, tak aby każdym posłużono się w najlepszy możliwy sposób.

8. Niezwłocznie zgłaszaj pomyłki i trudności napotkane w pracy i szukaj sposobów na to, żeby się z nimi uporać.

9. Precyzyjnie komunikuj, wydawaj i wprowadzaj w życie ustalenia dotyczące pracy w domu Bożym zgodnie z jego wymaganiami, a także nadzoruj i weryfikuj ich wdrażanie oraz udzielaj wskazówek w tym zakresie, jak również bezzwłocznie podejmuj stosowne działania, by je wdrażać.

10. Należycie zabezpieczaj różne materialne zasoby domu Bożego (książki, wyposażenie, zboże itd.), i odpowiednio nimi rozporządzaj, a także przeprowadzaj regularne przeglądy, konserwacje i naprawy, aby zminimalizować szkody i marnotrawstwo; zapobiegaj też przywłaszczaniu ich sobie przez złych ludzi.

11. Wybieraj osoby godne zaufania, o wysokich standardach człowieczeństwa, zwłaszcza do systematycznego rejestrowania, podliczania i zabezpieczania ofiar pieniężnych; regularnie analizuj i sprawdzaj wpływy oraz wydatki, aby szybko wychwytywać przypadki rozrzutności lub marnotrawstwa, a także nieuzasadnione wydatki; połóż kres takim działaniom i żądaj rozsądnej rekompensaty. Ponadto wszelkimi sposobami nie dopuszczaj do tego, by ofiary wpadły w ręce złych ludzi i zostały przez nich przywłaszczone.

12. Szybko i precyzyjnie identyfikuj wszelkiego rodzaju ludzi, wydarzenia i sprawy, które zakłócają i zaburzają dzieło Boże oraz normalny porządek kościoła; powstrzymuj i ograniczaj ich działanie, a także koryguj bieg rzeczy; ponadto omawiaj prawdę, aby wybrańcy Boży mogli zyskać większe rozeznanie dzięki takim sytuacjom i wyciągać z nich naukę.

13. Chroń wybrańców Bożych tak, aby antychryści nie mogli ich niepokoić, wprowadzać w błąd, kontrolować ani krzywdzić. Stwarzaj im odpowiednie warunki, aby umieli rozpoznawać i całym sercem wyrzekać się antychrystów.

14. Niezwłocznie rozpoznawaj i usuwaj lub wydalaj wszelkiego rodzaju złych ludzi i antychrystów.

15. Chroń ważny personel wszelkiego rodzaju, osłaniając go przed wpływami świata zewnętrznego i dbając o jego bezpieczeństwo, aby zapewnić planowy przebieg realizacji różnych istotnych zadań.

Obowiązki przywódców i pracowników zostały podsumowane w piętnastu punktach, na których oprzemy teraz nasze omówienie. Najpierw przyjrzyjmy się każdemu z zadań opisanych w tych piętnastu punktach. Pierwsze trzy dotyczą kwestii rozumienia prawdy przez ludzi i wkroczenia w życie. Jest to najbardziej zasadnicza praca, jaką powinni wykonywać przywódcy i pracownicy, a zarazem jedna z głównych kategorii. Jako przywódca lub pracownik musisz przynajmniej być w stanie wykonywać te zadania, a także posiadać tego rodzaju potencjał, wziąć na siebie ten ciężar i potrafić udźwignąć tę odpowiedzialność. Są to najbardziej podstawowe cechy, jakie powinieneś mieć. Przywódcy i pracownicy muszą umieć omawiać słowa Boże, znajdować w nich ścieżki praktyki, prowadzić ludzi ku zrozumieniu słów Bożych, a także ku doświadczaniu ich i wkraczaniu w nie w prawdziwym życiu. Przywódcy i pracownicy muszą umieć wprowadzać słowa Boże w prawdziwe życie, wykorzystując je do rozwiązywania różnych napotykanych w nim oraz w trakcie wykonywania obowiązków problemów lub trudności. Jeśli wybrańcy Boga mają problemy, do których rozwiązania potrzebny jest przywódca lub pracownik, lecz ten nie potrafi posłużyć się w tym celu prawdą, to taki przywódca lub pracownik jest bezużyteczny i niezdolny do wykonywania nawet najbardziej podstawowej pracy. Ten typ przywódcy lub pracownika nie spełnia standardów. Punkty czwarty i piąty odnoszą się do różnych obszarów pracy kościoła i osób je nadzorujących. Jeśli przywódcy i pracownicy nie nadzorują należycie kierowników, wówczas w pracy kościoła może zapanować chaos lub źli ludzie mogą ją zaburzać. To z kolei może wpłynąć na skuteczność pracy i osiągane w niej postępy, a nawet może zupełnie ją zatrzymać. Oznacza to, że przywódca spełniający standardy musi dobrze wykonywać także czwarte i piąte zadanie. Punkty szósty i siódmy dotyczą awansowania i kształcenia różnych rodzajów ludzi oraz posługiwania się nimi. Zgodnie z zasadą posługiwania się ludźmi należy w najlepszy możliwy sposób wykorzystać talenty każdego człowieka, a obowiązki mogą wykonywać wszyscy, o ile tylko ich człowieczeństwo spełnia kryteria i są w stanie sprostać standardom domu Bożego. Oznacza to, że należy umożliwić wszelkiego rodzaju ludziom wykonywanie odpowiednich obowiązków. Nie należy zmuszać ryby do życia na lądzie ani uczyć świni latać. Wystarczy, że ktoś nadaje się do określonego zadania, potrafi je dobrze wykonać i jest kompetentny. Ponadto pewne zadania obejmują aspekty techniczne i zawodowe, a niektórzy ludzie mogą być w nich dobrzy, choć nie wykonali żadnej pracy w tym obszarze ani nie rozumieją odnośnych zasad. Jeśli osoby te spełniają standardy awansowania i kształcenia ludzi w domu Bożym, należy dać im szansę, awansować je i kształcić, aby mogły się uczyć. W ten sposób za różne zadania w domu Bożym będzie mogło odpowiadać więcej odpowiednich osób, a kościół nie będzie cierpiał na niedostatek kandydatów, gdy będzie potrzebował ludzi do wykonania pewnych prac. Kwestie te dotyczą dwóch aspektów: awansowania i kształcenia ludzi oraz posługiwania się nimi. Teraz przyjrzyjmy się punktom ósmemu i dziewiątemu: dotyczą one stosunku przywódców i pracowników do pracy, czyli tego, czy potrafią oni wypełniać swoje obowiązki, czy są lojalni i czy zdolni są skutecznie pracować w kontekście Bożych wymogów oraz ustaleń domu Bożego, a także wtedy, gdy napotykają trudności w pracy. Punkty dziesiąty i jedenasty poruszają kwestię zasad dotyczących traktowania ofiar dla kościoła i wszelkiego rodzaju dóbr w domu Bożym. Pod pewnym względem oba te punkty odnoszą się do potencjału ludzi i ich zdolności do pracy, pod innym zaś poruszają kwestie człowieczeństwa, tego, czy ktoś jest lojalny, i tego, czy potrafi wywiązać się ze swoich obowiązków. Następnie przyjrzyjmy się punktom dwunastemu, trzynastemu i czternastemu. Dotyczą one pewnych wyjątkowych sytuacji, które zdarzają się w kościele, na przykład takich, gdy ktoś zakłóca, zaburza i dezorganizuje normalne życie kościoła. Oczywiście najpoważniejsze jest pojawienie się antychrystów i innych typów ludzi, których należy usunąć lub wydalić. Jak rozprawić się z takimi ludźmi oraz na jakich zasadach – to także leży w zakresie odpowiedzialności przywódców i pracowników. Umiejętność szybkiego wykrywania problemów oraz powstrzymania osób, które wywołują zakłócenia i niepokoje, zajęcia się nimi i rozwiązania tego problemu, a także dbanie, aby nic nie przeszkadzało w pracy i życiu kościoła – to kwestie, do których odnoszą się te trzy punkty. Ostatni punkt dotyczy zagadnienia osobistego bezpieczeństwa różnych ważnych pracowników oraz możliwości zagwarantowania realizacji wszelkiego rodzaju ważnych zadań. Praca może posuwać się do przodu, gdy personel jest bezpieczny, lecz gdy pojawią się problemy lub ukryte zagrożenia dla bezpieczeństwa personelu, wówczas kwestia kontynuacji prac staje się problematyczna. Podsumujmy, ile jest łącznie głównych kategorii. Punkty pierwszy, drugi i trzeci należą do pierwszej kategorii: wkraczania ludzi w życie. Punkty czwarty i piąty zaliczają się do drugiej kategorii: różnych obszarów pracy kościoła i osób je nadzorujących. Punkty szósty i siódmy przypiszemy do trzeciej kategorii: awansowania i kształcenia różnych typów ludzi oraz posługiwania się nimi. Punkty ósmy i dziewiąty należą do czwartej kategorii: ustaleń domu Bożego dotyczących pracy i trudności w pracy. Punkty dziesiąty i jedenasty zaliczymy do piątej kategorii: ofiar dla domu Bożego i posiadanych przez niego dóbr. Punkty dwunasty, trzynasty i czternasty należą do szóstej kategorii: wyjątkowych sytuacji, które zdarzają się w kościele. Piętnasty punkt należy do siódmej kategorii: ważnej pracy kościoła oraz bezpieczeństwa personelu. Łącznie wyróżniamy siedem kategorii obejmujących piętnaście zadań. Te siedem kategorii leży w zakresie odpowiedzialności przywódców i pracowników i stanowi część ich pracy. Twoje podstawowe zadania jako przywódcy lub pracownika mieszczą się w tych siedmiu kategoriach, które stanowią zakres wymagań domu Bożego stawianych przywódcy lub pracownikowi. Jeśli chcemy ocenić, czy przywódca sprawdza się w swojej roli, czy ma zdolność do pracy, czy ma w sobie potencjał przywódczy oraz czy spełnia standardy tego stanowiska, powinniśmy posłużyć się tymi siedmioma kategoriami. Opierając się na tych siedmiu głównych kategoriach, które już znamy, po kolei omówimy i przeanalizujemy poszczególne przejawy i konkretne praktyki charakterystyczne dla fałszywych przywódców, a także działania, które podejmują podczas pełnienia roli przywódczej, a które dowodzą, że są oni fałszywymi przywódcami, niespełniającymi standardów. Gdy oceniamy sytuację, stosując te siedem kategorii, zyskujemy rozstrzygające dowody, a proces ten jest stosunkowo uczciwy i racjonalny. Powiedzcie Mi, czy powinniśmy omówić kolejno siedem kategorii, czy każde z piętnastu zadań? Co będzie lepsze? (Omówmy każde z piętnastu zadań). Tak wam bardziej pasuje – im bardziej szczegółowo, tym lepiej, prawda? Możemy zatem oficjalnie przystąpić do omówienia różnych przejawów bycia fałszywym przywódcą.