Ⅰ

Z miłości Bóg stworzył człowieka i troszczył się o niego,

ustanowił prawa, by kierować jego życiem na ziemi,

stał się ciałem, oddał życie swe, by odkupić człowieka.

Zbawienie na krzyżu ogarnęło cały ten świat.

Z miłości Bóg ofiarowuje się bez cienia żalu,

wylewając miłość swą na cały świat, działając,

by prowadzić i zbawiać skażonych.

O Boże! Wszystko w Twym dziele, Twych słowach jest miłością.

Twoja miłość to nie tylko łaska i miłosierdzie,

lecz przede wszystkim karcenie i sąd.

O Boże! Twój sąd i Twoje karcenie

to najprawdziwsza miłość, najlepsze zbawienie.

Wychwalamy Twą świętą, prawą miłość,

a Ty zasługujesz na wieczne wychwalanie.

Ⅱ

Z miłości Bóg przyszedł w ciele w dniach ostatecznych

do kraju czerwonego smoka.

Z miłości Bóg znosi odrzucenie i oszczerstwa,

cierpi ogromnie i prześladowany jest.

Z miłości żyje Bóg pokornie ze skażonymi ludźmi,

mówi prawdę i przynosi drogę życia wiecznego,

swymi słowami osądza szatańską naturę człowieka,

poddaje próbom, przycina i obmywa skażonych.

O Boże! Wszystko w Twym dziele, Twych słowach jest miłością.

Twoja miłość to nie tylko łaska i miłosierdzie,

lecz przede wszystkim karcenie i sąd.

O Boże! Twój sąd i Twoje karcenie

to najprawdziwsza miłość, najlepsze zbawienie.

Wychwalamy Twą świętą, prawą miłość,

a Ty zasługujesz na wieczne wychwalanie.

Ⅲ

Z miłości Bóg powołuje ludzi i rzeczy do służby,

byśmy mogli zdobyć prawdę i życie.

Z miłości Bóg nas sądzi, byśmy mogli

odrzucić kontrolę szatana, zdobyć zbawienie.

O Boże! Wszystko w Twym dziele, Twych słowach jest miłością.

Twoja miłość to nie tylko łaska i miłosierdzie,

lecz przede wszystkim karcenie i sąd.

O Boże! Twój sąd i Twoje karcenie

to najprawdziwsza miłość, najlepsze zbawienie.

Wychwalamy Twą świętą, prawą miłość,

a Ty zasługujesz na wieczne wychwalanie.